تکتم اکبری در گفت و گو با خبرنگار مهر به ضرورت آسیب شناسی روانی مبتلایان به کرونا و خانواده آنها پرداخت و اظهار داشت: یکی از مسائل در مواجهه با بحران کرونا، شرایطی است که بیماران مبتلا به کرونا و اعضای خانواده آنها تجربه می‌کنند؛ در رسانه‌های مختلف نکات آموزشی مختلفی در ارتباط با شرایط بیماران مبتلا و خانواده‌های آنان وجود دارد؛ اما نکته مهم دیگری که نمی‌توان نسبت به آن بی توجه بود، شرایطی است که این افراد به لحاظ روانی تجربه می‌کنند.
وی با بیان اینکه شرایط بیماران مبتلا به کرونا از نظرِ نیاز به وجود فاصله فیزیکی با دیگران و کاهش ارتباط نزدیک با اطرافیان با شرایط سایر بیماران تا حدودی متفاوت است، تصریح کرد: وقتی افراد درگیر یک بیماری جسمی می‌شوند، یکی از نیازهای مهم آنها در دوران بیماری، توجه و مراقبتی است که از نزدیکان و اعضای خانواده دریافت می‌کنند.
این روانشناس بالینی تاکید کرد: بدین ترتیب دریافت مراقبت و همدلی و ارتباط با مبتلایان به کرونا در دوران بیماری تأثیر مثبتی به لحاظ روانی در تسریع روند بهبود بیماری دارد؛ اما همانطور که می‌دانیم در بیماری کرونا به دلیل شرایط خاص و احتمال انتقال سریع، برای بیماران شرایط متفاوتی را رقم می‌زند.
«سازگاری» روند بهبودی بیماری را تسریع می‌کند
وی با اشاره به سازگاری برخی از بیماران با شرایط عدم تماس نزدیک با اعضای خانواده و پذیرفتن رعایت فاصله مورد اطمینان گفت: ممکن است برخی مبتلایان نسبت به این شرایط آسیب پذیر باشند.
اکبری با اشاره به دیدگاهی که افراد در برابر ابتلای خود به کرونا اتخاذ می‌کنند، ابراز داشت: با توجه به شیوع کرونا و هشدارهایی که از طرف افراد و رسانه‌ها در جهت رعایت نکات احتیاطی لازم جهت عدم ابتلاء به کرونا داده می‌شود، برخی افراد به دنبال ابتلاء به این بیماری ممکن است برچسبی برای خود در نظر گرفته و در دام خودسرزنش‌گری گرفتار شوند.
«خودسرزنش گری» از آسیب‌های روانی بیماری کرونا
وی افزود: «خودسرزنش گری» بدین معناست که فرد بیمار، ابتلای خود را با بی احتیاطی مساوی تلقی کرده و از این جهت احساس ناخوشایندی را نسبت به خود تجربه می‌کند.
این روانشناس بالینی تاکید کرد: از طرف دیگر به دلیل احتمال انتقال بالای این ویروس، موضوع دیگری که مبتلایان ممکن است درگیری ذهنی با آن داشته باشند این است که خود را به عنوان عامل خطر برای نزدیکان خویش در نظر گرفته و از این بابت احساس نامطلوبی به سراغشان می‌آید.
اکبری با اشاره به اینکه بیماران علاوه بر مشکلات جسمانی، ازلحاظ روانی آسیب پذیر می‌شوند، اظهار داشت: اگرچه درصد ابتلاء به این ویروس با رعایت احتیاط و نکات بهداشتی کاهش می‌یابد، اما این بدان معنا نیست که افراد مبتلا لزوماً بی احتیاط بوده و نکات لازم را رعایت نکرده‌اند؛ به همین خاطر دلیلی برای خود سرزنشگری وجود ندارد.
