سیف الله فرزانه در گفتگو با خبرنگار مهر، اظهار داشت: مقام هرایی از جمله سبک های موسیقی مازندران، فنون برداشت و جمع آوری کولک (گلپر)، مهارت در دست بافته جاجیم، موسیقی سنتی چارویداری، جشن باستانی فردینه ماشو، فنون ساخت دوساز لله وا و غرنه، آیین طعام دهی و مجمه گذاری و همچنین استاد سیفی، بعنوان گنجینه زنده بشری در لیست آثار ملی کشور به ثبت رسید.
فرزانه با بیان اینکه این سبک از موسیقی در شرق استان به ویژه در شهرستان بهشهر رواج دارد افزود: مقام هرایی روایتی صادقانه از تاریخ و موسیقی به دور از زد و بندهای سیاسی را شامل می شود که اوضاع و احوال مردم منطقه را بازگو می کند.
وی با اشاره به این مطلب که منظومه هرایی، برگرفته از مقام هرایی در خراسان و قسمتی از موسیقی ترکمن می باشد گفت: طبق اسناد موجود اساتید بنامی که در این مقام تبحر خاص داشتند از کولیان و گدارهای ساکن در این منطقه بودند که با استادی تمام توانستند موسیقی برگرفته از نواحی دیگر را با لهجه های مازندران به هم آمیخته و مقامی مستقل در دوازده قسمت که به دوازده چله هرایی شناخته می شود را بنوازند.
وی از ثبت فنون برداشت کولک (گلپر) مربوط به روستای کوهستانی تیراسم شهرستان بابل خبر داد و گفت: مهارت در دست بافته های داری جاجیم بافی آلاشت سوادکوه نیز که در لیست آثار ملی به ثبت رسیده به عنوان یکی از صنایع دستی رایج در ایران است که ازدیرباز بین خانوادههای روستایی و عشایری رواج داشتهاست.
فرزانه یادآور شد: موسیقی چارویداری جزء ریز مقام های موسیقی چوپانی استان و یکی دیگر از موسیقی های آوازی مازندران است که چارویدارها از آن استفاده کرده و در قالب شعر و موسیقی زندگی پرپیچ و خم چار و دارهای مازندران را بیان می کردند.
مدیر کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری مازندران با اشاره به ثبت جشن باستانی فردینه ماشو گفت: شیوه ی ساخت ساز بومی و نواختن لـله وا و غرنه شهرستان سوادکوه وهمچنین استاد سیفی بعنوان گنجینه زنده بشری جهت ساختن و نواختن ساز فراموش شده غرنه نیز در لیست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
وی به ثبت آئین مَجمِه گذاری و اطعام دهی سنتی روستای کوهستان شهرستان بهشر در لیست آثار ملی اشاره کرد و تصریح کرد: اطعام دهی به روش مجمه گذاری از سنتهای دیرینه روستای کوهستان در شهرستان بهشهر است که بیش از ۳۰۰سال قدمت دارد.
نظر شما