به گزارش خبرنگار مهر، او از سال 1351 تا 74 مدرس رشته جغرافیا در دبیرستان های تهران بوده و کار گویندگی خود را از سال 57 آغاز کرده است و - 13 اردیبهشت ماه - مصادف با تولد 61 سالگی اوست .
نشیبی می گوید : " در بچگی آدمی بسیار خجالتی بودم و پاسخگویی به سوالات شفاهی برایم سخت بود" . به گفته او که اصرار دارد نشیبا، " نشیبی " نوشته شود نخستین بار صدای او توسط علی اصغر دریابیگی که معلم جغرافی او در دبیرستان بهمنیار بوده کشف شده است .
" شب بخیر کوچولو " برنامه به یادماندنی و خاطره انگیز این گوینده در اذهان بسیاری از شنوندگان در طول سال های گذشته است که پخش آن از سال گذشته متوقف شد . نشیبی از پایان " شب بخیر کوچولو " به عنوان برنامه ای یاد می کند که از مادر خود جدا شده است . او در اجرای این برنامه همواره معتقد بوده که کلامش باید کودکان دورترین نقاط این سرزمین را که حتی از حداقل هایی محروم اند ، بنوازد .
این گوینده پیشکسوت خرسند است که هنوز صدای او را می شناسند و در جاهای مختلف با این جمله رو به رو می شوند : سلام خانم ، " شب بخیر کوچولو " !
در حال حاضر مریم نشیبی گوینده برنامه های رادیویی " گلبانگ " ، " قصه ظهر جمعه " در شبکه سراسری صدا و " قصه های ایرانی برای بچه های ایرانی " در شبکه صدای آشناست ، بخش عصرگاهی چهارشنبه های شبکه رادیویی پیام ، راوی " از رمان تا نمایش " شبکه فرهنگ و نریتور برنامه تلویزیونی " دیار یادها " از شبکه اول سیما کارهای دیگر او در بهار 61 سالگی است .
مریم نشیبی درباره چگونگی ورود خود به رادیو گفت : " در سال 56 در آزمون گویندگی قبول شدم و کار گویندگی را از سال 57 با کار گویندگی خبر آغاز کردم در آن زمان با توجه به این که معلم بودم ، فکر می کردم باید گوینده خبر باشم . غافل از این که باید گویندگی را با کار تولید شروع می کردم ، چرا که آدم احساساتی بودم و در عین خواندن خبرها چه شاد و چه تلخ ، دچار احساسات می شدم ."
وی افزود : " در سال 60 ، کار گویندگی خبر را کنار گذاشتم و در تحریریه خبر به فعالیت مشغول شدم اما پس از آن متوجه شدم که اصلا کار خبر، کار من نیست و پس از آن 6 سال فعالیت خاصی نداشتم تا این که اوایل سال 66 زمینه ورود به رادیو دوباره فراهم شد و پس از تست دادن پذیرفته شدم ."
نشیبی با بیان این مطلب که در سال 69 از دفتر ساعد باقری برای قصه گویی در یک برنامه رادیویی برای تست دعوت شدم ، اظهار کرد :" در آن زمان ساعد باقری را نمی شناختم ، پشت میکروفون نشستم و قصه خاله پیرزنی که میهمان های ناخوانده را در خانه خود می پذیرد ، خواندم و پس از آن برای کار در برنامه " شب بخیر کوچولو " پذیرفته شدم .
وی از مهدی سدیفی نخستین تهیه کننده " شب بخیر کوچولو " به نیکی یاد کرد و گفت : " سدیفی من را با فاکتورهای قصه گویی در زمینه گویندگی کودک و بیان ضعف و قوت عبارات قصه نظیر گرگه ، موشه آشنا کرد "
این گوینده با اشاره به این که در رادیو به نسبت بیرون به " برنامه شب بخیر کوچولو " کمتر توجه شده است ، ادامه داد : " البته شب بخیر کوچولو " در نخستین جشنواره رادیو به عنوان برتر و در دومین جشنواره من به عنوان گوینده برتر شناخته شدم ."
نشیبی ، درباره این که چرا بزرگترها هم مخاطبان " شب بخیر کوچولو " بودند ، گفت : " زمانی فردی به من القا کرد که در کلام و صدایم مهری نهفته است که تصنفی نیست و آدم ها همه به دنبال این گمشده هستند و آن را در چهره و یا کلامی حس کنند ، احساس می کنند آن را قبلا دیده اند و من بارها وقتی در اتوبوس ، تاکسی ، خیابان به آدم هایی برخورد کرده ام که گفته اند : " خانم ، سلام ، من شما را می شناسم ! در دانشگاه با هم نبودیم ! نمی دانم عجیب است انگار حتی با شما سفر کرده ام ! " و این اتفاق بارها افتاده است .
نظر شما