سعید رضوانی متخلص به " سیاووش " در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: هبچ شاعری وجود ندارد که اراده کند و مفهومی فکری را در شعر خود بازتاب دهد مگر اینکه آن بسیار در موضوعات فلسفی اندیشه باشد و پس از آن این مفاهیم در شعر وی نمود پیدا کند. در غیر این صورت هر گونه تلاشی در این زمینه موفقیت آمیز نخواهد بود.
وی در مورد نامگذاری مجموعه شعر خود ، گفت: در واقع هدف من از نامگذاری این مجموعه این بود که "در ستایش هیچ" در دل خود تفسیرهای زیادی را به همراه دارد و خودم مقصود خاصی در نظر دارم و از طرفی می خواهم مخاطب و خواننده هم برداشت خود را از این عنوان داشته باشد. اصلا اینکه شما چنین سئوالی را مطرح می کنید به این معنا است که آنقدر این عنوان سئوال بر انگیز است که به دنبال جواب هستید و احنمالا حدس هایی را هم می زنید.
رضوانی ادامه داد: من به هیچ وجه در معرض عرفان های شرقی قرار نداشته ام و مطالعه ای هم در این زمینه تاکنون نداشتم اما آنچه مسلم است ، من به عنوان یک ایرانی که از شرق به غرب آمده ام چیزهایی با خود به همراه دارم که بخشی از آن در اندیشه و دیدگاه من متجلی می شود.
این شاعر و فیلسوف ایرانی مقیم آلمان خاطرنشان کرد: من هیچ کوششی برای آوردن مفاهیم فلسفی و فکری به شعرهایم نداسته و ندارم و آنچه که از این مفاهیم در شعر من دیده می شود و منتقدان به آن اشاره می کنند طبعا به صورت ناخودآگاه به این شعر راه یافته است.
رضوانی گفت: فلسفه و اندیشه شرقی با شعر و هنر آمیخته شده است به گونه ای که تفکیک این دو در مواردی اصلا ممکن نیست. این مسئله در اشعار مثلا حافظ ، خیام ، فردوسی و دیگر شاعران این منطقه به صورت صریح دیده می شود.
نظر شما