به گزارش خبرنگار مهر، در روزهای پر از بحرانهای مالی استقلال، دعواهای حقوقی و لفظی که پیرامون این باشگاه را گرفته آن را بیشتر از همیشه کانون بحران کرده است. از دعواهای حقوقی بین مدعیان کارگزاری در این باشگاه گرفته تا جنگ لفظی پیشکسوتان و برخی از مدیران کنونی و سابق.
۱- سعادتمند و کارگزار اول
از اولین اقدامات احمد سعادتمند در مقام مدیرعامل، مذاکره و توافق با یک شرکت فولادی برای واگذاری امتیاز برند این باشگاه در قبال دریافت مبلغی بود تا این شرکت کارگزار باشگاه باشد. این اتفاق در حالی افتاد که باشگاه در زمان مدیریت اسماعیل خلیل زاده با شرکت دیگری قراردادی مشابه بسته بود و آن شرکت که حق و حقوق خود را ضایع شده میدید، با آبیها وارد دعوای حقوقی شد. این دعوا که همچنان ادامه دارد میتواند تبعاتی برای این باشگاه داشته باشد.
۲- کارگزار اول و دوم
شرکتی که اولین قرارداد کارگزاری را با آبیها منعقد کرده بود، کار را به شکایت از باشگاه و مدیرعامل آن ختم نکرد و طرح شکواییه دیگری علیه کارگزار دوم مطرح کرد تا شانس خود را برای ادامه همکاری با این باشگاه افزایش دهد. این دعوای حقوقی بین دو شرکت مدعی کارگزاری در استقلال هم مشکلات دیگری برای این باشگاه ایجاد کرد و بحران تازهای را برای آنها بوجود آورد.
۳- مدیران کنونی و سابق
یک اظهار نظر نه چندان مستند از سوی سعادتمند در خصوص حقوق امیر حسین فتحی باعث شد تا سکوت فتحی در قبال حواشی استقلال بعد از چند ماه شکسته شود و وی در مقام دفاع از خود نه تنها پاسخ سعادتمند را داد، بلکه او را تهدید به شکایت کرد. از دیدگاه مدیرعامل سابق استقلال، مدیرعامل کنونی اظهار نظری غیر واقعی در خصوص عدد و رقم حقوق وی کرده بود و این اظهار نظر مستحق پیگیری حقوقی بود و فتحی نیز این حق را برای خود منظور کرده تا از طریق مراجع قضایی ادعای غیر واقعی سعادتمند را پیگیری کند.
۴- فتحی و جباری
در میان دعوای مدیران فعلی و سابق باشگاه استقلال، علی جباری پیشکسوت آبیها نیز ورود کرد و با صحبتهای جنجالی علیه فتحی یکبار دیگر مدیر سابق این باشگاه را به واکنش واداشت. فتحی که گویا دیگر قصد ندارد مثل همه ماههای گذشته در قبال اتهام هایی که به او وارد میشود سکوت کند و سیاست خود را در قبال آنهایی که در باره او اظهار نظر کرده و به زعم خودش در خصوص او فرافکنی میکنند، تغییر داده و با رویکرد دفاع از خود وارد این معرکه شده است، پاسخ محکمی به جباری داد تا این بار علی جباری ناچار به دفاع از خود در قبال صحبتهای فتحی شود.
۵- سعادتمند و خلیل زاده
روابط مدیرعامل و رئیس هیات مدیره آبیها حسنه نیست و این موضوع کاملا واضح است. خلیل زاده و سعادتمند نگاه مثبتی به یکدیگر نداشته و اختلافات آنها که بر سر کارگزاران منتخب شان رو به فزونی گذاشته، بیش از گذشته فضا را در این باشگاه ملتهب کرده است. سعادتمند و خلیل زاده معمولا مواضعی علیه یکدیگر اتخاذ کرده و همانطور که عنوان شد عمده اختلاف آنها بر سر انتخاب کارگزار برای باشگاه است. اما این اختلاف در مجموع به سود باشگاه استقلال نیست و مانع از پیشبرد اهداف آنها میشود.
فارغ از این که در این دعاوی کدام طرفها به حق هستند یا خیر، باید گفت آنچه در این روزها باشگاه بزرگ استقلال را بیشتر از هر چیزی رنج می دهد، خلاء حضور یک بزرگتر است که همه اهالی این خانواده چند ده میلیونی از هوادار و لیدر گرفته تا مربی و بازیکن و مدیر و... او را به عنوان یک بزرگتر قبول داشته باشند و حرفش در این مواقع فصل الخطاب باشد. بزرگتری مثل منصور پورحیدری سرمربی فقید این تیم که در این مواقع با درایت بحرانها را مدیریت میکرد.
استقلال شهری «بی بزرگتر» است و برای همین به کانون بحران و حاشیه بدل شده است. آنهایی هم که در این باشگاه میتوانند بزرگتری کنند، نتوانستند جایگاه خود را حفظ کرده و بعضا با برخی اظهار نظرها باعث شدهاند تا حرمت شان آنطور که باید و شاید حفظ نشود.
آبیها اگر میخواهند به سلامت از بحرانهای ناخواستهای که خارج از باشگاه برای آنها ایجاد شده عبور کنند، باید اختلافات داخلی را کنار گذاشته تا بحرانهای آنها به حداقل برسد و این میسر نمیشود مگر آن که بزرگترهای این باشگاه و مدیران فعلی و سابق نقش بزرگتری شان را ایفا نمایند.
نظر شما