شورای دائمی سزامی دیگر منتظر ایران نخواهد ماند / ایران تنها تا تیرماه فرصت دارد / بی تفاوتی ایران موجب سودجویی برخی کشورها شده است

مهندس سعادت ورناصری در گفتگوی اختصاصی با خبرنگار مهر در خصوص علل مختلف فرسایشی شدن مسئله عضویت ایران در این پروژه مهم و حیاتی منطقه ای گفت: از 2 سال پیش بحث کلی تولید مگنتها در داخل خاک ایران را مطرح کرده ایم چون معتقدیم سطح دانش و توانایی فنی مهندسان و طراحان ایرانی بالاست. این اعتقاد را داشته ایم که از این طریق انتقال فناوری به داخل خاکمان را خواهیم داشت، اما مشکلات به تدریج آغاز شدند.

وی در تشریح این مشکلات گفت : نکته بدیهی آن است که ایران حق عضویت خود در چنین پروژه مهمی را پرداخت نکرده و طبیعتا مهمترین علتی که صبر کشورهای عضو شورای دائمی این پروژه را به سر آورده، همین مسئله است. این مسئله به موضوع لزوم تصویب نهایی در مجلس و نظر کلی نمایندگان آن بر می گردد.

این مهندس برجسته ایرانی حاضر در اردن و پروژه سزامی همچنین گفت: ایران از سال 1997 از نظر تئوری در این پروژه فعال بوده که این روند تا سال 2000 نیز ادامه داشته است. در این خصوص حدود 13 کارشناس و متخصص برای گذراندن دوره های مربوط به اروپا اعزام شدند که شش تن از آنها متخصصان ایرانی بودند. این مسئله حاکی از توانایی و دانش بالای متخصصان ایرانی در این طرح است.

مهندس سعادت ورناصری
مسئول ایرانی طراحی الکترومگنت ها

وی ادامه داد: شورای دائمی این پروژه حتی به رغم عدم پرداخت حق عضویت از سوی ایران، حضور ایران را تحمل کرده است. این در حالی است که تنها تا سال 2002 حق عضویت ایران پرداخت شده است. اما در اوایل سال 2003 یونسکو مسئولیت این پروژه را به کشورهای منطقه سپرد. عدم پرداخت حق عضویت از سوی ایران کاملا دردسر ساز شده است چون یونسکو دیگر تنها نقش نظارتی دارد و اداره مالی این پروژه به خود کشورها محول شده است.

مسئول ایرانی طراحی الکترومگنت ها در سزامی افزود: اکنون عضویت ایران در این پروژه حالت معلق به خود گرفته و تا اواخر ماه ژوئن (تیر ماه) که نشست آتی سزامی در فرانسه برگزار خواهد شد، به ایران مهلت داده شده است که درغیر این صورت به طور کامل از پروژه اخراج خواهد شد.

وی همچنین به حمایت همه جانبه یونسکو از ایران و عضویت کشورمان در این پروژه به رغم عدم پرداخت حق عضویت اشاره کرد و گفت: گرچه چنین حمایتی وجود دارد اما ایران خود را کنار کشیده است و در نتیجه فرصت سودجویی از سوی طرف هایی نظیر رژیم صهیونیستی ایجاد شده است.

مهندس ورناصری در ادامه تاکید کرد: مسئله عدم آگاهی مسئولان ایران نسبت به این پروژه غیرقابل انکار است که این مسئله، موضوع عضویت ایران را در تیرگی بیشتری فروبرده است.

 

ساختمان اصلی پروژه سزامی در اردن

وی اضافه کرد : از ابتدا قرار بود که این پروژه در ایران انجام شود اما بنابه دلایل سیاسی چنین ایده ای محقق نشد و در نتیجه ایران که از پیشگامان این طرح محسوب می شد، اکنون به کشوری خنثی تبدیل شده است.

ورناصری در خصوص حق عضویت در این پروژه گفت: از ابتدا حق عضویت اعضا بالغ بر 50 هزار دلار بود که هر سال با 10 تا 15 درصد افزایش روبرو می شد اما در حال حاضر و به صورت کلی حق عضویت بین 60 تا 85 هزار دلار است که این مبلغ صرف هزینه های جاری می شود، چون هزینه های اصلی این پروژه از سوی اتحادیه اروپا تامین شده و حتی ارسال تجهیزات پیشرفته نیز از سوی آمریکا صورت می گیرد.