لوئیز براوو شاعر اروگوئه ای که برای شرکت در کنگره بین المللی ادبیات آمریکای لاتین به ایران آمده است در گفتگو با خبرنگار مهر با بیان این مطلب افزود: مسلما شناخت وسیعی در زمینه ادبیات ایران ندارم. شاید مهم ترین دلیل این باشد که آثار برجسته ایرانی به واسطه نبود ترجمه های صحیح و عدم مجراهای خروجی به کشورهای دیگر از جمله اروگوئه نمی رسد. در این میان تنها چیزی که از ایران می دانیم اشعار شخصیت هایی چون خیام و حافظ است. تقریبا می توان گفت ادبیات داستانی ایران در کشور اروگوئه کاملا ناشناخته مانده است.
این شاعر اروگوئه ای در توضیح بیشتر این مطلب گفت : شکوفایی یا مهجور بودن ادبیات یک کشور نزد سایر کشورها به مترجم یا روند ترجمه آن بستگی دارد. در این بین تاثیر مترجمان اسپانیایی از آثار کلاسیک را نمی توان انکار کرد. البته در این بین برگزاری کنگره ادبیات امریکای لاتین حائز اهمیت است. زیرا تغییرات موثری در بهبود وضعیت ترجمه یا سلسله تعاملات فرهنگی میان ایران و کشورهای امریکای لاتین به وجود می آورد.
مدرس دانشگاه مونه ویدئوی اروگوئه درباره جریان های فکری و محتوایی آثار ادبی کشورش خاطرنشان کرد : در حال حاضر رمان های تاریخی در اروگوئه مورد استقبال طیف گسترده ای از مخاطبان قرار دارد و تفکر عمده نویسندگان بر مسائل تاریخی استوار است. " توماس دماتوس " یکی از رمان نویسان معاصر اروگوئه است که آثار تاریخی خوبی نگاشته است. همچنین ادبیات فانتزی در اروگوئه با رشد مطلوبی مواجه شده است که آثار " ماریو لوردو " گواه این ادعاست. اما درمجموع هر آنچه در قالب ادبیات داستانی و شعر بروز می کند ملهم از زندگی روزمره و اساسا مسائل قابل لمس اجتماع اروگوئه است.
لوئیز براوو شاعر، روزنامه نگار و استاد دانشگاه مونته ویدئوی اروگوئه است. او در سال های 1993 و2006 دو جشنواره بین المللی شعر را در اروگوئه با همکاری شهرداری مونته ویدئو برگزار کرده و از سال 1983 نیز به گروه شاعران و ناشران " ادی سیونسدنو" پیوسته است. وی در حال حاضر نشریه ای با عنوان " هرمس کریو " را منتشر می کند و به عنوان استاد ادبیات مدرن جهان و استاد زبان ادبیات امریکای لاتین در دانشگاه مونته ویدئو به تدریس مشغول است.
نظر شما