به گزارش خبرگزاری مهر، موسسه صلح کارنگی در تحلیلی نوشت : تصمیم آمریکا برای هدف قرار دادن عوامل ایرانی در عراق نشانه دیگری از نفوذ گسترده ای است که ایران در آن کشور به اجرا در می آورد.آمریکا با براندازی رژیم صدام و طالبان در افغانستان و بدین ترتیب برچیدن این دو عامل ، نفوذ رو به افزایش ایران را ساده ترکرده است. از سوی دیگر افزایش بهای نفت، خزانه های ملی ایران را پر کرده و ایران از فرصت ایجاد شده در نتیجه گرفتاری آمریکا در باتلاق عراق و افزایش وزن بین المللی چین و روسیه سود می برد.
"پل سالم" ( Paul Salem ) نویسنده این تحلیل خاطرنشان می کند: ایران از اوایل دهه 1980 از گروههای شیعه در عراق حمایت کرده و دارای ائتلاف دیرپایی با سوریه است؛این کشور با جمعیت 70 میلیون نفری خود دارای نفوذ بالقوه در جوامع شیعه کویت، عربستان سعودی، بحرین و امارات متحد عربی است.
نویسنده می افزاید: رشد ایران هشداری به کشورهای عرب خاورمیانه به ویژه عربستان سعودی و اردن و همچنین مصر است . اگر ایران به گونه درستی قدرت رو به افزایش خود را هدایت نکند؛ این امر می تواند به گونه ای غیرعمدی یک جنگ فرقه ای را در منطقه به راه بیندازد.
به گزارش مهر، در ادامه تحلیل کارنگی آمده است : ایران همچنین احساس می کند که به همراهی با دشمنان خود نیاز دارد. به طور مثال در حالی که ممکن است ایران از حضور آمریکا در عراق راضی نباشد، اما می داند که چقدر این کشور به جنگ داخلی تمام عیار نزدیک است. در نتیجه تمایل خود را برای همکاری با آمریکا در پیدا کردن یک راه حل برای عراق اعلام کرده است.
نویسنده تصریح می کند: ایران در خلیج فارس تلاش کرده تا به همسایگان عرب خود این اطمینان را بدهد که قدرت این کشور، آنها را هدف قرار نمی دهد و در واقع می تواند ستون امنیت خلیج فارس باشد. اما جهان عرب درباره چگونگی برخورد با رشد ناگهانی ایران اختلاف دارند. این تنشها به ویژه در عربستان سعودی در وضعیت بحرانی است. این کشور درباره خطرات فروپاشی احتمالی عراق به آمریکا هشدار داده و هم اکنون خود را در تقابل غیر یکسان با ایران می بیند.
نویسنده این تحلیل معتقد است که اگر ایران و کشورهای عربی - همراه با آمریکا و جامعه بین المللی - تنشهای امروز را به شکل عاقلانه ای هدایت نکنند، منطقه می تواند وارد یک جنگ طولانی مدت شود، اما یک راه وجود دارد، زیرا همه بازیگران در منطقه از امنیت و ثبات سهم یکسانی می برند. مقامهای در تهران، ریاض ، واشنگتن و دیگر پایتختهای مهم باید هزینه های سوء مدیریت بیشتر را درک کنند؛ از لبه به عقب بازگردند و پیش از آنکه دیر شود و برای پیدا کردن راه حلها از طریق همکاری تلاش کنند.
نظر شما