به گزارش خبرنگار مهر، ناکامی تیم ملی کشتی آزاد ایران در رقابتهای جهانی مجارستان و کسب تنها سه مدال برنز در اوزان دهگانه این پیکارها با انتقادات فراوانی از سوی اهالی کشتی همراه شد. بسیاری از گوش‌شکسته‌ها و خارج از گود مانده ها نوک پیکان انتقادات خود را به سوی رسول خادم و سیاست‌های او گرفتند و بسیاری دیگر از اعضای کادر فنی و کشتی‌گیران ناکام انتقاد کردند. آنچه مسلم است تیمی که راهی رقابتهای جهانی مجارستان شد به هیچ وجه چهره ای از اعتبارات همیشگی ایران را نداشت و به گفته بسیاری از کارشناسان اگر وضعیت به همین شکل تا المپیک ۲۰۲۰ توکیو ادامه داشته باشد، ناکامی بزرگتری پیش روی فدراسیون کشتی است.
«اکبر فلاح» یکی از مربیان سازنده و خوشنام کشتی ایران و یکی از گزینه هایی که همواره جای خالی او در عرصه مربیگری تیم ملی احساس می شود در گفتگو با خبرنگار مهر به این ناکامی واکنش نشان داد و گفت: به هیچ عنوان نباید این ناکامی را گردن یک یا چند نفر خاص انداخت. همه در این شکست مقصر و سهیم هستند همانطور که همه در زمان پیروزی مدعی می شوند. همانطور که در هنگام موفقیت و پیروزی همه صف می کشند و از وزیر و معاون وزارت ورزش گرفته تا اهالی کشتی و منتقدان و حتی خبرنگاران خود را سهیم می دانند، امروز هم باید تمامی این افراد برای این ناکامی جواب داشته باشند. در نتیجه نباید همه چیز را گردن یک نفر انداخت. این اتفاق حاصل کم کاری و عدم توانایی یک مجموعه بزرگ است که مدتها طول کشیده و حالا به این شکل خود را در مجارستان عیان ساخته است.
اجازه دهید تیم همه چیز بررسی شود
فلاح در ادامه به حمله بسیاری از منتقدان اشاره کرد و گفت: اینکه من و یا بسیاری از مربیان و اهالی کشتی که در سیستم اجرایی فدراسیون نقشی نداریم به محض این ناکامی وارد گود شویم و تا می توانیم از کم و کاستی ها متولیان فدراسیون و تیم ملی بگوییم کار جوانمردانه ای نیست. باید اجازه داد تا تیم بازگردد و دلایل ناکامی و همه اتفاقات رقابتهای جهانی بررسی شود و سپس برای نقد وارد عمل شد. قصد حمایت تمام و کمال از رسول خادم را ندارم اما نباید همه دلایل و عوامل ناکامی را به او نسبت داد. ممکن است در برخی کشتی ها، مربیان و کادر فنی اشتباه کرده باشند و در برخی از مبارزات، کشتی گیران مقصر اصلی باختشان باشند. در نتیجه باید کمی حوصله کرد تا این نتایج آسیب شناسی و بررسی شود.
حرف‌های زیادی دارم ولی فعلا سکوت می‌کنم
ملی پوش پیشین کشتی آزاد ایران افزود: حمله به فدراسیون در این مقطع، بی رحمانه است. مطمئنا اگر من هم حرفی بزنم که البته حرف های زیادی هم دارم، ممکن است به من بگویند مغرضانه وارد گود شده ام. به عنوان یک مربی سازنده از خانواده بزرگ مربیانی که هیچگاه به آنان توجه نشد باید فعلا تامل و سکوت کنم. ترجیح می دهم فعلا منتظر بازگشت تیم و بررسی دقیق عملکرد بچه ها باشم و بعدا در خصوص نواقص موجود صحبت کنم.
هیچوقت به تیم ملی باز نمی گردم
فلاح که به عنوان یکی از مربیان توانمند، سالها از سیستم اجرایی فدراسیون و تیم های ملی دور بوده در پاسخ به این سوال که آیا در صورت نیاز و دعوت فدراسیون به تیم ملی، به تیم ملی خواهد آمد یا خیر، گفت: به هیچوجه به تیم ملی باز نمی گردم. من یک دهه از سیستم اجرایی تیم ملی دور بودم و ترجیح می دهم همچنان تا پایان دوران فعالیتم در کشتی از این عرصه دور بمانم. من از همان زمان که یزدانی خرم حکم به رفتن من داد فهمیدم کسی به توانایی و خصوصیات فنی مربیان کاری ندارد و همه بدنبال رابطه برای رسیدن به مربیگری تیم ملی هستند. به هر حال اگر فکر بازگشت داشتم چه دوره ای بهتر از این دوره که رسول خادم به عنوان مردی از جنس کشتی در راس امور است، ولی با این وجود هم ترجیح می دهم همچنان به عرصه تیم ملی بازنگردم.
تیم ملی بزرگتر می خواست که متاسفانه کسی را نداشت
فلاح در ادامه به فشارهای روانی سنگین بر روی رسول خادم و کادر فنی در رقابتهای جهانی مجارستان اشاره کرد و گفت: به وضوح می توانستیم مشاهده کنیم فشار روحی روی کشتی گیران و مربیان در رقابتهای جهانی مجارستان زیاد بود. حتی رسول خادم هم از این فشار بی بهره نماند و دیدیم که لحظات سختی را پشت سر می گذاشت. به نظر من تیم ملی بزرگتری نداشت که در این مواقع وارد عمل شود و از حجم فشار روانی تیم بکاهد. خادم هم نمی توانست چنین کاری بکند چون خود او هم دقیقا در مرکز این فشارها بود. اینگونه مواقع یک بزرگتر از خارج کادر فنی می تواند تاثیر زیادی بر آرامش و کاهش استرس تیم داشته باشد که فکر می کنم ما ضربه سختی از فقدان چنین فردی خوردیم.
