"داريوش پيرنياكان" در گفت و گو با خبرنگار هنري "مهر" ضمن بيان اين مطلب افزود: برخورد متوليان فرهنگي با اين قضيه بسيار مهم است. اما متاسفانه از آنجا كه برنامه ريزي در حيطه موسيقي مشخص نيست ، كسي تكليف خودش را نمي داند.
وي ادامه داد: با مشكل كمبود خوانندگان جوان در موسيقي سنتي بيشتر از نظر كيفي مواجه هستيم؛ ممكن است در مقطعي چهره اي شاخص شود، اما بايد كيفيت را مدنظر قرارداد و متاسفانه اين مشكل به اقتصاد موسيقي بر مي گردد.
پير نياكان افزود: عده اي از همكاران ما براي اينكه سهمي از بازار را به دست بياورند، با بازار هماهنگ مي شوند و ارزش و سطح كارها را پايين مي آورند.
وي دراين باره تصريح كرد: تعيين كننده هاي اقتصاد موسيقي درلاله زارهستند كه كار اصيل و خوب توليد نمي كنند و وقتي هم كاري از اين دست توليد مي شود، براي آن پروپاگاندا مي كنند. از اين رو موسيقي جدي دچار ركود مي شود و عده اي مانند استاد " شجريان" و" عليزاده "، نمي توانند كارجديدي تهيه كنند.
وي نقش حمايت هاي دولتي را در پيشبرد اين موضوع خاطر نشان كرد و افزود: با اين وضعيت بايد ارگان هاي رسمي دولتي از اين نوع موسيقي پشتيباني كنند و سوبسيد بدهند. اين كار در همه جاي دنيا مرسوم است كه براي موسيقي هاي جدي و فرهنگي دولت سوبسيد بپردازد. مثلا براي اجراي برنامه هاي اركستر فيلارمونيك لندن يا نيويورك، دولت سوبسيد مي دهد چون اين نوع موسيقي شنوندگان خاصي دارد.
"پيرنياكان " ادامه داد: ما هيچوقت توقع نداريم كه آلبومهاي ما درتيراژ يك ميليون فروش كند. يعني اگر اين مقدار فروش كند بايد به كار خودمان شك كنيم. كارهاي ما بايد همان صد هزار تا فروش را داشته باشد . مگر در جامعه ما چند درصد از افراد اشعار حافظ و مولانا را مطالعه مي كنند، همان افراد هم به اين نوع آوازها وموسيقي ها گوش مي كنند.
وي در پايان خاطر نشان كرد: اگر صدا و سيما از موسيقي هاي اصيل استفاده كند و از اساتيد آن براي برگزاري بحث هاي تخصصي دعوت كند، اين موسيقي هم مخاطب خودش را پيدا مي كند و آثار آن فروش مي رود. اما صدا و سيما روي موسيقي كه آن را پاپ مي داند ، تكيه كرده است. در خالي كه اين موسيقي حتي پاپ هم نيست، يك موسيقي بي هويت و نازل است.
نظر شما