به گزارش خبرنگار مهر، هیئت وزیران در جلسه مورخ 5/2/1386 بنا به پیشنهاد مشترک سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و وزارت صنایع و معادن و به استناد بند « ز» تبصره (4) قانون بودجه سال 1386 کل کشور، آیین‌نامه اجرایی بند یادشده را به شرح زیر تصویب نمود:
در این آیین‌نامه اصطلاحات زیر در معانی مشروح زیر به کار می‌روند:
الف ـ سرمایه‌گذاری خطرپذیر: سرمایه‌گذاری است که در معرض خطر یک و یا همه موارد زیر باشد:
1ـ خطر ناشی از ناکامی در فرآیندهای تجاری سازی تکنولوژیها یا محصولات حاوی فن‌آوری نوین.
2ـ خطر ناشی از سرعت بالای تحولات در فن آوریهای نوین.
3ـ خطر ناشی از شرایط تحریم.
4ـ خطر ناشی از عدم دسترسی به فناوری و دانش لازم طی انجام طرح مطابق با پیش‌بینی‌های اولیه.
ب ـ شرکت جدید ( Start – UP ) : شرکتی که از تاریخ ثبت آن در اداره ثبت شرکتها کمتر از سه سال سپری شده باشد.
پ ـ صندوق یا شرکت سرمایه‌گذار خطرپذیر: صندوق یا شرکتی که در شرکتهای جدید و شرکتهایی که در صدد توسعه یک محصول یا خدمات جدید در حوزه صنایع نوین می باشند، سرمایه‌گذاری خطرپذیر می نماید. ت ـ صنایع نوین : صنایع الکترونیک، بیوتکنولوژی، مواد نو، لیزر و اپتیک نرم‌افزار و هوافضا و نانوتکنولوژی.
ث ـ واگذارنده اعتبار : مجری طرح کمک به توسعه صنایع نوین.
ج ـ بانک عامل : بانکی که اعتبارات موضوع این آیین‌نامه را از طرف واگذارنده اعتبار در قالب قرارداد عاملیت در اختیار متقاضیان معرفی‌شده از طرف واگذارنده اعتبار قرار می‌دهد.
اعتبارات این طرح در قالب قرارداد عاملیت توسط بانک عامل به صورت تسهیلات سرمایه‌گذاری خطرپذیر و یا کمک بلاعوض در چارچوب مفاد این آیین نامه، در اختیار بخش خصوصی و تعاونی فعال در صنایع نوین قرار می‌گیرد.
واگذارنده اعتبار مجاز است در ازای خدمات بانک مانند تنظیم و انعقاد قراردادها، چگونگی بازپرداخت اصل و سود وجوه و تسهیلات اعطاء شده، نظارت بر مصرف وجوه و تسهیلات، وصول مطالبات، بیمه تسهیلات اعطاء شده و سایر موارد مرتبط حداکثر یک درصد(1%) از اعتبار موضوع قرارداد عاملیت را به عنوان کارمزد به بانک عامل پرداخت نماید.
بانک عامل موظف است حسابهای مربوط به وجوه اداره شده موضوع این آیین‌نامه را به صورتی نگهداری نماید که در هر زمان اطلاعات مربوط به مصرف آن به تفکیک طرحها، اصل و سود تسهیلات اعطایی و اقساط معوق و میزان وجوه اداره شده و مانده اعتبارات قابل تحصیل باشند.
شرکتهای استفاده‌کننده از تسهیلات باید حداقل بیست درصد (20%) از کل سرمایه موردنیاز را از منابع داخلی خود تأمین نمایند.
مدت زمان بازپرداخت وامهای مربوط هشت سال می باشد که سه سال اول زمان استراحت است.
چنانچه شرکتهای دریافت‌کننده تسهیلات در بازپرداخت آن به دلایل مرتبط با موضوع ماده (2) دچار مشکل شوند مراتب بنا به درخواست آنان توسط واگذارنده اعتبار بررسی و پس از تأیید سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور و معاونت اجرایی رییس جمهور بخشی از تسهیلات طرحهای مذکور بلاعوض خواهد گردید.
واگذارنده اعتبار موظف است براساس چارچوب ابلاغی ماده(11) آیین‌نامه، حداکثر پنجاه درصد (50%) از تسهیلات اعطایی شامل اصل، سود و کارمزد آن را از محل اعتبار سال 1386 بلاعوض نماید و یا مشمول بخشودگی بخشی از تسهیلات قرار دهد.
در مواردی که تسهیلات بدون اهداف حمایتی و نرخهای ترجیحی پرداخت می گردد مطابق مقررات مصوب شورای پول و اعتبار عمل خواهد شد.
واگذارنده اعتبار موظف است ماهانه عملکرد اعتبارات موضوع این آیین‌نامه را به سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور گزارش نماید.
ذیحساب طرح کمک به توسعه صنایع نوین موظف است وجوه پرداختی به بانک عامل را به عنوان هزینه قطعی منظور نماید.
واگذارنده اعتبار موظف است باتوجه به متفاوت بودن ماهیت طرحها و پروژه‌های حوزه‌های مختلف صنایع نوین، نحوه بررسی و تصویب، چگونگی مصرف، نحوه توزیع وجوه (تعیین گیرندگان تسهیلات)، سقف تسهیلات اعطایی، مدت بازپرداخت تسهیلات، تعیین نرخ بخشودگی سود و میزان آن، نوع تضمینات، ضوابط بلاعوض نمودن تسهیلات و گردش کار و نظارت بر حُسن اجرای هر یک از مجموعه طرحها را در قالب موافقتنامه مبادله‌شده مربوط بین وزارت صنایع و معادن و سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور اجرا نماید.
نظر شما