۱۲ مهر ۱۳۹۷، ۹:۴۲

عصری با خانه نشینان گل نرگس؛

این خانه دیگر دور نیست/ همنشینی عمو رحمان و استاندار سالمند

این خانه دیگر دور نیست/ همنشینی عمو رحمان و استاندار سالمند

چالوس - در امتداد خیابانی شمالی و باران زده، خانه ای قلب ها را در سالمندی به هم گره زده، مادری پیر به یاد دخترش گیسو می بافد وپیرمردی در هیاهوی لرزه دستانش درخشش انگشتری عشق جوانی می رقصد.

خبرگزاری مهر - گروه استان ها - حسن قمی نجارده: خانه سالمندان گل نرگس چالوس در انتهای خیابانی درست در پای کوه قرار گرفته که این روزها دیگر تبدیل به خانه امید دهها بازنشسته و توانخواه زندگی سالمندی شده است.

در ورودی مرکز سالمندی گل نرگس چالوس که باز می شود انگار پای در جهانی دیگر می گذارید؛ کنار تابی که آرام آرام تاب می خورد و باغچه های کوچکی که عصای پیرمرد و پیرزنی خوش ذوق را سبز کرده است.

اولین قرارمان را در محل دفتر مدیریت مرکز سالمندان گل نرگس چالوس می گذاریم؛ پرستاران جوان و پرسنلی که در دستانشان "واکر" و "ویلچر" راه می رود و در انتظار خدمتی از اعماق قلب برای رسیدگی مردان و زنانی که این روزها دوران پیری و سالمندی شان را عبور می کنند.

مدیریت مرکز توانبخشی و شبانه روزی گل نرگس چالوس به من اجازه می دهد تا سرکی به سابقه پرونده پذیرش سالمندان این مرکز بکشم، اینجا همه هستند؛ از پرونده پذیرش استاندار سابق یکی از استان های ایران گرفته تا پرونده پذیرش عمو رحمان راننده تریلی نفتکش که عمری تریلی اش را در سینه کش جاده های سرد و گرم روزگار کشانده است.

از پرونده پذیرش استاندار سابق یکی از استان های ایران گرفته تا پرونده پذیرش عمو رحمان راننده تریلی نفتکش که عمری تریلی اش را در سینه کش جاده های سرد و گرم روزگار کشانده است

حمداله هریجانی مدیر مرکز سالمندان گل نرگس چالوس که به اتفاق همسرش کار رسیدگی و مدیریت این مجموعه را برعهده دارد در گفتگو با مهر می گوید: در حال حاضر قریب به ۴۰ سالمند در این مرکز به صورت شبانه روزی مراقبت و نگهداری می شود و علیرغم حمایت های بهزیستی چالوس متاسفانه این مرکز در جامعه مظلوم قرار گرفته و همچنان نیازمند حمایت های خیرین است.

هریجانی با تاکید بر اینکه ۲۰ پرسنل اعم از پرستار بالینی ، مشاور روانشناس، پزشک و پرسنل خدماتی وظیفه خدمت رسانی به سالمندان را در این مرکز برعهده دارند عنوان کرد: دلیل مشغول به این امر فقط از نگاه انسانی و اخلاقی و احساساتی است تا به سالمندان خدمات بهینه و دارای کرامت شود وگرنه از نظر اقتصادی این مرکز نمی تواند هزینه های جاری خود را تامین کند و اگر کمک خیرین نباشد مطمئنا روند اداره آن با اختلال مواجه خواهد شد.

اقدامات اولیه درمانی، مراقبت و نگهداری شبانه روزی، خدمات روانشناسی،  فیزیوتراپی و تامین سه وعده غذای گرم و میان وعده از مهمترین خدمات مرکز سالمندان گل نرگس چالوس محسوب می شود و تنها نگرانی مدیر این مجموعه، ساعات "بی قراری سالمندان " است که تلاش خواهیم کرد با برنامه های روانکاوی و فرهنگی و هنری این نگرانی سالمندان را کاهش دهیم.

