پیام‌نما

وَاعْتَصِمُوا بِحَبْلِ‌اللَّهِ جَمِيعًا وَ لَا تَفَرَّقُوا وَ اذْكُرُوا نِعْمَتَ‌اللَّهِ عَلَيْكُمْ إِذْ كُنْتُمْ أَعْدَاءً فَأَلَّفَ بَيْنَ قُلُوبِكُمْ فَأَصْبَحْتُمْ بِنِعْمَتِهِ إِخْوَانًا وَ كُنْتُمْ عَلَى شَفَا حُفْرَةٍ مِنَ النَّارِ فَأَنْقَذَكُمْ مِنْهَا كَذَلِكَ يُبَيِّنُ‌اللَّهُ لَكُمْ آيَاتِهِ لَعَلَّكُمْ تَهْتَدُونَ * * * و همگی به ریسمان خدا [قرآن و اهل بیت (علیهم السلام)] چنگ زنید، و پراکنده و گروه گروه نشوید؛ و نعمت خدا را بر خود یاد کنید آن گاه که [پیش از بعثت پیامبر و نزول قرآن] با یکدیگر دشمن بودید، پس میان دل‌های شما پیوند و الفت برقرار کرد، در نتیجه به رحمت و لطف او با هم برادر شدید، و بر لب گودالی از آتش بودید، پس شما را از آن نجات داد؛ خدا این گونه، نشانه‌های [قدرت، لطف و رحمت] خود را برای شما روشن می‌سازد تا هدایت شوید. * * * معتصم شو به رشته‌ى يزدان / با همه مردمان با ايمان

۷ بهمن ۱۳۸۵، ۹:۳۹

هفتم محرم؛

جلوگیری از دستیابی یاران امام حسین(ع) به آب فرات

خبرگزاری مهر - گروه دین و اندیشه: محرم از جمله ماههایی است که تاریخ روزانه آن به واسطه قیام امام حسین(ع) و وقوع نهضت عاشورا از اهمیت خاصی برخوردار است، به همین دلیل تا پایان این ماه مهمترین وقایع روزانه را مرور می کنیم .

به گزارش خبرگزاری مهر، پس از آن که عمر بن سعد وارد کربلا شد، پیکی نزد امام حسین(ع) فرستاد و از آن حضرت پرسید که به چه منظوری به این دیار روی آورده است و امام حسین(ع) در پاسخش فرمود: آمدن من به این سرزمین به خاطر دعوت همشهری های شما بوده است، که با ارسال هزاران نامه، مرا به سوی خود خواندند. هم اینک اگر از ادامه حرکت من ناخرسندید، من اصراری بر آن ندارم و حاضرم برگردم.

عمر بن سعد، پس از دریافت پاسخ امام حسین(ع)، دلگرم و به ایجاد صلح و سازش امیدوار شد.

از آن پس میان امام حسین(ع) و عمر بن سعد، پیام های دیگری نیز مبادله و موجب فروکش کردن حساسیت های ابتدایی و کاستن خصومت طرفین شد.

امّا عبیدالله بن زیاد، عامل یزید بن معاویه در کوفه، که بر جریان کربلا و نحوه رفتار عمر بن سعد با امام حسین(ع) اشراف و نظارت داشت، حاضر به مصالحه و پایان ماجرا بدون خونریزی نبود و تلاش می کرد که این امر را سخت تر و حادتر کند.

به همین دلیل در هفتم محرم نامه ای برای عمر بن سعد نوشت و به وی دستور داد که بر امام حسین(ع) سخت گرفته، میان وی و آب فرات حائل گردد و نگذارد که آن حضرت و یارانش از رود فرات استفاده کنند، تا در فشار قرار گرفته و تسلیم شوند .

عمر بن سعد که به خاطر دلبستگی به حکومت "ری" ، حاضر به انجام هر کاری شده بود، فرمان عبیدالله را بی درنگ به اجرا در آورد و عمرو بن حجاج زبیدی را با پانصد سواره نظام، موکل آب فرات کرد تا از دسترسی یاران امام حسین(ع) به شریعه فرات جلوگیری کند.

سپاهیان عمر بن سعد از روز هفتم محرم، با شدت تمام از آب فرات مراقبت کرده و مانع دستیابی یاران امام حسین(ع) به آن شدند.

اما با وجود سخت گیری و تلاش پی گیر آنان، یاران امام حسین(ع) تا شب عاشورا از تاریکی شب استفاده کرده و خود را به رود فرات رسانیده و آب خیمه ها را تأمین می کردند. حضرت عباس بن علی(ع)، که در دلیری، غیرت و وفاداری ضرب المثل دوستان و دشمنان بود، در آبرسانی خیمه ها پیش گام و بسیار کوشا بود.

کد خبر 439352