نفت تمام شد، فصل بزرگ‌شدن است

به گزارش خبرنگار مهر، حسین سلاح‌ورزی، نایب رئیس اتاق بازرگانی، صنایع، معادن و کشاورزی ایران، در یادداشتی به تاثیر درامد نفتی بر شیوه تصمیم گیری سیاست گذاران پرداخته است که از نظرتان می گذرد:

بهترین تعبیر برای توصیف سیاستگذاری اقتصادی در کشور ما، سیاستگذاری کودکانه است. این اطلاق به هیچ عنوان بابت تخفیف و تحقیر نیست! بلکه اشاره به مشابهتی عجیب و البته هولناک دارد.

کودکان، محدودیت‌های دنیای واقعی را درک نمی کنند و می خواهند همیشه، همه چیزهایی که به نظرشان خوب می آید را با هم داشته باشند. به این معنا که تصور درستی از محدودیت زمان،محدودیت منابع مادی و البته محدودیت ناشی از انتخابها، ترجیحات و حقوق دیگران ندارند و متناسب با آن قادر به تنظیم رفتار خود نیستند و لذا تصویر درستی هم از مفهوم مسئولیت ندارند.

چنین است که در نگاه اول شاید خودخواه و سفیه دیده شوند؛ اما موضوع فقط این است که درکی از روش عملکرد دنیای واقعی ندارند. در این میان، در طول بیش از ۵ دهه دسترسی آسان به منابع سرشار نفتی، سیاستگذاران ایرانی را کودک بارآورده. در بدنه سیستم تصمیم سازی و تصمیم گیری نه درک چندانی از محدودیت وجود دارد و نه تصویر درستی از مسئولیت. پس اگر اراده می کنیم که دلار ۴۲۰۰ تومان باشد؛ کاری که قبلا به مدد انفاس قدسی نفت انجام می شد؛ لاجرم که می تواند و باید ۴۲۰۰ باشد؛ حتی وقتی دیگر پول نفت در بساط نیست. این عدم درک محدودیت است.

حالا اگر دلار ۴۲۰۰ تومانی را به بازار ریختیم و حاصل آن رانت و سواستفاده شد؛ این دیگر تقصیر ما نیست!تقصیر سواستفاده کنندگان است! این هم نداشتن تصویر درست از مفهوم مسئولیت است. دلار ۴۲۰۰ تومانی فقط یک مثال است؛ نمونه های دیگر هم فراوان اند.

سیاستگذار می خواهد با چند خط دستور و تخصیص منابع کاغذی بودجه قدرت خرید مردم را ترمیم کند! این کار را قبلا نفت در بودجه برایشان انجام می داد. وقتی کار پیش نمی رود اول به سراغ سرکوب بازار کالا و خدمات می روند؛ سرکوب این بازار، به فرض موفقیت آمیز بودن، بازار کار را سرکوب می کند؛ لذا قدرت خرید اگر بدتر نشود؛ بهتر نخواهد شد! یا دوباره آخر سال به اسم حمایت از کارگر حداقل دستمزد را بدون در نظر گرفتن منطق اقتصادی آن افزایش می دهند؛ افزایش دستمزد، به فرض اینکه ممکن باشد و بر وضع تولید اثر منفی نگذارد؛ با ایجاد فشار تقاضا،جنگ قیمت در بازار کالا و خدمات را شعله ور می کند و باز هم قدرت خرید مردم اگر بدتر نشود؛ بهتر نخواهد شد.

سیاستگذار، نمی خواهد بفهمد که قدرت خرید مردم، محدود به قدرت تولید کشور است. این عدم درک درست از محدودیتها است. وقتی هم اوضاع آنطور که می خواهند پیش نمی رود: یا تقصیر فعالان اقتصادی است که گرانفروشی می کنند یا تقصیر مردم است که به تعبیر رئیس جمهور محترم، نمی خواهند کار کنند! وگرنه کار برای همه هست! این نداشتن تصویر درست از مفهوم مسئولیت است. پول نفت تمام شده عزیزان! فصل بزرگ شدن است.