دکتر علی نجفی توانا در گفتگو با خبرنگار مهر ، پیرامون علت های پیدایش پدیده ای به نام "زندان زدایی" در مسائل قضائی ، بیان داشت: زندان زدایی ، اصطلاحی است که در نظام جزایی و حقوق مدرن ابتدا در کشورهای اروپایی و سپس در سایر کشورها رواج پیدا کرد ؛ لذا برای پرداختن به آن باید دید که مراد از این قضیه چه بوده است.
این استاد دانشگاه توضیح داد: مراد از زندان زدایی ؛ سیاستی است که براساس آن حتی المقدور از محکومیت حبس مجرمان کیفری و یا غیر کیفری با اتخاذ تدبیرهایی ، جلوگیری می شود.
وی تصریح کرد: در قانون مجازات عمومی پیشین و همچنین قانون مجازات اسلامی پس از انقلاب نیز ساز و کارهایی تعبیه شد که بر اساس آن برخی از مجرمان به جای تحمل کیفر حبس ، مجازات جایگزین مانند جریمه ، محرومیت از شغل و... می شوند.
نجفی توانا یادآور شد: اما واقعیت این است که چنین تغییر ، تعدیل و یا تبدیلی در غالب تخفیف مجازات ، آنچنان که باید در محکمه های ما دیده نمی شد ؛ زیرا از ضابطه هایی که به صورت روشن اصول حبس زدایی را شفاف و تدبیرهای جایگزین آن را مشخص کند ، اثر ملموسی نبود.
این استاد دانشگاه در ادامه اظهار داشت: در کشورمان توجه و تمایل برای به کار بردن مجازات جایگزین در برخی جرایم و بزهکاران بی سابغه و یا کم سابغه ، تقریبا چند سالی است که آغاز شد و در حال حاضر همچنان ادامه دارد.
نجفی توانا ، هدف این عزم جدید دستگاه قضائی را کم کردن جمعیت زندانیان کشور دانست و افزود: این فعالیت ها در یک بخش متوجه جرم زدایی ، قانون چک ، قضا زدایی و ایجاد شورای حل اختلاف با نگاه تقلیل اعزام محکومان حبس به زندان معطوف و تحت تأثیر آموزه های حقوق کیفری کشورهای اروپایی بحث "جایگزین های حبس" مطرح شد.
وی ادامه داد: در بخش دیگر ، زندان زدایی با توصیه و دستورالعمل های رئیس کنونی قوه قضائیه به شکل اجرایی و عملی متجلی شد . البته به رغم آنکه لایحه جایگزین های حبس توسط نمایندگان تصویب نشده اما سیایت قوه قضائیه در این راستا با شدت و حرارت ادامه دارد.
این استاد دانشگاه درباره علت اتخاذ این رویکرد از سوی دستگاه قضائی کشور ، بیان داشت: اثرهای مادی و یا روانی ، بسیار منفی و گاهی جبران ناپذیر زندان بر مجرم ، خانواده مجرم ، قربانی جرم ، خانواده قربانی ، امنیت اجتماعی و حتی دولت سبب آن شد تا این رویکرد مورد توجه سیستم قضائی کشور واقع شود.
نظر شما