به گزارش خبرنگارمهر، علی ناصری صبح دوشنبه در صحن علنی شورای شهر شیراز افزود: در نیمه خرداد مطابق با ۵ ژوئن سال ۱۹۷۲؛ در ۴۶ سال پیش و پس از اجلاس جهانی در استکهلم؛ این روز از جانب سازمان ملل به‌عنوان روز محیط زیست انتخاب شد که منجر به تشکیل UNEP (برنامه محیط زیست سازمان ملل) شد.
وی ادامه داد: نامگذاری این روز که به اتفاق آرا توسط شرکت کنندگان صورت گرفت به منظور افزایش آگاهی مردم برای نگهداری محیط زیست و نیز هشدار به تصمیم گیرندگان و سیاستمداران در جهت اتخاذ تصمیماتی برای رویارویی با تخریب محیط زیست و گونه‌های زیستی جانوری بود.
عضو شورای شهر شیراز تصریح کرد: در اصل پنجاهم قانون اساسی ما نیز بر حفاظت محیط زیست تأکید و بعنوان وظیفه عمومی تلقی شده تا نسل امروز و نسلهای بعد در آن حیات اجتماعی رو به رشدی داشته باشند و در همین اصل می بینیم فعالیت های اقتصادی و غیر آن که با آلودگی محیط زیست یا تخریب غیرقابل جبران آن ملازمه پیدا کند، ممنوع گردیده است.
ناصری ادامه داد: این در حالی است که امروز همزمان و همگام با توسعه تکنولوژی، مسئله محیط زیست و خطر آلودگی آن به یکی از دغدغه های اصلی جوامع و کارشناسان تبدیل شده است متاسفانه در حال حاضر به دلیل صنعتی شدن بسیاری از کشورها، محیط زیست شان در شیب تند زوال به پیش می رود.
وی یادآور شد: محیط زیست بزرگترین دارایی بشر برای تأمین نیازهای خود است و از این رو حفاظت از این دارایی بزرگ، امری ضروری است اندیشه و رفتارهای سطحی انسانها، فشار عظیمی را بر محیط زیست وارد ساخته است فشارهای حاصل شده بر محیط زیست در حال تبدیل شدن به بزرگترین بحران های بشری هستند کمبود آب، از بین رفتن منابع طبیعی، کاهش جنگل ها، آلودگی های مختلف در سه حوزه آب،خاک، هوا از جمله این بحران ها هستند.
عضو شورای شهر شیراز تصریح کرد: براساس پیشینه عملکرد جوامع برخوردار از محیط زیست مطلوب به نظر می رسد یکی از بهترین راه حل های فایق آمدن به این مشکلات، نهادینه سازی فرهنگ محیط زیست در میان آحاد شهروندان یک جامعه چه شهری و چه روستایی است برای رسیدن به این هدف مهم و پایه ای به کارگیری ظرفیت های گوناگونی از جمله رسانه های جمعی، تأکید بر مسائل دینی در حفظ محیط زیست و ارتقاء دانش مردم و نیز استفاده از دانش بومی- محلی سازگار با محیط زیست می تواند برای یک مشارکت عمومی گسترده، مؤثر باشد.
ناصری ادامه داد:همچنین در این روند، سازمانهای مدنی دوستدار محیط زیست از طریق برقراری ارتباط وجوه مختلف مانند استانداردها، محدودیتها، و قوانین می‌توانند نقش مؤثری در جهت حفظ و بقای محیط زیست داشته باشند با این وجود، به نظر می رسد که حفظ محیط زیست نیازمند یک برنامه ریزی بلند مدت، استراتژیک و هدفمند است که بر مبنای فرهنگ سازی و ایجاد بستر اخلاقی مناسب در جامعه استوار شده باشد.
وی افزود: شیراز، امروز در رده مهمترین کلان شهرهای کشور قرار دارد که از لحاظ کیفیت هوا در سطح خوب اما شکننده است وضعیت آبی آن به مرحله هشدار رسیده است باغات آن روز به روز در حال کاهش است لذا با توجه به تمام موارد مذکور می طلبد مسئولان با همراهی مردم و با تجارب بدست آمده از دهه های گذشته لازم است در صدد تدوین نقشه راهی جهت برون رفت از معضلات زیست محیطی پیش رو باشند و با اولویت قرار دادن توسعه پایدار شهری از تمام ظرفیتهای موجود از جمله گردشگری در حوزه های میراث ملموس و ناملموسِ فرهنگی،هنری و تاریخی، طبیعی، مذهبی، ادبی، فلسفی و قطب پزشکی و علمی بهره گیرند.
نظر شما