به گزارش خبرنگارمهر ، محمدرضا محدث خراسانی ، متولد خرداد 1337 در محله " سرشور " مشهد دوران ابتدایی خود را در مدرسه فاتح گذرانده است .
وی“ آقای رحیمیان“ را معلم کلاس اول دبستان خود معرفی می کند و می گوید : معلمان مرد معمولا چهره های مهربانی ندارند و از همین رو بیشتر سعی می شود برای دوران ابتدایی از آموزگاران خانم استفاده شود . مرد بودن معلم کلاس اول من هم باعث می شد تا ترسی در جانم به وجود بیاید . بنابراین همیشه برادرم که در کلاس دوم همان مدرسه درس می خواند دستم را می گرفت و تا جلوی در کلاس می برد .
محدث خراسانی ادامه می دهد : اما حالا که به آن روزها نگاه می کنم می بینم حتی دلم برای سخت گیری ها و چهره جدی آقای رحیمیان هم تنگ شده. از او خبری ندارم اما خانم " کاظمی " معلم کلاس دومم را سال ها بعد دیدم. او شخصیت بسیار پرصلابتی دارد. همسر خانم معلم چشم پزشک معروفی درمشهد است. با آقای دکتر تماس دارم اما به خاطر شرم و احترام رایج بین دانش آموز و معلم رویم نمی شود تلفنی با خانم معلم حرف بزنم .
به گزارش خبرنگار مهر ، در حال حاضرحدود یک سال از سمت محدث خراسانی به عنوان معاون وزیر آموزش وپرورش می گذرد .
او بعد از اتمام دوران دبیرستان در دو دانشگاه یکی در کرمان و دیگری در آمریکا پذیرفته شد اما تحصیل در کرمان را بر رفتن ترجیح داد.
معاون وزیر آموزش و پرروش در مرور خاطرات سالهای گذشته خود از روزی در سال 74 سخن می گوید که مدیریت دانشگاه تربیت دبیر شهید چمران کرمان را برعهده داشته است .
آن روز محدث خراسانی مثل همیشه مشغول به کار بوده و با مراجعه کننده ای روبرو شده که به دلیل بیماری و تشخیص پزشک خواستار انتقال به کرمان بوده است .
مرد مراجعه کننده در بدو ورود نام خود رابر زبان نیاورد ، تا کارهایش طبق روال عادی انجام شود. اما بعد از چند دقیقه آقا معلم ، آقا" احمد اخباری " مثل پدری که بوی فرزندش را حس می کند شاگردش را بعد از 20 سال شناخته و او را درآاغوش گرفته بود .
به گفته محدث خراسانی در آن لحظه گویی تمام خوشی های دنیا را به معلم و شاگرد هدیه دادند. «آخرکلاس های تاریخ آقا اخباری با همه کلاس تاریخ های دنیا فرق داشت.»
بچه ها آن روزها در کلاس این درس دو دسته می شدند و با نمایش، داستان جنگ های نوشته شده در کتاب تاریخ را اجرا می کردند و با خمیر بازی نقشه های جغرافیایی را یاد می گرفتند .
حالا معاون وزیرآموزش وپرورش به واسطه مدتی همکاری با معلم خود دریک دانشگاه از او خبر دارد و می داند بازنشسته شده است .
او مثل همیشه برای آقا اخباری و تمام معلمانش احترام ویژه ای قائل است و تمام سعی خود رامی کند تا در هفته معلم امسال هم سری به معلمان دوره تحصیل خود بزند چون معتقد است هرچه دارد از معلم هایش است .
محدث خراسانی دلش می خواهد اگر آقای رحیمیان در قید حیات است او را ببیند و دستش را ببوسد و به او بگوید متشکرم که به من خواندن و نوشتن یاد دادی ..
نظر شما