به گزارش خبرنگار مهر، بهجت الزمان (ثریا) اسفندیاری خواهر " نیما " پدر شعر نو ایران بود که به دلیل کهولت و ناتوانی جسمی در آسایشگاه کهریزک به سر می برد.
زمانی که او در شهرستان نور متولد شد، نیما (علی اسفندیاری) 20ساله بود. ثریا اسفندیاری گفته است : خانواده ام همه ماجراجو بودند و این صفت را از پدر به ارث برده بودند. پدر نمونه کامل انسانی بود که در زندگی ما وجود داشت ، به طوری که نیما درباره اش گفت: من مسلح مردی دیدم / سبلت آویخته ، بر دست عصا / نقش بر لب هر دم / که می آمد تن خسته سوی ما. این تاثیر را رضا اسفندیاری یا همان لادبن نوری هم پذیرفت به طوری که او انقلابی شد و به نهضت جنگل پیوست و بهجت الزمان به عرفان و فلسفه روی آورد.
نقل شده است که بهجت الزمان از روحیه مردانه ای برخوردار بود و از معدود زنان سالخورده ای به حساب می آمد که دنیای مدرن را می ستود و اینترنت را بهترین وسیله برای کسب آگاهی و اطلاعات برمی شمرد.
او در بخشی دیگر از خاطراتش گفته است: خانواده هفت نفری ما متشکل از پدرم ابراهیم خان اسفندیاری و مادرم ، شمسی و توران و برادرانم رضا اسفندیاری یا همان لادبن نوری و علی اسفندیاری یا همان نیما یوشیج بودند. پدرم از مشروطه خواهانی بود که در جریان مشروطیت بعد از شناخت ماهیت آن به دنیای خود بازگشت. او کشاورزی پاکدل و مردی وارسته ، هنرمند و اهل موسیقی بود و تار را از درویش خان آموخته بود. شکارچی خوبی بود که گاه خودش باروت و ساچمه درست می کرد.
او مرد رزم و موسیقی بود. نیما او را بسیار دوست داشت و همیشه همراه او به کوهستان می رفت و بهترین خاطرات خود را از زمانی داشت که به بالای کوه یا دورترین نقطه ییلاق ، قشلاق می رفتند و شب ساعات طولانی گرد آتش جمع می شدند. این تاثیر در منظومه افسانه به وضوح دیده می شود:
یاد دارم شبی ماهتابی
بر سر کوه نوبن نشسته
دیده از سوز دل خواب رفته
دل ز غوغای دو دیده رسته
باد سردی دمیده از بر کوه...
به گزارش مهر، فیلم مستندی از آن مرحوم در قالب مجموعه مستند " دیدار از ایران " تهیه شده که قرار است از شبکه 4 سیما پخش شود.
نظر شما