خبرگزاری مهر، گروه استانها: وقتی سخن از رونق تولید می‌شود بسیاری از افراد به یاد کارخانه‌های بزرگ و شهرک‌های صنعتی در شهرهای بزرگ کشور می‌افتند در حالی که گاه عزم و اراده در بین اهالی یک روستا برای تولید یک صنعت دستی می‌تواند زمینه ساز رونق تولید شود.
نمونه این روستاها با مردمی با عزم و اراده روستای خراشاد از توابع شهرستان بیرجند است که این روزها صنایع دستی آنان نه تنها در ایران بلکه نشانی جهانی یافته است که همین موضوع زمینه ساز رونق اشتغال و تولید در روستای آنان شده است.
شهرت خراشاد به دو مؤلفه نخبه‌پروری و صنایع دستی
خراشاد این روزها به نخبه پروری، عالم خیز بودن، زیبایی طبیعی و صنایع دستی شهرت دارد که هر کدام از این سه مؤلفه باعث شده که گردشگران زیادی تمایل به بازدید از این روستای زیبا داشته باشند.
نام خُراشاد، نامی یگانه بوده و بنا به گفته مرحوم دکتر محمد اسماعیل رضوانی (پدر علم تاریخ معاصر ایران که خود زاده این روستا بود) برگرفته از زبان پهلوی و به معنی محل طلوع خورشید بوده و علت آن نیز واقع شدن این روستا در میان دره‌ای است که این دره به طرف شرق بازگشته و به دشت خراشاد متصل می‌گردد. در نتیجه با توجه به واقع شدن این روستا در ابتدای دره، از نظر مردم محلی، اولین روستای از مجموعه روستاهای واقع در دره بوده که خورشید بدان می‌تابیده‌است.
دکتر رضوانی در مصاحبه‌اش در سال ۱۳۶۷ با کیهان فرهنگی می‌گوید که خراشاد گویش دیگری است از کلمه خورشید، که من آن را در الاتنبیه و الاشراف پیدا کردم و البته مردم محلی به این روستا خُرَشاد می‌گویند.
اما بیش از هر چیز صنایع دستی به ویژه حوله بافی و توبافی خراشاد این روستا را نام آوازه و جهانی کرده است.
قدمت ۳۰۰ ساله توبافی
حوله بافی یا توبافی از هنرهای اصیل و احیا شده این روستا و خراسان‌جنوبی است که قدمتی ۳۰۰ ساله دارد. در این هنر دستی توباف پس از تبدیل پنبه، ابریشم یا کرک به نخ، آن‌ها را می‌جوشاند و از آرد رد می‌کند تا ضخیم شوند و سپس با استفاده از چرخ پارچه‌بافی، محصول نهایی به دست می‌آید.
از جمله صنایعی که به این روش تولید می‌شوند، می‌توان به شال سر، حوله مسافرتی، حوله نوزاد، سفره نان، دستمال جیبی، دستمال آشپزخانه، صافی، چادر شب و … اشاره کرد.
نخستین جرقه هنر توبافی در ذهن یک بانوی تلاشگر از این روستا زنده شد. فاطمه ذاکریان، نخستین کسی است که دلسوزانه به دنبال هنر توبافی خراشاد می‌رود و او در مدت دو سال موفق می‌شود به توبافی این روستا رونق داده و ۴۲ زن را در خراشاد صاحب شغل کند.
در همین راستا، فاطمه ذاکریان در سال ۱۳۸۵ رتبه نخست اشتغال‌زایی را به‌عنوان کارآفرین نمونه کسب می‌کند و پس از مدتی با شرکت در نمایشگاه‌های مختلف، روستای خراشاد با هنر توبافی مطرح شده و به ثبت می‌رسد.
بعد از ملی شدن حوله‌بافی، با همکاری اهالی روستا، دهیاری و مسئولان استانی و شهرستانی، ارزیابان شورای جهانی صنایع دستی به خراشاد سفر کرده و توبافی را به ثبت جهانی می‌رسانند.
حسین عباس زاده، معاون صنایع دستی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی اظهار کرد: رونق حوله بافی و توبافی در روستای خراشاد از جنبه‌های مختلف قابل بررسی است.
وی بیان کرد: این رونق هم موجب جذب گردشگر و هم ایجاد اشتغال پایدار در روستای خراشاد شده است که بسیار مهم تلقی می‌شود.
فعالیت ۷۰ کارگاه توبافی در خراشاد
معاون صنایع دستی میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان جنوبی یادآور شد: در حال حاضر در روستای خراشاد ۷۰ کارگاه توبافی وجود دارد.
عباس زاده یادآور شد: در ۷۰ کارگاه توبافی روستای خراشاد ۱۷۰ نفر مشغول به فعالیت هستند که با تولید محصولات مختلف و فروش آنان توانسته اند رونق مضاعفی به این روستا ببخشند.
آری رونق تولید گاه سرمایه هنگفت برای ایجاد کارخانه‌های عظیم نمی‌خواهد، بلکه عزم و اراده قوی و استفاده از ظرفیت موجود در یک شهر و روستا می‌تواند هم نام روستا و شهر را ملی و جهانی کرده و هم موجب اشتغال زایی شود، چنانکه مردم خراشاد این مسیر را ادامه دادند.
نظر شما