وسوسه های پنهان و آبروی فرهنگی کشور

به گزارش خبرگزاری مهر از امروز ( اول اسفند 1385 ) تا زمانی که قرار است نمایشگاه بین المللی کتاب تهران کار خود را آغاز کند ( بر اساس اعلام قبلی 13 اردیبهشت 1386 )  35 روز کاری باقی است اما هنوزمشخص نیست که این رویداد بزرگ فرهنگی که به اعتقاد بسیاری از مسئولین نظام تبدیل به یکی از افتخارات فرهنگی جمهوری اسلامی ایران شده است در کدام مکان برگزار می شود .

متاسفانه مسئولین فرهنگی و دست اندرکاران برگزاری نمایشگاه به این نکته توجه نمی کنند که در بعد بین المللی همین موضوع می تواند تا چه اندازه به وجهه فرهنگی کشور ما لطمه وارد کند . کسانی که از نمایشگاه کتاب فرانکفورت دیدن کرده اند - با همه تفاوت هایی که در شکل و محتوا بین نمایشگاه تهران و فرانکفورت وجود دارد - اذعان می کنند که نظم و انضباطی که در برگزاری این نمایشگاه دیده می شود در همه دنیا بی سابقه است ولی در ایران با گذشت دو دهه از برگزاری این نمایشگاه که همیشه متولی واحدی داشته است تاکنون شاهد نبوده ایم که به عنوان مثال روز افتتاح نمایشگاه مشخص باشد .

امسال نیز مانند سال گذشته و سالهای قبل از آن هنوز مشکلی به نام مکان برگزاری نمایشگاه وجود دارد. گاهی خبر از برگزاری نمایشگاه کتاب در ورزشگاه آزادی شنیده می شود ( ناشران به شوخی می گویند باید روی زمین چمن غرفه بزنیم و با شورت و پیراهن ورزشی کتاب بفروشیم ) ، گاهی دیگر خبر از برپایی نمایشگاه کتاب زیر چادرهای سوئیسی شنیده می شود و دیگر روز خبر از مذاکره با مسئولین وزارت بازرگانی برای برپایی نمایشگاه در محل نمایشگاه های بین المللی به بیرون درز می کند .

یکی از دست اندرکاران برپایی این نمایشگاه با گلایه از این وضع می گفت : " این اتفاقی تازه ای نیست. گویا قرار است هر ساله وقت و انرژی ناشران مسئولین و دست اندرکاران این رویداد تا آنجا که ممکن است صرف این مجادلات شود تا اندک توان باقی مانده هم برای برنامه ریزی این نمایشگاه باقی نمانده باشد. "

بر اساس شنیده ها قرار است امسال هم مصلی تهران به عنوان مکان برگزاری بخش داخلی نمایشگاه ناشران داخلی کاندیدا شود؛ مکانی که تنها گنجایش 120 ناشر را دارد، در حالی که در نمایشگاه نوزدهم کتاب تهران بیش از 2 هزار ناشر از سراسر کشور حضور داشتند .

علی اکبر اشعری مشاور فرهنگی رئیس جمهور در دیدار چندی قبل خود با ناشران به این نکته تاکید کرد که همه وزرا الزاما با هم هماهنگ هستند اما نخستین مشکلی که در اینجا رخ می نماید حذف نمایشگاه کتاب از تقویم نمایشگاه وزارت بازرگانی است . چرا درحالی که مسئولین وزارت ارشاد برای مذاکره بر سر برگزاری نمایشگاه کتاب تهران به وزارت بازرگانی می روند رئیس مرکز توسعه صادرات ایران که جایگاهی در حد معاون وزیر دارد اقدام به حذف این رویداد از تقویم نمایشگاهی می کند ؟

از طرفی دیگر مسئولین شورای شهر تهران هم بر سر برگزاری نمایشگاه کتاب تهران در مکان سابق آن توافق نظر ندارند. گروهی به نمایندگی منظر خیر حبیب اللهی اعلام می کنند که اگر نمایشگاه در محل دائمی نمایشگاه ها برگزار شود هشت بیمارستان تهران از کار می افتد و از طرف دیگر گروهی مانند رسول خادم چنین تحلیلی را قبول ندارند . چندی قبل قالیباف شهردار تهران نظر نهایی خود در مورد برگزاری نمایشگاه در محل قبلی را اینگونه اعلام کرد که با توجه به راه اندازی بزرگراه ها و مسیرهای جدیدی که در اطراف نمایشگاه گشایش یافته برگزاری این رویداد در مکان سابق مشکل ترافیکی حادی را برای شهروندان به وجود نمی آورد .

هستند کسانی که اعتقاد دارند همه این جدال ها با هدف دیگری صورت می گیرد ؛ چه انگیزه ای بهتر و قوی تر از اینکه زمین های مرغوب نمایشگاه خیلی ها را وسوسه می کند تا برای دست انداختن بر آن چنگ و دندان تیز کنند... همه این حرف و حدیث ها وجود دارد اما کسی به این فکر نمی کند که آبروی فرهنگی کشور ما بیش از هر چیز در خطر است .

----------------
مسعود لواسانی