تلخی بی تفاوتی یونسکو در برابر تخریب مسجدالاقصی

به گزارش خبرنگار مهر، اگر مسجدالاقصی به عنوان میراث جهانی در معرض خطر در سازمان تربیت، فرهنگ و علوم ملل متحد (یونسکو) ثبت شده است، اما تلاشهای اسرائیل برای تغییر هویت این بنای دینی و تاریخی را به صورت واضح و مبرهن شاهد بوده ایم .

با توجه به اینکه حدود 3 ماه از فعالیتهای سری و مخفی اسرائیل در بخش زیرین مسجدالاقصی و اطراف آن پرده برداشته شده، اما تاکنون هیچ اقدام در خور توجهی را نه تنها از سازمانهای بین المللی و اسلامی بلکه از سوی یونسکو که میراث در معرض خطر را تحت پوشش خود قرار می دهد، نیز مشاهده نکردیم.

اگر به پیشینه تاریخی اینگونه تهاجمات بازگردیم می بینیم هنگامی که طالبان به تخریب معابد بودا در افغانستان اقدام کرد دنیا به پاخاست و مانع از اجرای این فعالیتها شد و مجامع بین المللی تصمیمات و اقدامات جنبش طالبان را متوقف کردند، آن هم برای معبدی که متعلق به اقلیت کمتری از مذاهب دینی بوده و شمار کمتری از پیروان جهان را به خود اختصاص داده است. 

اما در مقابل این موضوع که چشم بیش از نیمی از ساکنان کره زمین را به خود معطوف داشته است سازمانهای بین المللی چه جایگاهی را اتخاذ کرده اند و جز محکومیت و سخنانی که رنگ شعار به خود گرفته چه اقدامی داشته اند؟ این سؤالی است که پس از گذشت 3 ماه از علنی شدن تخریب مسجدالاقصی همچنان مسکوت مانده و تصور بر این است اگر سالها از تعرض به مسجدالاقصی بگذرد و کیان مسلمانان و مسیحیان زیر سؤال برود هیچ منبع مسئول پاسخی به این سؤال ارائه نخواهد کرد.

اگر کمی توجه کنیم در خواهیم دریافت که سازمانهای بین المللی در اخذ تصمیمی چنین حساس در قبال اعمال مخربانه رژیم اشغالگر اسرائیل در باب المغاربه، اطراف مسجد الاقصی، زیر آن و حتی یهودی سازی شهر قدس سستی به خرج می دهند.

این سستی زمانی رنگ و بوی شک و شبهه به خود می گیرد که با وجود درخواستهای سریع مجامع اسلامی از سازمان یونسکو، تنها بیانیه ای با محور محکومیت اقدامات اسرائیل از سوی دبیر کل سازمان صادر می شود که نشان می دهد سازمان به سرعت و مطلوب اقدام نکرده است بلکه بیانیه صادره سازش گرانه و متعادل بوده و فعالیتهای سازمان را متناقض با عملکرد و سرعت تصمیم گیری آن نشان می دهد که خود جای سؤال دارد. 

به گزارش خبرنگار مهر، اگر چه دبیر کل سازمان در پی فشارهایی که از سوی مجامع اسلامی و عربی متحمل شد، گروهی را به سرزمین اشغالی اعزام کرد تا از چند و چون حفاریها آگاه شوند، اما آیا گزارشهای رسیده از سوی کارشناسان اعزامی یک جانبه نبود؟ آیا به موضوع مسجدالاقصی کوچکترین توجهی شده بود؟ و این سؤال مطرح است که کارشناسان به چه منظور رفته بودند و آیا توانستند گزارشهایی در شأن توجه تهیه و ارائه کنند این گروه برای دل خوشی مسلمانان و مسیحیان اعزام شده بودند یا وظیفه دیگری به عهده داشتند؟ آیا.... اینها سؤالاتی است که نه تنها فرد بلکه هیچ مجمع و سازمانی مسئولیت پاسخگویی به آنها را به عهده نخواهد گرفت.

