عمر بن سعد، فرمانده سپاهیان عبیدالله بن زیاد، پس از پایان ماجرای عاشورا، در روز یازدهم محرم اجساد کشته های سپاه خویش را شناسایی و گردآوری کرد و آنان را دفن نمود و در حالی که کشته های اهل بیت و بدن مقدس امام حسین(ع) و سایر شهیدان و یارانش بر زمین مانده بود، کربلا را به قصد کوفه ترک کرد.
گروهی از قبیله بنی اسد که در "غاضریه" در نزدیکی کربلا ساکن بوده و از کشته شدن امام حسین(ع) و یارانش به دست سپاه حکومتی امویان اطلاع یافتند، در روز سیزدهم محرم وارد کربلا شده و پیکرهای مقدس شهیدان را گردآوری کرده، سپس بر آنان نماز گزارده و در همان جا به خاک سپردند.
بدین گونه، بدن مطهر اباعبدالله الحسین(ع) را در همین مکانی که اکنون معروف است، دفن کرده و فرزند رشیدش حضرت علی اکبر(ع) را در پایین پای پدر به خاک سپردند و برای سایر شهیدان در پایین قبر امام حسین(ع)، قبر بزرگی حفر و همگی را در آن جا دفن کردند. غیر از بدن های مطهر حضرت عباس بن علی(ع)، حبیب بن مظاهر و حر بن یزید ریاحی که هر یک را در مکانهایی جدا به خاک سپردند.
نظر شما