خادم باید ریاست کند نه سرمربیگری
پیشکسوت کشتی کشورمان با بیان اینکه رسول خادم نباید در دو جبهه فعالیت کند، گفت: واقعا کار سختی است که هم رئیس فدراسیون باشید و هم سرمربیگری تیم ملی بر عهده بگیرید. ای کاش رسول در نقش رئیس فدراسیون در جایگاه ویژه می نشست و امور تیم ملی را به کادر فنی می سپرد و فقط در هنگام فشار روحی و مواقع خاص به عنوان بزرگتر وارد عمل می شد. رسول باید به جای سرمربیگری نقش بزرگتر را بازی می کرد و در کنار او، مربیان هم به امور تیم ملی و کشتی گیران مشغول می شدند. باور کنید تحمل این حجم از فشارهای روحی و روانی در اثر فعالیت همزمان ریاست فدراسیون و مدیریت تیم ملی بسیار سخت و دشوار است.
اعزامِ همراهان خنثی به جای مربیان سازنده
همراهی و حضور برخی از نفرات اعزامی در کنار تیم ملی کشتی آزاد در رقابتهای جهانی از دیگر مسایلی بود که اکبر فلاح از آن انتقاد کرد و گفت: بحث توانایی کادر فنی و برخی همراهان تیم، کار فنی و پیچیده ای است که باید بعد از بررسی و آنالیز عملکرد تیم ملی مشخص و نقد شود، اما به واقع حضور این تعداد از همراهان در کنار تیم ملی واقعا لازم بود؟ آیا نباید این افراد جای خود را به مربیان سازنده و زحمتکشی بدهند که سالها در امر ساخته و پرداخته کردن بچه ها خون دل خورده اند؟ من نام فرد خاصی را نمی برم ولی آیا با این وضعیت اقتصادی و مشکلات مالی، واقعا لازم است که این نفرات با هر عنوانی در کنار تیم ملی باشند؟
از من نخواهید کشتی حسن یزدانی را آنالیز کنم!
فلاح در واکنش به اینکه دلایل ناکامی برخی از ملی پوشان از جمله حسن یزدانی چه بود، پاسخ جالبی داد و گفت: به هیچ عنوان نباید در خصوص حسن یزدانی از من سوال کنید، چراکه من در طول این سالها هیچگاه از نزدیک تمرینات و روند آماده سازی او را ندیدم که حالا بخواهم به دلایل باخت او در رقابتهای جهانی اشاره کنم. من اصلا نمی دانم او چگونه تمرین کرده و چه برنامه هایی را پیش گرفته که در نهایت به مدال برنز جهان سیده است. این مساله در خصوص بسیاری از ملی پوشان صادق است و من نمی توانم تنها با دیدن چند کشتی از تلویزیون به نقد فنی و منطقی آزادکاران بپردازم. البته در این بین می توان در خصوص یک چیز با اطمینان اظهار نظر کنم و آن هم آنالیز و شناخت خوب حریفان از بچه ها ما بود که به واقع خیلی خوب این کار را کرده بودند و ملی پوشان ما را در بسیاری از موارد ناتوان کردند.
روی کاغذ در المپیک ۲۰۲۰ هیچ شانسی ندارم
یکی دیگر از مسائلی که فلاح از آن اظهار نگرانی کرد، روند تیم ملی تا حضور در بازیهای المپیک ۲۰۲۰ توکیو بود. وی در این رابطه گفت: من قبل از رقابتهای جهانی با توجه به رقبای حاضر در این مسابقات و همچنین شناخت نسبی از بچه ها در دو سه وزن پیش بینی مدال کردم که خوشبختانه یا متاسفانه تنها در همان اوزان هم مدال گرفتیم. ما روی کاغد و با توجه به روند حرکتی تیم ملی، هیچ شانسی برای المپیک ۲۰۲۰ نداریم. هنوز معلوم نیست نفرات عنوان دار و باتجربه و حتی همین جوانانی که امروز به میدان رفتند تا دوسال دیگر چه وضعیتی خواهند داشت. ما در خیلی از اوزان کسی را نداریم تا بتوان روی او برای المپیک حساب ویژه ای کرد.
این همه مسابقه و فرایند انتخابی چه حاصلی داشت؟
فلاح در پایان اظهاراتش به عدم دستیابی نتایج مطلوب در برگزاری این حجم از مسابقات داخلی و بین المللی توسط فدراسیون اشاره کرد و گفت: فدراسیون این همه مسابقات اوپن، دوره ای، فصلی، انتخابی و قهرمانی کشور برگزار می کند و همواره از فرایند سازنده انتخابی حرف می زند، اما واقعا خروجی این مسابقات در این سالها چه بود؟ زمانی که ما هنوز در بسیاری از اوزان تیم ملی، نفرات ششدانگ و مطمئن نداریم و هنوز در این اوزان با اما و اگر نفراتمان را به رقابتهای جهانی اعزام می کنیم، این یعنی در روند سازندگی هم موفق نبودیم.
نظر شما