به گزارش خبرگزاری مهر، سفر هفته گذشته ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه به خاورمیانه از ابعاد مختلف سیاسی و اقتصادی حایز اهمیت بود. پوتین در شرایطی راهی خاورمیانه شد که موقعیت آمریکا در منطقه خلیج فارس درحال تنزل بوده و کشورهای عربی نیز بیش از پیش در اندیشه یافتن شرکای آسیایی هستند.
از آنجا که این سفر نخستین سفر رهبر روسیه به عربستان است که پس از یک دوره قطع طولانی روابط و یا مناسبات سرد انجام شد، خود به خود بر اهمیت آن می افزاید. مترادف شدن این گام دیپلماتیک به منطقه خاورمیانه که با تنش فزاینده و افزایش نیروهای نظامی آمریکا روبروست، می تواند ثمره قابل توجهی را در روابط مسکو با کشورهای عربی پس از دوره طولانی روابط سرد ایجاد نماید .
این دیدارها پس از سفر به هند و گرایش های جدیدی که توسط پوتین در کنفرانس امنیتی مونیخ بیان شد، گویای توجه سیاست خارجی روسیه به سمت شرق است.
نگاه روسیه به خاورمیانه در دو زمینه اقتصادی فروش تسلیحات و همکاریهای انرژی مشهودتر از سایر بخشها می باشد. روسیه درسال گذشته در فروش تسلیحات از آمریکا پیشی گرفت و با ارایه تسلیحات مدرن خود سعی در بدست آوردن بازار اسلحه جهان می باشد. با توجه به تمایل کشورهای عربی در خرید تسلیحات این سفر می تواند بهترین فرصت برای بهبود جایگاه روسیه در نزد کشورهای خاورمیانه گردد.
علاوه بر این علاقمندی روسیه به تشکیل اوپک گازی موسوم به "اوجک" نشان می دهد که مسکو روزنه های نفوذ خوبی در مقطع کنونی برای بهبود روابط خود با کشورهای ثروتمند خاورمیانه را دارد .
توافق در برگزاری اجلاس شورای کشورهای تولیدکننده گاز در ماه آوریل به میزبانی قطر که با حضور 70 درصد تولیدکنندگان این منبع طبیعی انرژی برگزارخواهد شد، چانه زنی روسیه را درتعیین قیمت انرژی در جهان افزایش خواهد داد. به ویژه که این مسئله از هم اکنون حساسیتهای اتحادیه اروپا را برانگیخته است . اعلام آمادگی روسیه در سرمایه گذای دو میلیارد دلاری در حوزه گازعربستان سعودی نیز نمونه های دیگری است که می تواند به افزایش مبادلات اقتصادی به عنوان یکی از نتایج مهم سفر پوتین قلمداد گردد .
همچنین این تحرک دیپلماتیک از جنبه دیگر نیز حایز اهمیت می باشد. نوع رفتار مسکو با مسلمانان به ویژه درچچن همواره حساسیهایی را در نزد کشورهای خاورمیانه به وجود آورده است. روابط خوب با کشورهای مسلمان و بهره گیری روانی از آن برای کاهش فشارهای داخلی برای مسکو حایز اهمیت می باشد .
درمجموع رفتار مسکو در کنفرانس مونیخ و سفرهای دوره ای پوتین به کشورهای شرقی نشان می دهد که روسیه از موضع احتیاط و پرهیز از رودرویی که در رابطه با آمریکا و اروپا اتخاذ کرده بود، فاصله گرفته و شروع به ایفای نقش بازیگری مستقل و فعال کرده است.
مسکو با ایفای نقشی مستقل بدون رویکرد ایدئولوژیک بهتر از دوران نظام دو قطبی کانالهای موفقیت را به پیش می برد. به طوری که این سیاست در خاورمیانه در پانزده سال گذشته نشانه های خود را آشکار ساخته و اکنون در حال وارد شدن به فاز شتاب در بهبود روابط بین روسیه و کشورهای عربی خاورمیانه می باشد .
نظر شما