ابراز همدردي وزراي نفت اپك به خاطر اسارت وزير نفت ايران

يكي از اسراي عراقي در خاطراتش درباره دستگيري مهندس تندگويان مي گويد :" ساعت يك ونيم بعد از ظهر به مقر تيپ شش رفتم تا چند برگه مرخصي بگيرم . داخل مقر چهار نفر كه لباس شخصي پوشيده بودند در حال خوردن نهار بودند و چند نفر افسر هم مراقب آنها بودند . تعجب كردم ، مقر فرماندهي تيپ جايي نبود كه افراد غير ارتشي اجازه داشته باشند در آن جا غذا بخورند ، خصوصا اين كه ظاهرشان نشان مي داد از اسرا هستند . از يكي از افسران سوال كردم :" اين ها چه كساني هستند؟" افسر با خوشحالي پاسخ داد :" وزير نفت ايران است . " پرسيدم :" وزير نفت ؟ "

افسر گفت :" بله ! اين يكي وزير نفت است و آن سه نفر هم همراه او بودند . امروز صبح نيروهاي ما آنها را اسير كرده اند ." به چهره تك تك آنها نگاه كردم . همه ريش داشتند و آرام و ساكت دور يك ميز مشغول خوردن نهار بودند . وزير نفت حالش خيلي عادي بود و من در سيماي جوان و دوست داشتني او آثار نگراني يا اضطراب نديدم . با خيال راحت مشغول خوردن نهار بود ، بعد از ناهار به طرف دستشويي رفت ، كفش نداشت ولي جوراب داشت . يك جفت از دمپايي هاي ما پاي او بود . يك ساعت به دستش بود كه توچهم را جلب كرد . اين منطقه كه وزير نفت و همراهان او در آن بودند در واقع پشت جبهه عراق بود ( منطقه شلمچه ) . اسرا لباس معمولي بر تن داشتند . يكي از انان پيراهن آبي و يكي پيراهن زرد و دو نفر ديگر اوركت و بلوز پوشيده بودند . راستش من تا به حال وزيري را با اين شكل و شمايل نديده بودم چون  خيلي ساده لباس پوشيده بود . آنان تا ساعت سه و نيم در مقر بودند بعد با لند كروز سفيد رنگي به اتفاق چند محافظ مسلح به مقر لشكر شش در منطقه تنومه از نواحي بصره اعزام شدند . "

يكي ديگر از اسراي عراقي در مورد شركتش در اسارت مهندس تندگويان و همراهانش مي گويد :" حدود ساعت 8 صبح دو اتومبيل به موضع ما آمدند . يكي از اتومبيلها شورلت سبز رنگ و ديگري يك جيپ لندرور بود . نيروهاي ما به آنها شليك كردند و آنها نيز متقابلا به سوي ما تيراندازي كردند . در اين اثنا جيپ لندرور توانست فرار كند ولي شورلت نتوانست . ما به طرف شورلت هجوم برديم و چهار نفر را كه داخل آن بودند به اسارت گرفتيم . فهميديم يكي از سرنشينان شورلت مقام مهمي دارد اما كدام يك ؟ بعدها معلوم شد وزير نفت ايران است . او همان كسي بود كه در لحظه اسارت با عصبانيت به سربازان ما پرخاش مي كرد و مي گفت :" شما متجاوز هستيد ! شما در خاك ما چه مي كنيد ؟ اين خاك ماست . شما حق نداريد پايتان را در خاك ما بگذاريد . "  

 با اعلام خبر اسارت وزير نفت ايران و همراهانش رسانه هاي ايران و جهان واكنش هاي مختلفي ابراز كردند . دولت ايران با صدور اعلاميه اي خواستار آزادي سريع و بي قيد وشرط وزير نفت خود شد . خبرگزاري ها هم اخبار ضد و نقيضي را منتشر مي كردند . برخي با استناد به منابع خبري خود مي گفتند : مهندس تندگويان  به شدت مجروح بوده و تحت معالجات است . اما شنيده شد تلويزيون عراق او را  در حالي كه سالم بوده نشان داده است . يكي دو هفته اي در صدر اخبار جنگ تحميلي ماجراي دستگيري مهندس تند گويان با نقل قولهاي متفاوت  بود .تا اين كه اجلاس " اپك " در جزيره بالي اندونزي برگزار شد . اپك با يك تجربه استثنايي روبرو شده بود . زيرا دو عضو از پنج عضو پايه گذار اپك درگير جنگي همه جانبه بودند . ويژگي اين كنفرانس آن بود كه وزير نفت ايران كه مي بايد به عنوان رئيس هيات نمايندگي ايران در اجلاس حضور يابد توسط عضو ديگري از اپك ربوده شده بود . قبل از كنفرانس عراق اعلام كرده بود اجازه نخواهد داد موضوع اسارت  مهندس تندگويان در اجلاس مطرح شود . اين اقدام آنها مورد تاييد بعضي از اعضاي اپك نيز قرار گرفته بود . وضع بازار جهاني نفت هم به خاطر جنگ به شدت نگران كننده بود ؛ به دليل اين ويژگيها چشم جهان به اين اجلاس دوخته شده بود .

قبل از اجلاس در بالي شايع كرده بودند كه ايرانيها درصددند وزير نفت عراق و هيات همراه او را به انتقام ربودن وزير نفت ايران از محل برگزاري كنفرانس اپك بربايند . هيات عراقي با حداقل شش محافظ مسلح به اجلاس اپك آمده بود در حالي كه هيات ايراني فقط هفت مهندس بودند نه محافظي همراه بود و نه اسلحه اي . مهمترين اقدام در مراسم افتتاح اجلاس روي داد . در شرايطي كه بالاترين تدابير امنيتي از طرف اندونزي براي برگزاري اين كنفرانس انديشيده شده بود و اوضاع به شدت كنترل مي شد ، هيات ايراني توانستند عكس بزرگي از مهندس تندگويان را كه از تهران با خود برده بودند از ميان تعداد زيادي مامور امنيتي عبور داده و با خود به داخل سالن كنفرانس ببرند . به هنگام نطق افتتاحيه عكس مهندس تندگويان با متانت و آرامي بر صندلي هيات ايراني قرار گرفت . تمامي حواسها متوجه نطق رئيس جمهور اندونزي " سوهارتو " بود اما در كمتر از يكي دو دقيقه نگاهها يك باره از سوي ميز خطابه به طرف عكس مهندس تندگويان برگشت ، خبرنگاران نيز حيرت زده در مقابل عكس وزير نفت ايران تجمع كردند و ظرف چند دقيقه نسبت به مخابره اين خبر به سراسر جهان اقدام كردند . نام و عكس او بربال امواج خبري در جهان پر مي كشيد . عراقي ها شكست خورده و منفعل دست و پاي خود را گم كرده بودند .

همچنين در جلسه اختتاميه وزير نفت ونزوئلا براي رفتن به عراق و ديدار از مهندس تندگويان و گزارش از سلامتي او به ديگر وزراي اپك اعلام آمادگي كرد و همه حضار را  تحت تاثير احساسات انسان دوستانه خود قرار داد . يكي ديگر از وزراء از وزير نفت عراق سوال كرد كه آيا قبل از آمدن به كنفرانس براي ديدار از همتاي ايراني خود در زندان اقدامي كرده است يا خير ؟ كه اين سوال بي جواب ماند . اپك به كار خود پايان داد و تنها با قبول مظلوميت مهندس تند گويان تقريبا تمام وزراي نفت غبر از عراق با هيات ايراني ابراز همدردي كردند ، فقط همين . ابراز همدردي !