قبل از آنکه گروههای اعزامی به مسجدالاقصی بروند همه امیدوار بودند که سازمان جایگاه مثبتی پس از اطلاع از گزارشهای گروه اعزامی اتخاذ و آن را منعکس کند. اما آنچه رخ داد اظهار نظرات شیخ رائد صلاح رهبر جنبش اسلامی فلسطین بود که اینگونه عنوان کرد: "یونسکو در تلاش است تا جرائمی را که اشغالگران مرتکب شده اند نه تنها ناشایست نشان ندهد، بلکه در صدد مدح و ستایش نیز بر آید، چرا که بر این باور است رژیم اشغالگر اسرائیل این تخریبها را با هدف آبادانی و ترمیم آثار باستانی در باب المغاربه انجام می دهد و هیچگونه تهدیدی برای مسجدالاقصی محسوب نمی شود. گروه اعزامی ادعا کرده اند حکومت اشغالگر اسرائیل از ماشین آلات سنگین برای ترمیم و بازسازی تخریبها استفاده می کند و در ادامه می پرسد که آیا تخریب بخشی از مسجدالاقصی و راه باب المغاربه بازگرداندن آبادانی آن است؟"

از سوی دیگر شوراهای اسلامی و مسیحی نگرانیهای خود را از حفاریهای مستمر اسرائیل اعلام کردند و از سازمانهای بین المللی از جمله یونسکو خواستند تا تصمیمات خاصی گرفته و از فعالیتهای اسرائیل ممانعت به عمل آورند. اما نیروهای اشغالگر قدس به کار خود ادامه می دهند و با دلایل و استدلالهای واهی آن را به اتمام می رسانند.

اینک زمانی است که اسرائیل به اهداف بلند مدت و چندین ساله خود با بی توجهی و شاید هم حمایت برخی از سازمانهای همراه، در حال دستیابی است. هدف اسرائیل یهودی سازی قدس بود و اینک در مقابل 28 هزار یهودی تنها 24 هزار مسلمان و مسیحی زندگی می کنند و تلاش برای یهودی سازی قدس و الاقصی همچنان ادامه دارد . هدف صهیونیستها قرار دادن هیکل بود که اینک با تخریب مسجدالاقصی و تعبیه زیرگذرهایی به هدف خود نزدیک شده است.

اسرائیل در پی تبدیل شهر اسلامی قدس به شهر یهودی قدس بود که با تشویق برای مهاجرت یهودیان به این شهر، در اختیار قرار دادن امکانات خاص و ویژه، امکان ازدواج، افزایش نسل، همچنین امکانات رفاهی و شغلی زمینه های مهاجرت یهودیان را فراهم آورده است و تنها کاری که در این مدت از دست گروههای مختلف بر آمده است محکومیتهای صریح و غیر صریح و همچنین عریضه های طویلی برای یونسکو بود تا از تغییر جغرافیایی و از بین بردن تاریخ و میراث قدس و تلفیق ساکنان آن جلوگیری به عمل آوردند.

اگر چه چندی پیش کوچیرو ماتسورا دبیر کل سازمان آموزش، علوم و فرهنگ ملل متحد (یونسکو) از عملیات حفاری رژیم اشغالگر اسرائیل در اطراف مسجدالاقصی اظهار نگرانی کرد و خواستار تعلیق آن به علت افزایش بحران شد و در جای خود بسیار پسندیده است اما راه به جایی نخواهد برد.

دبیر کل یونسکو با اشاره به اینکه بر اساس توافقنامه سازمان جهانی حمایت از میراث فرهنگی و طبیعی ملل متحد این شهر در لیست میراث جهانی در معرض خطر ثبت شده است، اعلام کرد نامه ای به نخست وزیر اسرائیل ایهود اولمرت ارسال کرده و این فعالیتها را مورد تأکید قرار داده اما یونسکو توضیحی برای آن دریافت نکرده است. 

نکته حائز اهمیت این است که در پی تعرضات اسرائیل به میراث، تمدن و تاریخ مسلمانان و مقدسات اسلامی، مجامع اسلامی خواستار حذف عضویت رژیم صهیونیستی از کمیته میراث جهانی سازمان بین المللی یونسکو شدند. با توجه به اینکه اسرائیل 2 سال است به عضویت کمیته مذکور در سازمان یونسکو در آمده اما به مقدسات مسلمانان و آثار تاریخی و تمدنی آنها تجاوز می کند و آثار باستانی شهر قدس را که حق مسلمانان و مسیحیان به شمار می رود، مورد تعرض قرار می دهد، با این اوضاع چگونه می تواند عضو کمیته میراث جهانی سازمان یونسکو باشد؟