به گزارش خبرنگار مهر، شب گذشته قبل از حضور اصحاب رسانه، تعدادی از جوانان فعال اجتماعی به صورت خودجوش با دف به سرای سالمندان آمده بودند تا موسیقی گرم و اصیل ایرانی را در شب یلدا گوش نوازی کنند؛ آنها آمده بودند بلکه لبخندی بر لبان سالمندان تنها بنشانند.
سرای سالمندان صالحین در کوی ۲۲ بهمن اهواز با بیش از ۹۰ سالمند تنها خانه سالمندان دولتی در اهواز است که با نظارت سازمان بهزیستی خوزستان فعالیت می کند؛ این روزها اما مشکلات اقتصادی گویی بر کمک های خیرخواهانه مردم هم تأثیرگذار بوده و کمتر از این سرا بازدید و یا اهالی اش را مورد مرحمت قرار می دهند.
گروهی از سالمندان روی صندلی ها به ردیف شده، برخی با ویلچر و عصا آمدند و در این بین اما برخی زانوی غم بغل کرده و در راهروی سرای خود به افق خیره و معلوم نبود که در چه فکری هستند.
روزگار آنها را پیر و فرتوت کرده بود؛ خط های چروک بر دستان و صورتشان دردی مشترک بود و در این میان یکی قدش خمیده و دیگری دست ها یا پاهایش متمایز از هم اتاقی هایش بود.
جشن برپا شده ولی برخی گل دوست ندارند، شادی را نمی خواهند و دوست دارند که تنها باشند چون خبری از خانواده هایشان نشده؛ یکی از آنها نیز که غبار فراموشی بر خاطراتش سایه انداخته، قبله را شناسایی و به نماز ایستاده است. پرستارش می گوید: همیشه اینگونه است و حتی صبح ها قبل از اینکه داروهایش را از ما بگیرد ابتدا به نماز ایستاده و بعد کارهای روزمره اش را شروع می کند.
برخی هم گویی به پیشواز خواب زمستانه رفته اند؛ اصلا برایشان مهم نیست که یلدا آمده تا وصال پاییز و زمستان را رقم بزند؛ غرق در خواب هستند و گویی صدای دف های شادی بخش جشن یلدا به گوش هایشان نرسیده و در دنیای خود خوابیده اند.
پدری پشت پنجره های طبقه دوم ایستاده و شاید با خود فکر می کند این سرا سلول انفرادی است؛ شاید اصلا متوجه وسعت زیربنای ساختمان نمی شود و برای همین تکیه بر پنجره داده و دودستی میله های آن را در هم فشار می دهد.
اهالی رسانه خوزستان همه با هم گل های رُز قرمز را به دست گرفته و به گوشه گوشه سرای سالمندان صالحین می روند تا به پدر و مادرهای فراموش شده این سرا شب یلدا را تبریک بگویند.
یکی از خبرنگاران حاضر در این برنامه می گوید: مطابق با دیگر برنامه های خیرخواهانه ای که اصحاب رسانه در کنار یکدیگر تدارک دیده اند، باری دیگر به سرای سالمندان صالحین آمدیم تا ادای احترامی به پدر و مادرانی داشته باشیم که امروز شاید نوه هایشان هم پدر و مادر شده اند ولی کسی از آنها یادی نمی کند.
کوثر کریمی ادامه می دهد: خیلی سخت است که شب یلدا را کنار لبخند سالمندانی اشک بریزیم که باید در حریم امن خانه های خود روزگار بگذرانند.
وی در ادامه گلایه می کند: بنا به اعلام برخی از کارکنان سراهای سالمندان، متأسفانه حضور مردم نیک اندیش در سرای سالمندان نسبت به سنوات قبل کاهش چشمگیری داشته که این مسئله نشان دهنده تأثیر مستقیم مشکلات اقتصادی بر زندگی مردم دارد ولی با هر قطره می توان شاهد جاری شدن رودخانه های محبت شهروندان بود؛ بنابراین انتظار می رود که مردم با اندک هدایای خود دستان گرم سالمندان را به مهر نوازش دهند.
کریمی در پایان از همه خبرنگاران خوزستانی خواست که حضور پررنگ تری در برنامه های خیرخواهانه داشته باشند تا همه بدانند اصحاب رسانه رسالتی فرای انتشار اخبار روزمره داشته و در امر فرهنگ سازی نیز نقشی بی بدیل دارند.
نظر شما