به گزارش خبرگزاری مهر ، شاید نتوان در سال جدید میلادی در فرانسه، رویدادی را مهمتر از انتخابات ریاست جمهوری را یافت که همه ساختارهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی این کشور از آن تاثیرپذیر باشند.
در این روزها که تنور انتخابات ریاست جمهوری فرانسه گرم تر شده است؛ برخی احزاب که نامزدهای انتخاباتی خود را معرفی کرده اند، به تبلیغات برای کاندیداها شدت بیشتری داده اند.
حزب سوسیالیست فرانسه به عنوان بزرگترین تشکل سیاسی جناح چپ که پس از شکست های سنگینی که در سال ۲۰۰۲در دو انتخابات ریاست جمهوری و مجلس کشور متحمل شده بود و حذف "لیونل ژوسپن" نخست وزیر سابق و محبوب ترین شخصیت سیاسی خود را از صحنه سیاسی فرانسه شاهد بود؛ با برگزاری انتخابات درون حزبی خانم "سگولن رویال" را به عنوان تنها نامزد انتخاباتی خود معرفی کرده است.
رویال که هم اکنون از بخت زیادی برای پیروزی در این انتخابات برخوردار است با شرکت در نشست های مختلف انتخاباتی ، سفر به اقصی نقاط کشور و حضور در مباحث کشوری جهت حل آنها ازجمله ماجرای مشکلات شرکت هواپیماسازی "ایرباس" پرداخته تا بتواند محبوبیت و لیاقت خود را به عنوان یک کاندیدای خوب برای پست ریاست جمهوری فرانسه نشان دهد.
این در حالی است که برخی از افراد سیاسی فرانسه، ورود خانم رویال به صحنه انتخابات را نشان دهنده نبود یک رهبری کارآمد در حزب سوسیالیست قلمداد کردند که به ورود او رضایت داده اند.
در پی انتخاب رویال، "فرانسوا اولاند" همسر وی و رهبر حزب، از گروههای مختلف درون حزب سوسیالیست و همه متحدان چپ خواست وحدت را حفظ کرده و بهانه به دست رقبای راست ندهند.
با این همه، این دوره یک فرق اساسی با دوره پیشین دارد و آن اینکه رهبری حزب در این چهار سال گذشته آن نفوذ و اقتدار رهبری گذشته را نداشته و همین مسئله سبب شد که مدعیان رهبری حزب از هر سو، وی را در فشار گذارند و در هر رویدادی به اظهارنظرهای غیرهمسو با رهبری حزب بپردازند.
رویال در میان هوادارانش
در بسیاری از رسانه ها، از شیوه خانم رویال 54 ساله به عنوان ظهور نوعی بلریسم (بلر نخست وزیر انگلیس) جدید در فرانسه یاد می شود، ولی به اعتقاد ژوسپن (که خود نیز تا مرز نامزدی انتخابات ریاست جمهوری پیش آمد)، بلر محصول شرایط تاریخی انگلیس است و نمی توان مدل او را برای فرانسه بازتولید کرد.
از نظر او و دانیل وایان وزیر سابق کشور کابینه ژوسپن، مدل بلر برای کاهش بیکاری و افزایش خدمات عمومی برای فرانسه امروز مناسب نیست و می توان مدل های وطنی برای این مسائل یافت.
شایان ذکر است که چپ ها 12 سال است کاخ الیزه را از دست داده اند و در حسرت بازگشت به دوران اقتدار زمان میتران هستند و می کوشند با یک بازی پیچیده انتخاباتی به حریف اجازه ندهند که دست آنان را بخواند.
با وجود اینکه افکار عمومی فرانسه، در رویال نشانه هایی از قدرت، انعطاف، مدیریت و قابلیت های مربوط به ریاست جمهوری را می بیند، ولی بسیاری هنوز شک دارند که او بتواند به عنوان یک نامزد جدی و مطرح ریاست جمهوری این مسئولیت مهم را در فرانسه برعهده گیرد و از پس مشکلات و ادعاهای کمرشکن راست و چپ در این کشور پر اعتراض برآید.
"اولیویه بزانسونه" از اتحادیه کمونیست های انقلابی، "ماری ژرژ بوفه" از حزب کمونیست، "ژرارد شیواردی" نامزد شهرداری ها، "فرانسوا بایرو" رئیس حزب راست میانه، "ژوزه بووه" نامزد گروه های جنبش ضدجهانی، "دومینیک وویان" از حزب سبزها، "فیلیپ دوویلیه" از حزب جنبش برای فرانسه، "سگولن رویال" نامزد حزب سوسیالیست، "فدریک نیهو" از هواداران گروه های صید، شکارچی، طبیعت و سنت، "ژان ماری لوپن" از حزب جبهه ملی، "آلرت لاگیه" از حزب مبارزه کارگران، و بالاخره "نیکولا سارکوزی" از حزب راست حاکم در فرانسه برای انتخابات ریاست جمهوری فرانسه کاندیدا شده اند.
براساس آخرین نظرسنجی ها در فرانسه، سارکوزی توانسته است با کسب 57 درصد بالاترین میزان محبوبیت را در حال حاضر برای خود کسب کند؛ پس از وی، رویال و بایرو قرار دارند.
اولین دور انتخابات ریاست جمهوری فرانسه در روز 22 آوریل (دوم اردیبهشت ماه 86) و دور دوم این انتخابات شش ماه مه (16 اردیبهشت ماه) برگزار خواهد شد.
ژاک شیراک رئیس جمهوری کنونی فرانسه نیز در که به پایان دو دوره ریاست جمهوری خود نزدیک می شود، اخیرا اعلام کرده بود: نمی توانم درخواست مردم فرانسه را برای نامزد شدن در انتخابات آتی ریاست جمهوری قبول کنم و به هیچ وجه قصد نامزد شدن در این انتخابات را ندارم.
شیراک که از سال 1995 به عنوان رئیس جمهور فرانسه انتخاب شده؛ درحالی کناره گیری خود را از انتخابات آتی این کشور اعلام می کند که نظر سنجی های انجام شده نشان می دهد: در صورتی که وی در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه شرکت کند با اختلاف فاحشی سایر رقبای خود را پشت سر خواهد گذاشت.
نظر شما