به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از محیط، نویسنده در کتاب " تصوف اسلامی" به جنبشهای تصوف که از دوران اسلام اشاعه یافت، تأکید می کند. جنبشی که از آن اندیشه حب الهی ایجاد شد و فلاسفه و شعرایی چون رابعه عدویه، بسطامی، ابن فارض و سهروردی آن را ترویج دادند.
وی در بخش دیگر کتاب به مسئله وحدت وجود که حلاج و ابن عربی به آن اعتقاد داشتند، اشاره می کند.
صهیب رومی در ادامه وحدت ادیان را در نظرات جلال الدین رومی و عبدالغنی نابلسی مورد بررسی قرار داده است .
به نظر این نویسنده برخی از عقایدی که این اندیشمندان به آن معترف هستند با مفاهیم اسلام در راستای توجه به خداوند به صورت مستقیم مخالف است .
وی اعلام می کند: شایسته است که مسلمانان به سرای آخرت ایمان داشته باشند بی آنکه نصیب و بهره خود را از دنیا فراموش کنند.
نویسنده در کتاب خود به جنبش تصوف از زمان پیدایش اشاره کرده و می افزاید: تصوف دستخوش تغییرات و تحولات بسیاری شده است که زمینه ای برای ترجمه و تحلیل آثار عرفا و فلاسفه و صوفیان را فراهم کرده است.
وی بیان می کند که صوفیه و تصوف، دین یا مذهب نیست بلکه شیوه ای است که بنده به واسطه آن به خدا می رسد و بندگی خداوند را به جا می ورد. صوفی در نظر اول عارف خدا به شمار می رود که به دلیل رسیدن به برخی از مقامات، برخی از کرامات به او می رسد .
صهیب رومی در این کتاب می نویسد: در آغاز قرن گذشته متعلمان غرب به تصوف به دلیل اینکه فرهنگ دینی بود، هجوم آوردند و خرافه هاییرا وارد آن کردند .
نظر شما