دکتر بهمن بهروزی درباره داوری آثار جشنواره رادیو و تفاوت آن با دیگر جشنوارههای رادیو به خبرنگار مهر گفت: "نزدیک به 300 برنامه از کشورهای مختلف جهان ارسال شد. در ابتدا چند کمیته داوری آثار را انتخاب کردند که در پایان 100 اثر ایرانی و خارجی راهی مرحله نهایی شدند. این بخش چهار داور ایرانی شامل من، علیرضا نوری، دکتر رضوینژاد و دکتر میرفخرایی و سه داور از اسپانیا، مالزی و آلمان داشت. ما چهار داور برای بررسی آثار شور داشتیم، اما داوران خارجی در میان ما حضور نداشتند."
داور بخش بینالملل هشتمین جشنواره رادیو افزود: "البته طبق قوانین جشنواره همزمان با داوری ما آثار برای این داوران خارجی هم فرستاده شد. آنها آثار را در کشور خودشان گوش دادند و با ما در ارتباط نبودند. تفاوت داوری در همین بخش است، در جشنوارههای ABU، نیویورک و ... به صورت مستقیم مینشینند و ضمن داوری، سعی میکنند یکدیگر را قانع کنند. البته ما چهار داور با هم شور داشتیم، ولی داوران خارجی نه. تا جایی هم که اطلاع دارم دو داور نتایج خود را ارسال کرده اند و یک نفر نیز به زودی نتایج خود را میفرستند. ای کاش از سال آینده تدبیری اندیشیده میشد تا داوران خارجی هم به ایران بیایند و در کنار داوران داخلی بنشینند و به صورت مشترک داوری کنند."
بهروزی درباره اینکه چرا داوران خارجی به ایران نیامدند، خاطرنشان کرد: "منطقی است که داوران به ایران بیایند. هر سه دوره به این شکل بوده و داوران در کشورهای خودشان قضاوت کردند. فکر میکنم چون فاصله بین پایان داوریها و جشنواره طولانی است و این سه نفر باید به ایران میآمدند و بعد از داوری برمیگشتند و مجدداً زمان برگزاری جشنواره به ایران میآمدند، این برای آنها مشکل بود."
وی ادامه داد: " اگر بتوانیم تعداد آثار را در بخش نهایی کم کنیم و بعد در همان زمان جشنواره داوران ایرانی و خارجی با هم بنشیندند و آثار را داوری کنند، خیلی بهتر است. اگر تعداد آثار را محدودتر کنیم. این امر میسر است. البته مدیریت جشنواره باید در این باره تدبیری بیندیشد. مثل جشنواره فیلم یا تئاتر که در ایام جشنواره داوری میشود. یکی دیگر از تفاوتهای جشنواره ما با جشنواره خارجی هم در این مسئله است، چرا که در جشنوارههایی خارجی طبق قوانین باید آثار در زمان برگزاری جشنواره قضاوت شوند. فکر میکنم ایدهآلاش این است. در این صورت ما امکان شور با داوران خارجی را داشتیم."
دکتر بهروزی که به عنوان داور در جشنوارههای شهری ایالات متحده هم حضور داشته، با اشاره به اینکه آثار به طور کامل گوش داده شده، گفت: "زمان برنامهها متفاوت بود از پنج دقیقه برنامه داشتیم تا 50 دقیقه. در مجموع آثار در چهار تا پنج روز (20 ساعت) داوری شدند. معمولاً زمان نمایشهای رادیویی طولانیتر بود و مابقی برنامهها خیلی کوتاه بودند."
بهروزی درباره اینکه آیا برنامهای با محوریت"حضرت محمد (ص)" از کشورهای خارجی برنامهای ارسال شده بود یا نه؟ گفت: "بله، آثاری رسیده بود. طبیعی است که برنامههای ایرانی بهتر بودند، ولی آنها هم تلاش خود را کرده بودند و قابل تقدیر است، حتی برخی آثار هم بالا آمده بودند."
وی در ادامه صحبتهای خود عنوان کرد: "ما باید دایره خود را وسیع تر کنیم تا از کشورهای مختلف برایمان برنامه ارسال کنند، حتی باید تبلیغات جشنواره را بیشتر کنیم. ما در این جشنواره از کشورهای آمریکایی جنوبی اثری نداشتیم، در حالی که رادیو آرژانتین، برزیل و ... رادیوهای پیشرفتهای هستند و برنامههای خوبی هم دارند. برای تبلیغات جشنواره باید از متخصصان امر استفاده کنیم تا جشنواره را جهانی تر از آنچه هست، کنیم. در هشتمین جشنواره رادیو نزدیک به 40 کشور شرکت کردهاند که هر یک از این کشورها در قسمت نهایی نماینده داشتند. بیشتر کشورها آسیایی بودند."
