۱۴ بهمن ۱۳۸۵، ۱۱:۳۲

یک شاعر در گفتگو با مهر :

نعت‌خوانی امروز در حاشیه قرار دارد

جایگاه هنر نعت‌ خوانی امروز در حاشیه قرار دارد. متاسفانه از این هنر که عنوان مداحی به خود گرفته، بیشتر برای رفع خستگی در مراسمی استفاده می ‌شود که دارای هویت مستقلی نیست.

محمود اکرامی‌فر استاد دانشگاه در گفتگو با خبر نگار فرهنگ و ادب مهر در مشهد، با بیان این مطلب افزود :‌ برگزاری همایش ‌ها و گردهمایی ‌های نعت‌ خوانی در کشور خوب و لازم است، اما اکتفا کردن تنها به برگزاری صرف این‌ رویداد‌های فرهنگی و هنری نادرست است و آن ماندگاری و جریان ‌سازی را که مورد نظر است را برجای نمی‌ گذارد.

این شاعر معاصر تصریح کرد: سازمان‌ ها و نهاد‌ های هنری از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان تبلیغات و حوزه هنری که متولی فرهنگ و هنر جامعه هستند، باید در زمینه پرورش و کشف استعدادهای خلاق نعت و نعت‌خوانی و در جهت حمایت از آن‌ها تلاش کنند.

وی در ادامه گفت: نعت در لغت به معنای وصف و توصیف نیکو از صفات برجسته‌ خداوند، پیامبر اعظم (ص) و خاندان نبوت است که ریشه در کلمه نعوت دارد.‌

اکرامی‌ فر ادامه داد: یکی از شیوه‌ های نعت ‌خوانی در گذشته به این صورت بود که شاعر شعر خود را در خصوص پیامبر اکرم(ص) و ائمه اطهار(ع) می‌ سرود و به صورت دکلمه می‌خواند. در بعضی موارد به دلیل عدم داشتن صدا و چهره مناسب شاعر، شعر وی توسط شخص دیگری که دارای صوت زیبا و ملیحی بود، اجرا می‌ شد که این فرد نیز در برخی زمان‌ها با توجه به حال مخاطب این خوانش را تغییر می ‌داد و با صدای بلند قرائت می‌کرد و دسته دیگر، نعت و مُنتَجَب را با استفاده از ابزار موسیقی آن، اجرا می کرد.

وی با بیان اینکه از همه نوع ابزار موسیقی، نمی ‌توان در نعت ‌خوانی استفاده کرد، متذکر شد: در نعت‌ خوانی از آلات موسیقی ضربی مانند تنبوره و دف استفاده می ‌شود که تأثیرگذاری نعت و نعت‌ خوانی با این ادوات موسیقی بیشتر است.

این پژوهشگر مردم‌ شناسی تاکید کرد : نعت با توجه به اینکه در یک ترانه یا سرود همراه با موسیقی اجرا می ‌شود، از دو رکن اساسی موسیقی و محتوا برخوردار است که در این میان، نگاه ویژه به محتوا و مفهوم - که حرف، معنا و پیام را می‌رساند - از اهمیت بسزایی برخوردار است.

وی در ادامه افزود: اهمیت دیگر نعت‌ خوانی در این است که ضمن آنکه از محتوای فاخر، درست و پاک در ستایش پیامبر(ص) بهره می ‌برد، موسیقی آن به لحاظ نغمگی، از درونمایه حماسی و پنددهنده بهره می‌گیرد. نعت‌خوانان در رساندن پیام به مخاطب، عقل و احساس و عواطف او را درگیر می‌کنند. تاثیرپذیری شنونده از نعت به وسیله احساسات بسیار زودگذر می‌باشد، این در شرایطی است که درگیری عقل، ماندگاری نعت را در ذهن مخاطب موجب خواهد شد.

این جامعه ‌شناس تصریح کرد: یافتن نعت ‌خوانان از سطح کشور و ایجاد فضای مناسب و پشتیبانی فکری و همچنین ارتباط مستمر با ایشان و گسترش متن‌های مناسب نعت، از جمله مهمترین راهکارهای لازم برای رواج این هنر قدسی، عبادی و مذهبی در جامعه است.

وی در پایان با اشاره به این مطلب که در تمامی ادیان الهی صفات و ارزش‌های پسندیده که فرای مکان و زمان است؛ تبلیغ و تحسین شده است . پرداختن به سیرت پیامبر(ص) در نعت‌ خوانی، در جهت همگرایی و تقرب مذاهب بسیار تاثیرگذار خواهد بود. زیرا که انسان به دلیل فطرت پاک، همواره دوست دارد درجات رفیع تعالی و کمال را بپیماید و هنر نعت و نعت‌ خوانی با ستایش پیامبر(ص) راه بسیار مناسبی در جهت تقرب و نزدیکی مذاهب به یکدیگر است.

کد خبر 442201

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha