پیام‌نما

وَلَنْ تَرْضَى عَنْكَ الْيَهُودُ وَلَا النَّصَارَى حَتَّى تَتَّبِعَ مِلَّتَهُمْ قُلْ إِنَّ هُدَى اللَّهِ هُوَ الْهُدَى وَلَئِنِ اتَّبَعْتَ أَهْوَاءَهُمْ بَعْدَ الَّذِي جَاءَكَ مِنَ الْعِلْمِ مَا لَكَ مِنَ اللَّهِ مِنْ وَلِيٍّ وَلَا نَصِيرٍ * * * یهود و نصاری هرگز از تو راضی نمی شوند تا آنکه از آیینشان پیروی کنی. بگو: مسلماً هدایت خدا فقط هدایت [واقعی] است. و اگر پس از دانشی که [چون قرآن] برایت آمده از هوا و هوس های آنان پیروی کنی، از سوی خدا هیچ سرپرست و یاوری برای تو نخواهد بود. * * * از تو کی خوشنود گردند ای ودود! / از رهی، هرگز نصاری و یهود؟

۲۹ فروردین ۱۳۸۶، ۱۴:۵۰

علی باباچاهی در گفتگو با مهر:

حکایات سعدی خالی از تخیل و احساس شاعرانه نیست

حکایات سعدی خالی از تخیل و احساس شاعرانه نیست

حکایات منظوم سعدی در بوستان به رغم فاصله گیری گهگاهی از شعریت - که باید این چنین نیز باشد - بازهم از عناصر تخیل و احساس شاعرانه خالی نیست.

علی باباچاهی - شاعر، در گفتگو با خبرنگار مهر، با بیان این مطلب افزود: روش بیان استثنایی سعدی در حکایت ها که معطوف به نتایج خاصی می شود، چنان غافلگیرکننده است که خواننده با اشتیاق چشمگیری به گونه ای که انگار در عالم شعر به سر می برد، حکایت را دنبال کرده و به پایان می رساند.

وی ادامه داد: سعدی حداقل در سه ژانر ادبی حضور برجسته ای از خود به یادگار گذاشته است که این سه غزل ، نظم و نثر هستند. اگر برای فصاحت و بلاغت تعاریف مختلفی قائل باشیم سعدی درغزل هایش در اوج فصاحت به سر می برد. به عبارتی چنین به نظر می رسد که با اشراف بر زبان ادبی و کتابت و توجه به زبان روزانه مردم ، وی توانست به زبانی گفتاری دست یابد.

این شاعر خاطرنشان کرد: نباید این نکته را فراموش کرد که زبان در غزل سعدی به عنوان وسیله ای برای اطلاع رسانی صرف به کار نمی رود. بلکه نوعی خیال انگیزی مستتر در زبان شعر یا غزل های اوست، که همین مساله او را شاعری منحصر به فرد می نمایاند. اگر قرار باشد هر شاعری چیزی به بدنه ادبیات بیفزاید، باید گفت سعدی موارد گوناگون و درخور توجهی را به ادبیات فارسی افزود. غزل های سعدی، بی نظیر و متمایز و همچنین سهل و ممتنع به نظر می رسد. در نثرها یا حکایات او، سجع و جناس و دیگر صنایع ادبی دلپذیری خاصی دارند.

باباچاهی تصریح کرد: به بیان دیگر سعدی با تسلط بر تمهیدات صناعی نوعی بلاغت را در عرصه نثر خود می نشاند. با توجه به وجود محتوای حکایات سعدی که مبتنی بر پند و اندرز و مسائل حکمی است ، بازهم نوعی شعریت و خیال انگیزی در آثارش به چشم می خورد؛ یعنی در حیطه نثر نیز سعدی به نقطه اوج و تکامل دست می یابد.

کد خبر 472272

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
  • نظرات حاوی توهین و هرگونه نسبت ناروا به اشخاص حقیقی و حقوقی منتشر نمی‌شود.
  • نظراتی که غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نمی‌شود.
  • captcha