به گزارش خبرنگار مهر، سیدیحیی یثربی مفسر قرآن و استاد بازنشسته فلسفه دانشگاه علامه طباطبایی یادداشتی به مناسبت عید سعید غدیر نوشته است که در ادامه از نظر شما می گذرد:
بی‌تردید یکی از مهم‌ترین و اثرگذارترین مسائل در کامیابی دینی و نیز خوشبختی و بدبختی انسان‌ها، مسئله امامت و جانشینی رسول خدا(ص) و مدیریت جامعه اسلامی است. این مسئله آنقدر اهمیت دارد که بر اساس چرخش در آن، حاکمیت الهی به سلطنت تبدیل می شود و سلطنت به حاکمیت الهی.
از اینجاست که کسانی که طرفدار حذف سلطه از زمین و خواهان عدل و برابری بوده‌اند، این مسئله را بسیار جدی گرفته و دنیادوستان آن را هدف مخالفت‌های خود قرار داده‌اند. گواه مطلب آنکه در تاریخ اسلام بر سر هیچ یک از اصول و فروع دین، به اندازه امامت و خلافت، بحث و نزاع و خونریزی نشده است! (شهرستانی، الملل و النحل، ج ۱، ص ۲۴)
با همه اینها، علاوه بر دلایل و شواهد نقلی و عقلی بسیار، تنها با توجه به اهمیت مسئله امامت در جامعه اسلامی و نیز با نگاه به توجه ویژه رسول خدا(ص) به علی(ع)، می توان به سادگی متوجه شد که علی(ع) به راستی شایسته این جایگاه بوده است.
در اینجا بی‌مناسبت نیست نکته مهمی را درباره توجه رسول خدا (ص) به علی (ع) مطرح می‌کنیم و آن اینکه پیامبر خاتم (ص) در سه مقطع از عمر بیست و سه ساله نبوت خویش، دست علی (ع) را در دست خویش گرفته، توجه و محبت خود را به وی اعلام کرد.
این سه مقطع عبارتند از:
۱- در نخستین روزهای بعثت، در مجلس خویشاوندان، وقتی که محمد (ص) گفت: ای خویشاوندان و افراد عشیره من، کدام یک از شما، مرا در این کار یاری می‌کند تا برادر، وصی و خلیفه من باشد؟! تنها علی(ع) بود که دست به دست محمد(ص) داد و اعلام کرد که در کنار او بوده و با دشمنانش خواهد جنگید!
۲- در نخستین روزهای هجرت، در مراسم اعلام برادری مسلمانان، رسول خدا(ص) دست علی(ع) را در دست گرفت و فرمود: تو برادر منی!
۳- در آخرین حج و آخرین تجمع مؤمنان در زمان حیات حضرت رسول(ص)، آن حضرت در محل غدیرخم فرمان توقف داده و در سخنانی که با مردم گفت، دست علی (ع) را در دست گرفته، فرمود: هرکس من مولای او هستم، این علی(ع) مولای اوست. (رک: تفاسیر و منابع معتبر شیعه و اهل سنت، نیز بنگرید به: الغدیر علامه امینی و احقاق الحق و ازهاق الباطل شهید ثالث)
در پایان، ضمن تبریک فرارسیدن عید سعید غدیر، چند بیت از غزلی را که سالها پیش در روز عید غدیر سرودم، به دوستداران آن حضرت تقدیم می کنم:
قسمت از فیض غدیرم شده یک جلوه ناب
جلوه‌ای صاف‌تر از آینه، روشن‌تر از آب
نازنینی که نه در کون و مکان می‌گنجید
دوش در بزمِ ولایت ز رخ افکند نقاب
جرعه ی جام ولایتْ چو بر این عالم ریخت
عاشقان را جگرِ تشنه از آن شد سیراب
آب و آبادی عالم همه از فیض علی‌ست
ورنه بنیاد جهان، جمله سراب است و خراب
نظر شما