به گزارش خبرنگار مهر ، برخی صاحب نظران بر این عقیده اند که تغییرهای زمانی مانند زمستان و تابستان یا جابجایی های مکانی همجون دوری یا نزدیکی به مرکز ، نباید بر شدت و ضعف پرداختن به بزه و بزهکاران اجتماعی تاثیرگذار باشد.
در مقابل جمعی دیگر معتقدند که به دلیل نوسان های جوی در فصل های سال و یا میزان اقتدار مجرم در ارتکاب جرم ، باید در نوع پرداختن به آسیب اجتماعی تفاوت قائل شد .
مسئول مطالعات و تحقیقات دانشکده علوم اجتماعی معتقد است که در حوزه فرهنگ و اجتماع ، باید به صورت پی در پی کار کرد و فعالیت در این زمینه را به فصلی خاص از سال اختصاص نداد ، چرا که فرد را به سمت اتخاذ رفتارهای متفاوت و چندگانه سوق می دهد.
دکتر سید حسن حسینی ادامه می دهد: برنامه های مقابله با آسیب های اجتماعی ، باید هم عرض با رفتارهای پیشگیرانه باشد و در طول زمان اجرای آنها ، نباید انقضا و یا انفصال زمانی پیش آید.
یک روانشناس نیز بر این باور است که شاید نوع جرم های ارتکابی در مقاطع متفاوت از سال فرق کند اما بی شک حجم بزه ارتکابی از سوی مجرمان در فصل های گوناگون آنچنان نواسانی ندارد ؛ زیرا معمولا بزهکاران در ارتکاب عمل خود ، بیشتر در فکر دستیابی به نتیجه هستند تا اقدام های صرفا نمایشی و بیرونی.
سیما اسفندی تصریح می کند: به عبارت دیگر ، شرایط آب و هوایی تنها ممکن است در شیوه یا مکان ارتکاب جرم از سوی آنها تغییر ایجاد کند.
اما یک استاد دانشگاه و پژوهشگر آسیب های اجتماعی عقیده دارد که نامساعد بودن هوا باعث می شود تا میزان فحشاء ، قاچاق مواد مخدر و حتی خودکشی در سطح جامعه کمتر شود که این ها به نوبه خود تا حدودی روی کاهش آسیب های اجتماعی تاثیر می گذارد .
دکتر امان الله قرایی مقدم می افزاید: بررسی ها نشان می دهد که نمودار ارتکاب جرم از ابتدای تابستان تا پایان آبان ، سیر صعودی دارد و پس از آن تا زمان نوروز نا امنی کمتر می شود.
به گزارش مهر ، در این میان ، نوع نگاه به حجم آسیب ها در فصل های گوناگون ، بر شیوه و چگونگی پرداختن به آنها نقش دارد.
نظر شما