محمد محمدعلی درخصوص نقش زنان در ادبیات داستانی پس از پیروزی انقلاب به خبرنگار مهر گفت: به نظر می رسد رشد رمانهای تالیفی توسط زنان از کیفیت و کمیت بالایی برخورداراست. در سالهای اخیر جابجایی سلیقه و تحولاتی که در جامعه زنان به وجود آمد این قشررا واداشت تا در تمام عرصه ها استعدادهای خود را به بوته آزمایش بگذارند.
وی تصریح کرد : نویسندگان زن توانسته اند بخشی از آمال و آرزوهای خود را در قالب داستانهای کوتاه و حتی رمان ترسیم کنند، به طوری که در حال حاضر اغلب رمانهای عامه پسند توسط زنان به رشته تحریردرمی آید.
نویسنده " مشی و مشیانه " درباره نگاه زنانه در رمان گفت : مسیری که ادبیات طی می کند نمی بایست به نگاه زنانه و مردانه نظری جدی داشته باشد. اما این تفاوت از سالها پیش مورد توجه برخی از منتقدین در اروپا و آمریکا بوده و تعدادی از منتقدین طرفدار جریان های ادبی فمنیستی هم روی این تفاوت نگاه همواره تاکید ورزیده اند و ویژگیهایی برای نگاه زنانه و مردانه قائل شده اند. به عنوان مثال، نگاه جزئی نگر به امورمعمول و جاری زندگی و اهمیت دادن به هدیه جشن تولد و یا سالگرد ازدواج و ... دستمایه بسیاری از داستان نویسان زن قرار گرفته است که می تواند از مولفه های نگاه زنانه نیز برخوردار باشد.
محمدعلی در ادامه یاد آور شد : حتی پیرامون طرز تلقی زنان نسبت به جنس مخالف و یا نوع نگرش مردان به جنس مخالف و نگاه پدر به فرزند و تفاوت نگاه فرزندان، مقالات فراوانی در جهان غرب تالیف شده است. در شرق اما در طول بیست سال گذشته از داشتن چنین مباحثی محروم بوده ایم و اساسا به این نوع نگاه و تفاوت ها که بسیار فراوانند اهمیت نداده ایم.
نظر شما