داور بخش بینالملل درباره تثبیت شدن جشنواره رادیو ایران در تقویم ABU و تاثیر آن بر ارسال آثار خارجی گفت: "جشنواره رادیو سه سال است بینالمللی شده و سال به سال هم استقبال از آن بیشتر میشود و کیفیت آثار هم بهتر از سال قبل بود. ثبت جشنواره در تقویم ABU تاثیر بسزایی داشته است. از سوی دیگر چون سال سوم بینالمللی شدن جشنواره است. هنوز جوان است و نمیتوان آن را با جشنواره ABU مقایسه کرد. ما با تبلیغات مناسب میتوانیم از 50 درصد کشورها نماینده داشته باشیم. البته در قسمت مقدماتی تعداد آثار میتوانند زیاد باشند، اما در قسمت فینال انتخابها را محدودتر کنیم. ما نیاز به این آوازه جهانی داریم و زمان آن هم فرارسیده تا به عنوان یک جشنواره معتبر مطرح شویم."
دکتر بهروزی ادامه داد: "میتوانیم برای بخش تبلیغات چند سفیر یا نماینده انتخاب کنیم و با آنها رو در رو در ارتباط باشند و از کشورهای مختلف دعوت کنیم. جشنواره فراخوان را به کشورهای مختلف ارسال میکند، ولی این کافی نیست، باید نمایندگانی را مشخص کنیم تا به شکل یک تور به کشورها بروند و از آنها قول بگیرند. این تاثیر بیشتری در تبلیغات میگذرد که یک نماینده بفرستیم به کشورهای آمریکای لاتین و در هر کشور دو روز برود با آنها تماس بگیرد. در بخش داخلی جشنواره رادیو 100 درصد تثبیت شده، این تثبیت را در بخش بینالملل هم باید فراهم کنیم."
داور بخش بینالملل در پاسخ به این سئوال که معمولاً در جشنوارههای خارجی از متخصصان هر رشته برای داوری هر بخش استفاده میشود، اما چرا در جشنواره ما این طور نیست، گفت: "به دلیل اینکه متخصص هر رشته را به اندازه کافی نداریم. مثلاً تهیهکننده داریم که هم برنامه تهیه میکند و هم آنونس میسازد. در جشنواره رادیو برای داوری از چند کارشناس خبره استفاده میشود. بنابراین از هر بخش بهترین آثار راهی فینال میشوند."
وی ارزیابی خود را از بینالمللی شدن جشنواره و اینکه آیا به رقابت برنامهسازان داخلی کمک کرده یا نه، اینگونه کرد: "فکر می کنم جشنواره تاثیر خود را در برنامهسازان ایرانی گذاشته و آنها تشویق شدند تا برنامههای بهتری به جشنواره ارسال کنند. فقط دوست دارم جشنواره بین المللیتر شود و این دغدغه هم در برنامهسازان خارجی به وجود بیاید. در طول این سه سال بینالمللی شدن جشنواره راه درازی طی کردهایم و امیدوارم به زودی به ایدهآلهای بیشتری برسیم."
وی درباره اینکه داوری ما در جشنواره رادیو تا چه حد با استانداردهای جهانی فاصله دارد، توضیح داد: "از استانداردهای آسیایی فاصله نداریم و تا آنجا که میدانم در یک رده هستیم، ولی از استانداردهای اروپایی فاصله داریم، اما می توانیم به دنبال نقاط مشترک بگردیم، مثل صلح، بهداشت، امنیت اقتصادی و ... این مسائل در همه جا مشترک است. من هم در بیانیه نوشتهام که در جشنواره امسال به سه مورد جهانی صلح، روابط مردم و بهداشت در جشنواره توجه شده است. موضوعات جشنواره صلح (برادری و برابری)، جهان بدون سلاح اتمی، فرهنگ و هنر، موسیقی (به عنوان زبان مشترک)، فرهنگ کهن، خانواده، بهداشت، ورزش (به عنوان رقابت و دوستی) و مذهب بود."
داور بخش بینالملل در پاسخ به این سئوال که چرا محیط زیست همیشه در جشنوارهها وجود دارد، ولی امسال از بخش بینالملل حذف و ورزش جایگزین آن شده، گفت: "موضوع ورزش با عنوان رقابت و دوستی در نظر گرفته شده است. البته محیط زیست باید باشد، ولی چون موضوع بهداشت به صورت عام در نظر گرفته شده، بنابراین محیط زیست در این بخش قرار میگیرد."
نظر شما