در ادامه نشست نقد و بررسی فیلم "زمستان است" در خبرگزاری مهر، ملک جهان خزایی در خصوص شخصیت هایی که آثار ارایه می شوند، گفت: "رفیع پیتز تا به حال چهار فیلم ساخته است. "سلندر" او که اقتباسی از فیلمنامه بهرام بیضایی در مورد مغول هاست در روسیه به تصویر درمی آید. موقعی که فیلم در روسیه در حال تولید بود، جنگ های چچن و روسیه در اوج بود و بیشتر جنگ ها علیه مسلمانان بود. "سلندر" با بازیگر و زبان روسی ساخته شد، اما بیشتر از هر فیلم ایرانی مسئله اعتقادی ایرانی و هویتش برجسته است."
وی خاطرنشان ساخت: "فکر می کنم وقتی آدم ها اسم غیرایرانی دارند و مدت اقامت شان در کشوری به اندازه آدم های همسن و سالشان نیست، این پیش داوری وجود دارد که این فرد به طور حتم از هویت ایرانی اطلاع زیادی ندارد. وقتی شخصی از میهنش فاصله می گیرد، مثل نقاشی می ماند که چند گام به عقب برمی دارد و کارش را تماشا می کند. وقتی در یک محیط غریبه زندگی می کنید، برای اینکه اثبات وجود کنید باید بگویید دارای ریشه اید. این ریشه در وطن است. برای دستیابی به این ریشه شخص به انجام مطالعه و تحقیق می پردازد و ضمن مطالعه با آفرادی که در این حوزه فعالیت دارند به گفتگو می پردازد."
حسن حسندوست نیز در این خصوص گفت: "من در تمام فیلم هایی که رفیع پیتز در ایران ساخته حضور داشته ام و با روحیات او آشنایی دارم. رفیع خودش را کاملاً ایرانی می داند و عِرق خاصی به میهنش دارد و به همین خاطر فیلم هایش را در ایران می سازد. فکرهایی با مقیاس جهانی در ذهنش دارد و سعی می کند این افکار را در ایران پیاده کند و منتقدان در ارائه این نظریه دچار اشتباه هستند. رفیع برای هر فیلمی که در ایران ساخته چند ماه در لوکیشن و محیط آن حضور داشت. برای همین فیلم "زمستان است" چیزی در حدود دو ماه در لوکیشن محل کار مرحب از صبح تا هنگام غروب با مکانیک ها زندگی می کرد تا طرز رفتار آنها را به درستی در فیلمش ارائه کند. در مجموع رفیع یک فیلمساز ایرانی با افکار جهانی است."
ملک جهان خزایی در مورد انتخاب میترا حجار در نقش خاتون با توجه به اینکه رویا نونهالی نقش پرداز ثابت فیلم های قبلی پیتز بوده، گفت: "خانم نونهالی یکی از بازیگران درجه یک سینماست، اما برای ایفای نقش خاتون شخصیتی متفاوت از کاراکتر خانم نونهالی نیاز بود. بازیگری که با گذشت کارگری را عاشق خود کند. پیتز عکسی از میترا حجار در یکی از مجلات سینمایی دیده بود و با وی در مورد این نقش صحبت کرد. در وهله نخست کارگردان بر این مسئله تاکید داشت که باید این بازیگر از تیپ شهری خود دور شود. شکلی که در فیلم های قبلی داشته است. با صمیمیت و هنرمندی حجار این نقش به خوبی قوام یافت. وی حدود دو هفته در کارخانه حضور پیدا کرد تا بتواند فضای واقعی کار خاتون را درک کند."
حسندوست در مورد اینکه فیلمنامه اولیه پردیالوگ بود و در هنگام کار بیشتر جنبه تصویری پیدا کرد، اظهار داشت: "یکی از دلایل این مسئله حضور نابازیگران در فیلم بود که هنگام بازی خیلی بداهه پردازی می کردند و دیالوگ هایی که ربط چندانی به فیلم نداشت را بیان می کردند. زیرا رفیع هنگام بازی آنها را آزاد می گذاشت تا بتوانند در خلال بازی شان حس مورد نظر را دربیاورند."
