به گزارش خبرنگار مهر، بانک اطلاعاتی فدراسیون تکواندو چندسالی است که فعال شده است. بر همین اساس کلیه ورزشکاران، مربیان و داوران برای دریافت هرگونه خدمات در این رشته از جمله شرکت در مسابقات، کلاسهای آموزشی و هماهنگی، اخذ گواهینامه کمربند و… می‌بایست ابتدا اطلاعات خود را در این سامانه ثبت کرده و با پرداخت هزینه مربوطه از خدمت مورد نظر بهره مند شوند.
مدتی پیش مدرسین کلاسهای هماهنگی مربیان در جریان برگزاری این دوره‌ها، به مربیان فعال و حاضر در این کلاس‌ها اعلام کردند که می‌بایست، «بیمه نامه مسئولیت مدنی» دریافت کنند. متعاقب آن جزئیات کار و نحوه اجرا با معرفی یک شرکت «بیمه ای خاص» طی بخشنامه‌ای به کلیه استان‌ها اعلام گردید و از هفته گذشته طرح فوق اجرایی و سامانه بانک اطلاعاتی مسدود و تنها مربیانی که نسبت به اخذ بیمه نامه فوق اقدام کردند، اجازه ثبت و انجام فعالیت داشتند. موضوعی که با مخالفت گسترده مربیان تکواندو در سراسر کشور مواجه شد.
هر چند به نظر می‌رسد فدراسیون تکواندو با اقدامی پیشگیرانه، برای جلوگیری از بروز مشکل برای مربیان در زمان ایجاد حادثه چنین برنامه‌ای را تدوین کرده است. ولی به نظر می‌رسد یک قانون مهم و اساسی که سالهاست از سوی وزارت ورزش در حال اجراست در این اقدام نادیده گرفته شده است.
طبق قانون هر مکان ورزشی برای فعالیت رسمی و قانونی می‌بایست از سوی ادارات کل ورزش و جوانان استان‌ها نسبت به اخذ مجوز اقدام کند. یکی از مهمترین مدارکی که برای اخذ مجوز نیاز است، «بیمه مسئولیت مدنی» است. در واقع به مکان ورزشی که فاقد این بیمه نامه باشد، هیچگونه مجوز فعالیت داده نخواهد شد. این نوع بیمه هم بی نام بوده و تعداد افراد ذکر شده در متن بیمه نامه را در برابر حوادث مختلف مورد پوشش بیمه‌ای قرار می‌دهد.
نکته اصلی و دلیل مخالفت مربیان نیز همین موضوع است. این دست مربیان معتقد هستند که وقتی مربی و ورزشکار از سوی مسئول سالن یا مکان ورزشی بیمه مسئولیت مدنی شده است، چرا باید مربی هم هزینه‌ای اضافی را برای این نوع بیمه پرداخت کند. نکته مهم دیگر اینکه چرا این «شرکت خاص بیمه ای» از سوی فدراسیون هم در متن ابلاغیه و هم در سامانه معرفی شده است. مهمتر آنکه نماینده همان شرکت خاص اکنون رئیس سازمان لیگ فدراسیون است و برای تیم نونهالان حامی مالی فراهم کرده است.
در این خصوص باید اشاره کنیم که برخی شرکت‌های بیمه‌ای در ایران این نوع بیمه نامه را مخصوص مربیان آن هم در بخش رزمی ندارند و مربی مجبور است برای انجام امور خود حتماً از همان شرکت استفاده کند. بخصوص آنکه مدتی است فدراسیون روند اخذ گواهینامه کمربند رده‌های پایه (زرد، سبز و آبی) که سالهای زیادی صدور آن برعهده مربیان بوده را نیز تغییر داده و از این بخش هم درآمدی برای خود دست و پا کرده است.
امینی سرپرست دبیری فدراسیون تکواندو در این خصوص با تشریح نامه ارسالی فدراسیون به استان‌ها به خبرگزاری مهر گفت: فدراسیون تکواندو برای صیانت از حق و حقوق مربیان فعال در عرصه آموزش پس از مدتها تحقیق، بررسی و کار کارشناسی اقدام به اجباری نمودن این نوع بیمه نامه برای مربیان کرده است. برای این منظور و برای رفاه حال مربیان با شرکت فوق مذاکره شد تا تسهیلات قابل توجه‌ای در اختیار مربیان قرار دهد.
وی افزود: استفاده از این شرکت بیمه ای اجباری نیست و مربیان می‌توانند در صورت تمایل از سایر شرکت‌های بیمه‌ای نسبت به اخذ این نوع بیمه نامه اقدام کنند و پس از بارگذاری روی سامانه، بررسی لازم، فعالیت‌های خود را انجام دهند. در تکواندو بالغ بر ۸۰۰۰ مربی داریم که تنها ۲۸۰۰ نفر از آنها فعال هستند و در همین مدت کوتاه از اجرایی شدن این برنامه ۲۸۵ نفر از این بیمه نامه استفاده کرده اند.
رحیم صالحی قهرمان پیشین تیم ملی و مربی فعلی در مورد این بیمه نامه به خبرنگار مهر گفت: من چند سال قبل با این مشکل مواجه شدم و مدتها درگیر یک شکایت از سوی خانواده دو تکواندوکار بودم. من این اقدام فدراسیون را در جهت حمایت از مربیان به فال نیک می‌گیرم.
رضا رحمانی مربی تکواندو در شهرستان رشت نیز با طرح سوالی مبنی بر اینکه شرایط «کارت بیمه ورزشی» چه می‌شود؟ به خبرنگار مهر اظهار داشت: متأسفانه تکواندو از این دست تصمیمات خلق الساعه لطمات زیادی خورده است. همه سالن‌های ورزشی اعم از خصوصی و دولتی این نوع بیمه نامه را دارند. از ثبت نام ورزشکاران هم بدون کارت بیمه نامه ورزشی ممانعت بعمل می‌آید. مربیان شهرستانی که درآمد چندانی ندارند چرا باید برای پرکردن خزانه فدراسیون هزینه پرداخت کنند.
نکته مهم دیگر در این موضوع اینکه اگر در یک سالن ورزشی بدون داشتن مجوز فعالیت از اداره کل ورزش و جوانان، حادثه ای رخ دهد، قانون در بررسی موضوع در اولین اقدام پیگیر مجوز فوق می باشد.
در پایان باید عنوان کنیم، یکی از مباحث و اهداف راه اندازی سامانه بانک اطلاعاتی در هر فدراسیونی منجمله تکواندو در کنار رسیدن به اطلاعات لازم و مورد نیاز بخش های مختلف، درآمدزایی است، ولی اینکه برای رسیدن به درآمد و پوشش هزینه‌ها بار اصلی را به دوش هنرجویان و مربیانی انداخته شود که اغلب در شهرستانها فعالیت کرده و همین بار مالی مشکلاتی را برای آنها ایجاد کند، به هیچ عنوان پسندیده و قابل قبول نیست.
فدراسیون تکواندو نیاز به بازنگری در برخی بخش‌ها بخصوص همین سامانه دارد. اینکه یک هنرجوبی تکواندو برای یک کمربند به عنوان مثال سبز هزینه‌ای را به فدراسیون، هیأت استان، پست و مربی پرداخت کند در این شرایط اقتصادی کشور، به هیچ عنوان قابل قبول نیست.
نظر شما