مقصریابی و احساس گناه ممنوع؛ حفظ آرامش روند بهبودی را تسریع می‌کند
وی بیان داشت: مهمتر از دلیل دچارشدن به این بیماری، این است که افراد بدانند با وجود ابتلاء نیز می‌توانند این دوران را پشت سر بگذارند و سلامتی کامل خود را بازیابند.؛ همانطور که آمار بالای افراد نجات یافته این موضوع را تأیید می‌کند. مراجعه به موقع به پزشک و رعایت نکات ذکر شده از جانب کادر درمان شانس بهبودی را بسیار بالا می‌برد.
این کارشناس ارشد روانشناسی اشاره‌ای هم به احتمال سرایت بیماری به نزدیکان بیمار داشت و گفت: اگرچه مسری بودن کووید ۱۹، موضوع مهمی است اما نیاز نیست بیماران بیش از حد ذهن خود را درگیر این موضوع کنند؛ مسئولیتی که برای افراد در نظر گرفته می‌شود، متناسب با توانایی آنها در کنترل شرایط محیط خواهد بود.
وی با بیان اینکه سرعت انتشار این ویروس بخشی از واقعیت اجتناب ناپذیر در مورد آن است، تصریح کرد: هیچ فردی به طور خودخواسته از بیماری استقبال نمی‌کند بنابراین حتی در صورتیکه عضو دیگری از خانواده نیز مبتلا شود، دلیلی برای مقصریابی یا احساس گناه وجود ندارد بلکه تنها شرایط کمک کننده حفظ آرامش خانواده و رعایت نکات بهداشتی لازم جهت پشت سر گذاشتن این دوران است.
مراقبان از مبتلایان به کرونا از نظر روانی قوی‌تر باشند
اکبری به اهمیت نقش مراقبان و نزدیکان افراد مبتلا به کووید ۱۹ اشاره کرد و گفت: درصورت ابتلای یکی از اعضای خانواده به کرونا وجود اضطراب و نگرانی در بین اعضای خانواده قابل درک است؛ در این شرایط بهتر است یکی از افراد خانواده که به لحاظ سلامت جسمانی شرایط بهتری را تجربه می‌کند و بیماری زمینه‌ای ندارد و همچنین توان حفظ آرامش و کنترل هیجانی بالاتری دارد، نقش مراقب اصلی از فرد مبتلا را به عهده بگیرد.
وی افزود: علاوه بر رعایت نکات بهداشتی که مورد تاکید قرار می‌گیرد، ایجاد شرایطی که فرد مبتلا احساس آرامش کند نیز بسیار مهم است. صحبت کردن درباره مسائل مورد علاقه بیمار، ایجاد کردن شرایط مناسب در اتاق به لحاظ دسترسی به فیلم‌ها یا کتاب‌های مورد علاقه می‌تواند کمک مناسبی باشد.
کارشناس ارشد روانشناسی با اشاره به اینکه سایر اعضای خانواده و همینطور اعضای فامیل می‌توانند با حفظ فاصله مناسب یا از طریق گفتگوی تلفنی یا از طریق فضای مجازی با بیمار در ارتباط مؤثر باشند، بیان داشت: پرهیز از گفتگوهایی که در فرد مبتلا احساس تقصیر به وجود بیاورد و یا ناامیدی را در او القا کند از طرف نزدیکان ضروری است.
فرهنگ سازی در سطح کلان برای مبتلایان به کووید ۱۹
وی با تاکید بر فرهنگ سازی در سطح کلان برای مبتلایان به کرونا گفت: نیاز است مردم علاوه بر آگاهی از شیوه‌های محافظت در برابرابتلا به کووید ۱۹، اطلاعات بیشتری درباره این بیماری و نیز شرایط مبتلایان کسب کنند. با توجه به اینکه این بیماری جدید است بخشی از ترس مردم مربوط به ناشناخته بودن این ویروس نوظهور است.
اکبری تاکید کرد: افزایش اطلاعات و بروز رسانی اطلاعات جدید علمی به دست آمده درباره کرونا از طریق رسانه‌های جمعی معتبر جهت افزایش آگاهی‌های عموم مردم ضروری است؛ چراکه هرچه اطلاعات افزایش یابد، باورهای نادرست و مشکلاتی از قبیل برچسب زدن کاهش پیدا خواهد کرد.
نظر شما