وی در مورد ویژگی های فنی فیلم "زمستان است" توضیح داد: "فیلم "زمستان است" سبک سینمایی متفاوتی دارد. در سینمای کنونی کشورمان که در داخل و خارج با دیدگاه تازه ای به آن نگاه شده، به لحاظ تکنیکی، تصویر، صدا، مونتاژ و کارگردانی این فیلم اثر ارزشمندی محسوب می شود. البته این ویژگی های فیلم که به آن اشاره کردم در جشنواره های خارجی به خوبی مورد ارزیابی قرار گرفته است. در بیانیه جشنواره پالم اسپرینگز همین مسایل در بیانیه هیئت داوران اشاره شده است."
محمدمهدی دادگو در ادامه نشست راجع به شرایط اکران فیلم عنوان کرد: "با توجه به شرایط اکران آزاد و مضمون فیلم، تعداد سالن های موجود و با توجه به اکران در سالن سینماهای فرهنگ و سپیده اعتقاد دارم به خوبی عمل کرده ایم. اینکه فیلم توانسته به اکران دربیاید، لطف خدا و تلاش دوستان بوده است. وگرنه این فیلم نیز به انبوه آثار به نمایش درنیامده سال های گذشته می پیوست."
وی ادامه داد: "آماری وجود دارد که بیش از 90 و بر اساس آمار دیگری 55 فیلم سینمایی هنوز اکران نشده اند. در زمینه اطلاع رسانی هم باید کلی هزینه کرد که با توجه به سالن های محدود اکران فیلم چندان اقتصادی به نظر نمی رسد. در زمینه پررنگ کردن نام بازیگر نخست فیلم خانم حجار دیدیم با توجه به نقش متفاوت ایشان کار درستی نیست که برای مخاطب انتظار به وجود بیاوریم که این بازیگر را با همان شیوه همیشگی ببینند. زیرا این شیوه ضدتبلیغ می شود. همان مسئله ای که چند فیلم قبلی در خصوص استفاده نادرست از نام بازیگرانشان انجام داده اند و تماشاگران به آن اعتراض کردند. حمایت از فیلم ها هنگام اکران عمومی نیازمند تعامل بیشتر سازمان صدا و سیما و مدیران سینمایی است."
این تهیه کننده باسابقه سینما تاکید کرد: "برخی از فیلم ها در زمان عرضه چندان دیده و مورد بررسی قرار نمی گیرند و با گذشت زمان ارزش های هنری و زیبایی شناسانه آنها مشخص می شود. فیلم های سهراب شهید ثالث در زمان ساخت چندان مورد توجه قرار نگرفت و سال ها بعد ویژگی های آن نمایان شد. به عقیده من، با توجه به شایستگی های فیلم "زمستان است" در تمام عرصه های فنی، تکنیکی و ساختاری در آینده نمایان می شود. واقعیت این است که این فیلم ها در حوزه نمایش تجاری سینمای ایران جایی ندارند. ما در زمینه تولیدات سینمایی جزو 10 کشور اول دنیا هستیم، اما در زمینه اکران در 10 کشور آخر دنیا جای داریم. 20 سال است که سالانه حدود 60 تا 70 فیلم می سازیم، اما هر سال حدود 40 فیلم به نمایش درمی آید. این سرریز تولید که هر کدام حدود 100 میلیون تومان هزینه ساخت در پی دارد به هدر می رود."
حسندوست تاکید کرد: " فیلم "زمستان است" مخاطب خاص خود را دارد. چندان با عناوینی همچون فیلم مخاطب خاص و سینمای هنری موافق نیستم. حق طبیعی هر فیلمی است که امکانی برای نمایش داشته باشد و می توانیم با در نظر گرفتن سالن های ویژه همانگونه که در سال های گذشته سینما عصر جدید در نحوه فروش آثار متفاوت موفق عمل کرده است،این نوع فیلم ها را به نمایش درآوریم."
ملک جهان خزایی نیز خاطرنشان ساخت: "فیلم ها برای اکران مناسب نیازمند اطلاع رسانی و شیوه درست تبلیغ هستند تا بتوانند مخاطبان خود را پیدا کنند. یکی از راههای حمایت جشنواره هایی است که فیلم در آنجا مورد توجه قرار می گیرد. فیلم "صنم" رفیع پیتز که در جشنواره فیلم پاریس جزو منتخبان بود از سوی این جشنواره در تمام شهر پاریس با نصب اعلان ها و پوسترهایش هنگام اکران مورد حمایت قرار گرفت. شناخت راههای دیگر نیازمند کارهای تحقیقاتی و کارشناسانه است که باید در سینمای ایران جنبه عملی به خود بگیرد."
نظر شما