گفتگو با مدیر مرکز گل نرگس را که به پایان می رسانیم حالا فرصتی فراهم می شود تا سری به اتاق ها و محوطه های مرکز بزنیم، از پیرزن معلمی که روی تخت خود کتاب می خواند تا طعم آواز "عمو اسماعیل" نانوای قدیمی شهر که همه خانه سالمندان را پر کرده است.

اگرچه "عمو اسماعیل" حالا این روزها شعرها و ترانه هایش را با نت الزایمر همراه کرده و فراموشش می شود اما سوزی عجیبی در آوازش تمام روزهای رفته و نرفته زندگی را ورق می زند. اتاق دیگری که گلدان های شمعدانی نیز از سقف آن آویزان شده پیرزن خوش سیمایی با روسری سفید و پیراهن گل گلی آبی رنگ توجه مان را جلب می کند.

"مریم خانم" سالهاست فرزندانش او را تنها گذاشته اند و به سفر کانادا و اروپا رفته اند. زیر تختش آلبومی را برای مان می آورد و با دستان لرزانش عکسهای جوانی اش را به رخمان می کشاند؛ از دورهمی های خانوادگی گرفته تا عکس های دسته جمعی با دانش آموزان دبستان کوچک در دل کوههای کردستان و گیلان

صدای عمو رحمان از انتهای دالون نقاشی شده خانه سالمندان گل نرگس به گوش می رسد؛ صدایی مخملی و پر سوز که "لله وا و امیری" با گویش مازندرانی می خواند؛ قصه عمو رحمان را چند وقت پیش شنیده بودم؛ راننده شرکت نفت که به دلیل کارافتادگی جلوی شرکت نفت چالوس روی کارتون می خوابید و همه شهر در سرما و گرما از کنارش عبور می کردند؛ اما این روزها به سبب حمایت های بهزیستی و کمیته امداد چالوس جای گرم و نرمی در خانه سالمندان نرگس چالوس برای خودش پیدا کرده است.

کنار عمو رحمان که می نشینم هنوز زمختی دستانش برای گرفتن پنجری چرخ های تریلی اش در جاده های برفی و سوز و سرمای کوهستان ها را خواهید دید؛ راننده ای که برای رساندن سوخت برای گرمای خانه های هزاران نفر دل به جاده زد و تمام عمرش را در تقویم جاده ها چرخاند؛ حالا این روزها عمو رحمان به عکسی خیره شده که روی دیوار اتاقش کنار کامیون نفتکشش روی دیوار خانه سالمندان قاب شده است.

در انتهای اتاق ها که عبور می کنم روی صندلی چوبی در پای باغچه خانه سالمندان چالوس نگاه پیرمردی باوقار توجه ام را جلب خود می کند، مدیر مرکز از سابقه این پیرمرد برایم می گوید؛ مدیرکل صنعت و معدن و استاندار یکی از استان های ایران بوده و حالا اصلا یادش نمی آید کدام جلسه استانداری را مدیریت کرده؛ همه مصوباتی که در ذهنش پاک شده است و امروز استاندار میان همسن هایش روزهای سالمندی را مرور می کند.

رئیس بهزیستی شهرستان چالوس نیز در گفتگو با مهر با اشاره به وجود دو مرکز سالمندی در این شهرستان می گوید: در حال حاضر دو مرکز سالمندی بصورت روزانه و همچنین شبانه روزی در شهرستان چالوس فعالیت دارند.

محمد گلچین مهر افزود:  قریب به یکصد سالمند در این دو مرکز از خدمات توانبخشی،  فیزیوتراپی،  پزشکی و برنامه های سیاحتی و زیارتی بهره مند هستند.

اینجا هنوز زندگی جاری است و هنوز مادری پیر به یاد دخترش گیسو می بافد و حنایی که به پاهایش می کشد و پیرمردی که در هیاهوی لرزه دستانش درخشش انگشتری عشق جوانی اش می رقصد. این خانه دیگر دور نیست چرا که سالمندی در پیش است.

۱۲ درصد جمعیت مازندران را سالمندان تشکیل می دهند.

کد خبر 4420486

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha