راهبردی که شکست خورده متولد شد

به گزارش خبرگزاری مهر، روزنامه جمهوری اسلامی در ستون سرمقاله امروز خود آورده است: هر چند بوش کوچک با اعلام اینکه تصمیم دارد 20 هزار نظامی دیگر به عراق اعزام کند و با متهم ساختن ایران و سوریه به دامن زدن به ناامنی در عراق تلاش کرد بر ناتوانی ها و شکست دولت خود سرپوش بگذارد و نظر کنگره آمریکا را برای دریافت بودجه بیشتر جهت ادامه اشغال نظامی عراق جلب نماید ولی نه تنها کنگره آمریکا بلکه نخبگان سیاسی این کشور و اقشار مختلف مردم با این تصمیم رئیس جمهور خود مخالفت کردند. در خارج از آمریکا نیز راهبرد جدید دولت واشنگتن با مخالفت های شدید مواجه شد.

 علاوه بر مردم و مسئولان عراقی دولت روسیه و تعدادی از دولت های غربی حتی دولت انگلیس که متحد نزدیک دولت آمریکاست نیز این تصمیم را غیرواقع بینانه دانست و همه مخالفان بر ضرورت خارج شدن اشغالگران از عراق تاکید کردند.

فشار فزاینده ای که نمایندگان جدید کنگره آمریکا برای خروج نظامیان اشغالگر از عراق وارد کرده اند اکنون با توجه به راهبرد جدید بوش کوچک برای عراق بیش از گذشته نمود عینی خود را پیدا کرده است . این راهبرد درست نقطه مقابل توصیه های کمیته « بیکر ـ همیلتون » و راهبردی بسیار خشن می باشد.

بوش کوچک و دستیارانش در عین آنکه در موضع ضعف و انفعال قرار گرفته اند با هرگونه خروج فوری نیروهای اشغالگر از عراق مخالفند و آنرا نشانه شکست و ناکامی آمریکا ارزیابی می کنند ولی دمکراتها معتقدند باقیماندن در عراق زمینه های شکست سنگین تر و ناکامی بیشتر را فراهم می کند و شاید باعث شود که آمریکا با تحمل هزینه ها و تلفات بیشتری وادار به عقب نشینی اجباری از عراق شود.

حوادث پرشتاب عراق نشان میدهند آمریکا دچار وضعیتی بشدت متزلزل شده و سیاست واشنگتن در عراق به دلایل متعدد شکست خورده است .

1 ـ آمریکا در هفته های اخیر اعلام میکرد مایل است مسئولیت مستقیم حفظ امنیت بخش های وسیعی از عراق را به نیروهای دولتی این کشور واگذار کند و حال آنکه تاکنون نه تنها حاضر به پذیرش هیچ اقدامی در این زمینه نشده بلکه حتی در راهبرد جدید درصدد افزایش بیست و یکهزار و پانصد نفری تعداد نظامیان خود برآمده است .

2 ـ اعدام صدام و تسریع در یکسره کردن تکلیف وی دلیل محکم دیگری است که نشان می دهد آمریکا در عراق دچار وضعیت متزلزلی است . به این جمله های اعترافی ژنرال آمریکائی مامور حفاظت از صدام توجه کنید : « ما برای حمایت از صدام در زندان تا 6 ماه دیگر برنامه ریزی کرده بودیم ولی نمی دانم چه اتفاقی افتاد و چه دلیلی باعث شد که ناچار شدیم وی رابه عراقی ها تسلیم کنیم تا حکم اعدام وی انجام شود. » این اعتراف به خوبی از روی مشکلات آمریکا در عراق پرده برداری می کند و نشان می دهد تصمیمات واشنگتن در قبال عراق تابع یک برنامه ریزی دراز مدت نیست بلکه سیر تحولات آن به دلایلی خارج از اراده واشنگتن شتاب غیرمنتظره ای به خود گرفته است .

3 ـ خارج کردن منافقین و سرکرده آنها « رجوی » از عراق و انتقال آنها به اردن هم نشانگر آنست که آنها به عنوان بخشی از مزدوران آمریکا بایستی از عراق خارج شوند تا برای انجام ماموریت های بعدی مورد بهره برداری قرار گیرند. این پدیده بقدری پرشتاب صورت گرفت که حتی زلمای خلیل زاد سفیر سابق آمریکا در عراق هم نتوانست مانع تحقق آن شود.

4 ـ تعویض فوری « زلمای خلیل زاد » سفیر افغانی الاصل آمریکا در عراق به بهانه انتقال وی به سازمان ملل موضوع مهم دیگری است که ناکامی و عدم کارآئی وی در این پست کلیدی را ثابت می کند و نشانگر تزلزل در استراتژی آمریکا در عراق است کمااینکه تعویض فرمانده نظامیان آمریکا در عراق نیز دارای همین مفهوم است .

خلیل زاد مجری مناسبی برای طرحهای نومحافظه کاران آمریکا بود و انتصاب وی به سفارت آمریکا در افغانستان و سپس عراق دقیقا با همین انگیزه صورت گرفت که وی بهترین مهره برای اجرای طرحهای جنون آمیز نومحافظه کاران در این کشور اشغال شده بود. اگر از همین زاویه به مسائل بنگریم برکناری خلیل زاد به معنی ناکامی و شکست او در اجرای ماموریتهایش در عراق و بالاتر از آن ناکارآمدی استراتژی واشنگتن در خاورمیانه است .

5 ـ اعزام ناوهای هواپیمابر آمریکائی به خلیج فارس همیشه مقدمه ای صریح برای اجرای تصمیمات غیرمنتظره ای بوده است که صدای آن فردا به گوش می رسد. از دیدگاه پنتاگون اعزام این ناوها به منطقه می تواند به تصمیمات جدید آمریکا در عراق کمک کند و درعین حال برای حفظ ظاهر به واشنگتن و متحدانش در منطقه اطمینان دهد که اوضاع منطقه بیش از این به زیان آنها تغییر نخواهد کرد.

6 ـ افول و افلاس آمریکا را می توان از میان طیف عظیمی از شعارهای پوچ و برباد رفته ای جستجو کرد که دیگر حتی بوش کوچک هم قادر به تکرار آنها نیست . زمانی بوش شعاد میداد که میخواهد دمکراسی را در عراق پیاده کند و به مبارزه با تروریسم بپردازد ولی عراق را به بهشت تروریست ها تبدیل کرد. زمانی بوش گفت قصد دارد عراق را به یک کشور نمونه در منطقه مبدل کند ولی امروزه مردم عراق به زندگی فردای خودشان هم امیدی ندارند. او زمانی می خواست نقشه جدیدی برای خاورمیانه طراحی و اجرا کند ولی مزدوران دیروز هم به او وفادار نماندند و مطابق آخرین گزارش ها بخش اعظم عملیات تروریستی در عراق با هزینه ای که از سوی عربستان تامین می شود به اجرا درآمده و می آید.

7 ـ امروزه آمریکا برای اجرای سیاستهایش به روشهای ناکارآمد اجرا شده در ربع قرن گذشته متوسل شده است که البته بسیار حقیرانه بنظر می رسد. به این جمله ها نگاه کنید و خود قضاوت نمائید که آیا آمریکا پس از ربع قرن شرارت علیه ایران هنوز هم « در جا » نمی زند ژنرال آمریکائی مامور نگهداری از صدام اعتراف می کند که صدام در آخرین ساعات پیش از اعدامش خواستار دیدار با مقامات ارشد آمریکائی بوده و مرتبا درباره ایرانیها و خطر شیعه به آمریکا هشدار می داد.

