به گزارش خبرگزاری مهر، هاشم کرونی در این نشست که با همکاری این مرکز و دبیرخانه چهارمین دوره ادبی جایزه ریحانه برگزار شد اظهار داشت: سابقه تمدنی فارس نشان دهنده وجود دین باوری در مردم این دیار است.
وی افزود: از پیش از اسلام تا دوران اسلامی و در روزگار حاضر، فارس به صورت توأمان سرزمین دین باوری و هنرمندی بوده که این روند در روزگار اسلامی تاکنون ادامه داشته و اینک می‌توان مهمترین جریان‌های ادبی اعم از ده‌ها شب شعر عاشورایی، جایزه ادبی ریحانه، کنگره‌های اهل بیتی را در این خطه مشاهده کرد.
کارشناس آفرینش‌های ادبی حوزه هنری فارس که با موضوع درآمدی بر ادبیات آئینی فارس سخن می‌گفت ادامه داد: جایزه ادبی ریحانه در جنوبی ترین نقطه فارس متولد شد و تا امروز که در حال برگزاری چهارمین دوره آن هستیم برکات زیادی برای این منطقه داشته است.
وی با اشاره به پیشینه ادبیات ایینی گفت: شناخت تاریخ ادبیات و ریشه‌های جامعه شناختی تولید متون ادبی در هر روزگارمی تواند ما را به فهم دقیق‌تر مسائل ادبی و تحلیل متون شاخص ادبی برساند ادبیات ایینی نیز از این قاعده مستثنی نیست.
کرونی اظهار داشت: شعر آئینی و حتا انقلابی در عصر انقلاب اسلامی رویکردی مدرن داشت چنانکه برخی از بزرگترین چهره‌های ادبی دهه‌های ۵۰ و ۶۰ نوسرا بودند.
وی ادامه داد: نام‌هایی همچون دکتر سیدعلی موسوی گرمارودی و زنده یادان دکتر طاهره صفارزاده، دکتر قیصر امین پور دکتر سیدحسن حسینی و سلمان هراتی از این دسته بودند. حتا دکتر علیرضا قزوه هم در شعرهای آتشین خود سپید می‌نویسد.
این منتقد و پژوهشگر ادبیات آئینی ادامه داد: این روند در دهه ۷۰ نیز ادامه دارد اما در دهه ۷۰ میل به نوگرایی در نسل جوان به سمت نئوکلاسیسم در غزل می‌رود. متأسفانه در دهه ۸۰ نگاه گذشته گرا رشد می‌کند و در دهه ۹۰ برخی کنگره‌های شعر ایینی از پذیرفتن شعر نو خودداری می‌کنند.
وی گفت: گرایش به محافل مداحی و تبعیت از جریان‌های اخباری گرا و دوری از منش اصولی سبب می‌شود اختیار شعر از آئینی از دسته عقل گرا خارج و به دست حس گرایان بیفتد. به عبارتی دیگر در این دهه دیگر عنصر اندیشه عنصر اساسی نیست و عاطفه محوریت شعر آئینی می‌شود.
کرونی اظهار داشت: خوشبختانه در فارس به سبب وجود چهره‌های برجسته ادب آئینی و وجود محققان و ادیبان آکادمیک فعال در این عرصه و شاعران خوب و جدی در صحنه شعر آئینی آسیب‌ها کمتر است اما باز هم شاهد هستیم که با ظهور یک جریان خیلی‌ها اثر می‌پذیرند.
وی ادامه داد: جایزه ادبی ریحانه نیز باید راه شب شعر عاشورا را بپیماید و بحمدالله در حال حاضر چنین میلی نیز وجود دارد. شاعران نیز باید بدانند ما با شعر آئینی روبروییم نه آئین شعری. یعنی اثر باید در وهله اول شعر باشد و سپس محتوایش آئینی باشد.
این منتقد و پژوهشگر ادبیات آئینی گفت: رفتن به دنبال شعری که فقط اشک بگیرد و بها دادن به شعری که فقط مجلس را آن هم در سطح عام به گریه وا دارد منجر به اتفاق ادبی نمی‌شود.
وی افزود: البته اشک و گریه بر مصائب حضرات اهل بیت (ع) علی الخصوص حضرت سیدالشهدا امام حسین (ع) و اصحاب و اهل بیت ایشان فضیلت است و عملی بزرگ و ارجمند است اما عملی ادبی تلقی نمی‌شود.
کرونی با بیان صورتبندی تاریخی از جریان غلو و منشعبات آن در تاریخ تشیع گفت: ادبیات آئینی باید از انحرافات و پرتگاه غلو دور شود و علاوه بر نکات تکنیکی و شکلی در انتخاب آثار جایزه ریحانه بر این مساله هم تاکید شده است که از انحراف به دور باشد.
این شاعر و منتقد حوزه ادبیات آئینی در ادامه بیان کرد: بر آنیم جای خالی مباحث تحلیلی و علمی در حوزه ادبیات ایینی را پر کنیم لذا از این پس سه شنبه‌های پایانی هر ماه شاهد برگزاری یک نشست و محفل ادبی خواهیم بود.
وی در پایان اظهار داشت: مدیر مرکز اسناد و کتابخانه ملی فارس این بار نیز به حمایت از یک جریان جدی در حوزه ادبیات برآمده تا ان شاءالله در کنار جریان‌های تولید ادبیات ایینی مرکزی هم برای کنترل کیفیت به وجود آید.
نظر شما