به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از پژوهشکده پولی و بانکی، محمد کردبچه درباره اصلاح ساختار مالی دولت و بودجه اظهار داشت: ساختار بودجه سال‌ها ساختاری بیمار بوده است و در چند سال اخیر سیاست‌های زیادی گذاشته شده تا این ساختار را اصلاح کنیم و به این سمت برویم که ساختار مالی درستی داشته باشیم.
وی افزود: برای این کار باید کسری تراز مالی را کاهش دهیم و تا حد ممکن به صفر برسانیم، از طرف دیگر در جهت سیاست‌های اقتصاد مقاومتی و برنامه ششم توسعه به سمتی برویم که در میزان صادرات نفت صرفه‌جویی داشته باشیم تا منابع برای نسل آتی حفظ شود.
مشاور رئیس سازمان برنامه و بودجه با بیان اینکه برای این منظور باید از چند راه اقدام کنیم، گفت: نخست اینکه با تاکید بر سیاست‌های مالیاتی، توان مالیاتی کشور را افزایش دهیم. مشکلی که اکنون در نظام مالیاتی داریم اتکا به روش‌های سنتی مالیاتی، محدود بودن پایه‌های مالیاتی و عدم استفاده از شیوه‌های نوین و پرظرفیت مالیات مانند مالیات بر ثروت خالص، مالیات بر مجموع درآمد و مالیات بر افزایش ارزش سرمایه است که در نظام مالیاتی ما جایگاهی ندارد.
این مقام مسئول ادامه داد: بنابراین ضمن حرکت به سمت نظام‌های جدید مالیاتی باید در مورد سایر مالیات‌ها نیز اشکالات را برطرف کنیم که یکی از این اشکالات وجود معافیت‌های زیاد مالیاتی است که باید تا حد امکان آنها را کاهش دهیم و از فرار مالیاتی جلوگیری کنیم.
کردبچه تصریح کرد: دومین اقدام این است که در اعتبارات جاری و هزینه ای صرفه‌جویی کنیم؛ بسیاری از کارشناسان و نمایندگان مجلس تاکید می‌کنند که دولت باید هزینه‌های جاری خود را کم کند اما نکته مهمی که در این بخش وجود دارد این است که اگر به ترکیب هزینه‌های جاری نگاه کنیم، حدود ۷۵ درصد اعتبارات هزینه‌ای دولت را حقوق و دستمزد و حق بیمه و بازنشتگی تشکیل می‌دهد که امکان صرفه‌جویی در آن بسیار کم است.
وی افزود: از طرف دیگر اگر از بُعد طبقه‌بندی عملیاتی نگاه کنیم حدود ۸۰ درصد اعتبارات جاری هزینه ای را چهار بخش دفاع، آموزش، بهداشت و سلامت و بخش تامین اجتماعی تشکیل می‌دهد که هر چهار بخش کسری دارد و امکان صرفه‌جویی در آن وجود ندارد. بنابراین از این دو مقوله نتیجه می‌گیریم که صرفه‌جویی از محل روش‌های معمولی امکان‌پذیر نیست.
مشاور رئیس سازمان برنامه و بودجه اظهار داشت: روشی که در این زمینه وجود دارد و اکثر کشورها این راه را رفته‌اند، اتخاذ نظام بودجه‌ریزی مبتنی بر عملکرد است که در چند سال اخیر در دولت مورد توجه قرار گرفته است. حُسن این روش این است که بین ارقام بودجه و هدف‌های کمی دستگاه‌های اجرایی ارتباط برقرار و بودجه را هدفمند می‌کند و از طریق اختیارات بیشتری که به مدیران دستگاه‌های اجرایی داده می‌شود پاسخگویی آنها بهتر می‌شود و می‌توان به سمت بالابردن بهره‌وری اعتبارات هزینه‌ای حرکت کرد؛ یعنی با هزینه کمتر عملکرد بهتری داشته باشیم. بنابراین تنها راه موجود بودجه‌ریزی عملیاتی است.
نظر شما