 او خطاب به این ژنرال آمریکائی ادعا می کرد : « من به تنهائی ایران را از سر راه شما آمریکائی ها برمی دارم . من به تنهائی ایران را به زانو در می آورم . من به تنهائی امنیت نفت و ثبات منطقه را برای شما تامین می کنم » . به راستی این اعترافات با چنین آهنگ و طنینی چه نکته ای را در ذهن ها تداعی می کند اهمیت این اعترافات زمانی مشخص می شود که بدانیم اینها آخرین اظهارات صدام هستند که بعنوان مامور ارشد حقوق بگیر « سیا » و درخواستی عاجزانه برای نجات از مرگ بیان شده اند.

این امر نشان می دهد که اولا صدام همچنان برای اجرای اهداف آمریکا و خدمت به اشغالگران اظهار آمادگی می کند و ثانیا بعنوان بهترین خدمتکار آمریکا در منطقه که قاعدتا بهترین شناخت را از اربابش دارد هنوز هم آمریکا را نیازمند عناصر پلیدی می بیند که حاضرند علیه ایران دست به هر شرارتی بزنند. ثالثا آمریکا دیگر در موقعیتی نیست که حتی برای نجات این مزدور خود علیرغم آنهمه خوش خدمتی هایش وارد عمل شود.

با اینهمه یک نکته مهم و حیاتی دیگر در این پیام وجود دارد که نباید از آن غافل شد و آن اینکه آمریکا حتی از جنازه صدام هم نمی گذرد و از آنهم برای تحقق اهدافش سواستفاده می کند. برخی عناصر شرور بعثی این روزها « عزت ابراهیم » را رئیس جدید خود معرفی کرده اند و اعلام داشته اند که راه صدام را ادامه خواهند داد. آمریکا در واقع به آنها پیغام داده که اگر در فکر تداوم راه صدام هستید علیه ایران وارد عمل شوید! که این آخرین وصیت صدام است !

البته آمریکا نه 25 سال پیش و نه امروز و نه هیچگاه نتوانسته و نخواهد توانست پرچم پرافتخار اسلام را در این سرزمین هدف قرار دهد ولی تلاش واشنگتن برای تکرار همان تجربه نشان از افلاس و درماندگی مطلق یک ابرقدرت پوشالی دارد با این تفاوت که امروزه نشانه های افول قدرت واشنگتن را می توان حتی به چشم نیز مشاهده کرد.

اگر دیروز افغانستان توسط ارتش سرخ اشغال شد و آمریکائی ها بعنوان ناجی و حامی مردم افغانستان وارد عمل شدند امروزه خودشان بعنوان اشغالگر در باتلاق افغانستان دست و پا می زنند. اگر دیروز صدام را برای دشمنی و جنایت علیه ایران حمایت می کردند و از این رهگذر سود می بردند امروزه آنچنان در باتلاق عراق فرو رفته اند که هیچ راه نجاتی برای آنها متصور نیست .

 اگر دیروز در لبنان به سیاستگذاری بنفع صهیونیست ها و فالانژها می پرداختند امروز بی آبروتر از آنند که بتوانند حتی از مزدوران محلی خودشان حمایت کنند و کاری از پیش ببرند. تصادفی نیست که حتی رسانه های آمریکائی و سیاستمداران برجسته از هر دو حزب عمده در آمریکا اعتراف می کنند که شکست در عراق پایان سلطه آمریکا بر خاورمیانه است .

این ترجمان اعترافی است که بوش کوچک همزمان با اعلام راهبرد جدیدش به زبان آورد و شکست آمریکا در عراق را بطور رسمی اعلام نمود. این اوج درماندگی و شکست کامل یک ابرقدرت است هنگامی که به یک اشغالگر تبدیل می شود.

اگر دولتمردان آمریکا اهل عبرت آموزی باشند باید از باتلاق عراق این درس بزرگ و فراموش ناشدنی را بگیرند که اشغالگری همیشه محکوم به شکست است . این واقعیتی است که راهبرد جدید بوش کوچک آنرا از هم اکنون اعلام می کند راهبردی که شکست خورده متولد شده است.