رسول ملاقلی‌پور بی‌آلایش و با‌ایمان بود

حسین قناعت کارگردان سینمای کودک و نوجوان که اکنون فیلم سینمایی "من و نگین دات کام" را بر پرده سینماهای تهران دارد، در نامه ای سرگشاده به فرزند رسول ملاقلی پور به بیان یاد و خاطره از شخصیت حقیقی و خصوصیات حرفه ای او پرداخته است.

در ابتدای این نامه آمده: "تازه فهمیدم آن مرد در نظر من جوان غیر امروزی چقدر پخته و بزرگ بود... مگر نه آنکه هر فیلمسازی قبل از هر چیز باید خودش باشد و به خودش دروغ نگوید تا آنچه از دلش بر می آید بر دل بنشیند؟ خب تلخی نکوهیده نگاه پدرت یا مشابهش، همان ناتورالیسم تشویش شده سینمای استاد پکین پا، مثل امیر نادری عزیز، سلیقه و نگاه سینمایی او بود. کسی که نمی توان به خاطر نوع نگاهش به مسایل جامعه او را توبیخ کرد. ملاقلی پور از نسلی بود که اتفاقات بسیاری را در سرزمین مادریش تجربه کرده بود. دوستان عزیزی را در جنگ از دست داده بود. تلخی دیده و زخم خورده بود."

این کارگردان در بخشی دیگر از نامه خود می آورد: "اگر پدرت 18 سال پس از پایان جنگ، عوض شدن نسل و تغییر قوانین میان آدم ها هنوز به افکارش پشت نکرد، عوض نشد و در مقابل کوچکترین ظلم و بی عدالتی مثل آن سال ها اعتراض می کرد، فریاد می کشید و برای خوشایند عده‌ای فیلم نمی ساخت، عصبیتش نشانه صداقت، آرمان گرای و مایه افتخار است. ملاقلی پور یکی از غریزی‌ترین فیلمسازانی بود که می شناختم و با سلیقه شخصی‌ اگر بخواهم 10 فیلم درخشان بعد از انقلاب را نام ببرم، به طور قطع سه فیلم متعلق به آثار رسول است."

قناعت با اشاره به برخی از مشخصات شخصیت حقیقی این سینماگر عرصه دفاع مقدس می نویسد: "ملاقلی پور دوستی دلسوز، قابل اعتماد و واقعی بود... از یاد نبریم زمان می گذرد و صبر داغ ندیدن او را مانند همرزمانش به خاطره تبدیل خواهد کرد ... پس تا آخر عمر سرت را بالا نگهدار تا چتر سایه نامش از یاد نرود."