مخاطب ، سالنهاي گرم و رونق اقتصادي

بشر امروز با تكيه  بر دانش و فناوري نوين ، ارتباط ماشيني را جايگزين ارتباطات انساني كرده  است و مرز  فرهنگ ها و جوامع مختلف با توسعه فناوري اطلاعاتي از بين رفته است.
فرهنگ عمومي كه برآيند خرده  فرهنگ هاي  مختلف قومي  در قالب  ساختارهاي هنجاري  جامعه است ، منشوري براي بيان نظرات و تفاوت در مسيري مدني  با زباني فراگير است.
در قرن جديد  كه  مرز بين ملتها و دولت ها  در وراي  ارتباطات ماشيني و وجود  شبكه جهاني اطلاع  رساني به هم پيوند خورده است ، " سينما" رسانه اي مطمئن  و تاثير گذار با مخاطبي گسترده  در سطح جهان به حساب مي آيد.
هنرهفتم مولود مدرنيته غرب ، رسانه اي  براي انعكاس آما ل و آرزوها بشري در قالب آثار بصري است ، خنده ها ، گريه ها ، غمها ، شادي ها  و تصويرگر دوستي ها و دشمني ها است . دولت ها با اتكا به گستره وسيع  ارتباط جهاني  و استفاده  بهينه از رسانه ها به خصوص سينما همواره در جهت تصاحب  كاركردهاي فرهنگي  در حوزه بين المللي هستند.
در اين راستا ملت و دولتي موفق  بوده  كه  از  فرهنگي غني ، استعدادي  پويا  و تنوع  در ارائه  آثار در جهان،  سراسر رقيب برخوردار  باشند .
صنعت فيلمسازي به عنوان صنعتي سرگرم كننده ،  همواره  مورد توجه دست اندركاران و برنامه ريزان  اين عرصه بوده  و آنها را  در معرض  نياز سنجي مخاطب در مقاطع مختلف قرار داده است .
به باور دست اندركاران سينمايي، ايجاد تعادل و  توجه  به گونه هاي مختلف در عرصه توليد و نگارش  و ارتباط مستمر با حوزه ادبيات  ، كيفيت آثار را ارتقا و بستر جذب مخاطب را فراهم  مي كند.
اما اين  پرسش  مخاطب حوزه هاي هنري كه از "جايگاه سينما و مخاطب ايراني هزار توي عرصه هنر تصوير را جستجو مي كند" ،  بي پاسخ مانده است .
سينماي  ايران به دليل  پردازش موضوعهاي ساده اما انساني وتكيه بر پشتوانه غني فرهنگي و ادبي داراي  جايگاه  ممتاز جهاني بوده  و به  اعتراف دست اندركاران  رويدادها  و مجامع بين المللي، حضورآثار ايراني مايه اعتبار جريان ها ي سينمايي است .
پويايي ، خلاقيت و تنوع لازمه سينمايي پيشرو است ، اما همين سينما كه در بيرون ،  مرزهاي موفقيت را يكي پس از ديگري درنوريده ،  در داخل  با ريزش مخاطب و سالنهاي سرد بي تماشاگرمواجه  است .
 اين بيمار در حال مرگ  را كه  در بيرون  قهرمان  جلوه گر است ،  هركس در دوره اي  نسخه اي مي پيچد ، ايامي فصل توليد به آثار اجتماعي، وقتي ديگر ملودرام و گاهي هم اكشن  و در مقطعي جوانان و مثلثهاي عشقي  و هراز گاهي مضامين جنگي و يا كمدي  به خود اختصاص مي دهد.
استقبال مردم در پايتخت و شهرهاي بزرك و كوچك  در طول سالهاي اخير از آثار طنز و كمدي نظير فيلمهاي "عشق ، نان موتور هزار"، "عينك دودي" ، ، دختر شيريني فروش"، "عروس خوش قدم" و "توكيو بدون توقف" در طول سالهاي  گذشته ، نشان از نياز مخاطب به توليد و تنوع در اين گونه سينمايي است .
سينمايي كه مردم را به خنده و يا تامل در قالب گفتار و يا كردار و بهره گيري از موضوعهاي ساده وادار مي كند  و ذهن مخاطب را تا حدودي از سالنهاي  فرسوده   و كيفيت نامناسب  صدا و تصوير فيلم ها دور مي كند .
عده اي از  كارشناسان اجتماعي بر اين باور ند كه خنده  درماني بويژه از طريق رسانه  سينما داراي  كاركردها ي مناسب و ماندگاري است كه طبقات مختلف جامعه را تحت پوشش قرار مي دهد.
سينمايي با كاركردهاي تربيتي وآموزشي  و مطابق با ساختارهاي هنجاري جامعه و دوري از لمپنيزيم ، آيا اين گونه  سينما يي سبب ساز آشتي مخاطب با سينما نيست ؟.