خبرگزاری مهر، گروه استانها - محمد نجاتی: زمانی که پای تشکل صنفی خانه مطبوعات به استانها باز شد جامعه خبری امیدوار شدند که تشکلی به میدان آمده تا در قالب خانه مطبوعات، خانه امیدشان شود اما با گذشت زمان این امیدواری در اکثر استانهای کشور به ناامیدی تبدیل شد.
عدم ایجاد فرصت برابر برای عضویت اصحاب واقعی رسانه و رقابت در انتخابات خانه، ایرادات قانونی عدیده در نحوه تصویب اساسنامه جدید تنها بخشی از دلایل ایجاد این بیانگیزگی میتوان نام برد همه این مسائل که نهایتاً منجر به اختلافات شدید و دلخوریها شد اساسنامه ابلاغی از وزارت ارشاد بود که اصرار داشتند تا عین آن در استانها انجام شود و این در شرایطی بود که این اساسنامه متناسب با فضا و ظرفیتهای رسانهای استان سمنان نبود و باید بومی سازی میشد و همین شد که در مراحل عضوگیری مورد اعتراض اعضا قرار گرفت مهمتر از همه ضعف مدیریت وقت ارشاد استان بود که نتوانست در این زمینه مدیریت لازم را داشته باشد.
هرچند این اساسنامه ابلاغی معاونت مطبوعاتی وزارت ارشاد بود اما آنها این اختیار را به استانها داده بودند که در بخش و بندها اصلاحاتی انجام داده و بومیسازی کنند البته گروهی سازی و یارگیری شد تا اینکه بومی سازی شود این بود که در ادامه فرایند عضوپذیری با مشکل مواجه شد و در فرایند عضوگیری بسیاری فعالان واقعی از عضویت محروم شدند. بارها به مدیرکل وقت ارشاد استان گفتیم که اساسنامه باید مجدداً موردبررسی قرار گیرد، اما گفته شد نیازی نیست!
بررسیهای میدانی در گفتگو با خبرنگاران استان سمنان نشان میدهد خانه مطبوعات استان طی سالهای گذشته که از عمر تشکیل آن میگذرد بهویژه دوره اساسنامه جدید نه تنها دستاورد قابل توجهی برای خبرنگاران استان نداشته بلکه در ذهن برخی از فعالان رسانهای استان اما و اگرهایی ایجاد شده که به پاسخ مناسبی برای آن نرسیدهاند.
ارتقا جایگاه خبرنگاران، بهبود شرایط خبرنگاران بخصوص خدمات بیمهای، برگزاری دورههای آموزشی و ارتقا کیفی خبرنگاران، جلوگیری و رسیدگی به تخلفاتی همچون بازنشر مطالب بدون ذکر منبع و استفاده از مطالب سایر رسانهها بدون ذکر نام و ساماندهی آگهیها تنها بخش کوچکی از انتظاراتی بود که برآورده نشد.
در کنار این موارد شائبههایی مانند استفاده از جایگاه خانه مطبوعات برای مسئولان تقریباً مادام العمر خانه از نکات خاکستری عملکرد مسئولان آن است، آنچه روشن است جامعه رسانهای استان سمنان درباره خروجی چندساله این تشکل صنفی همچنان رضایت چندانی ندارند و در این مدت کسانی که بر اریکه تصمیمگیری خانه مطبوعات استان تکیه زدند به جز در زمان انتخابات و روز خبرنگار (۱۷ مرداد) جویای احوالات فعالان رسانهای استان نمیشوند.
تشکلهای صنفی برای بهبود وضعیت جامعه خبری شکل گرفتند و خبرنگاران به امید فردایی بهتر قلم زدند و همت گماردند تا شاید با فعالیت خانه مطبوعات و این انجمن صنفی روزهای خوشی برای اهالی قلم رقم بخورد اما مشکل اینجاست که وقتی مسئولان خانه بیدغدغه بر کرسی مسئولیت تکیه بزنند نتیجه آن میشود که مشکلات همچنان به قوت خود باقی میماند و زمانی زخم کهنه سر باز میکند که متولیان جامعه خبری خودشان گرفتار مشکل شوند این وضعیت مصداق بارز خانه مطبوعات این سالها در استان سمنان است.
مسند نشینان مادام العمر این تشکلصنفی به دلیل آنکه خودشان دغدغه امنیت شغلی ندارند تا به حال پیگیر مجدانه وضعیت و مشکلات خبرنگاران نشدند و انگار برای دوستان مهم نبوده که چه اتفاقی برای همکاران رسانهای آنها در سطح استان سمنان افتاده و میافتد. کسانی که در تأمین پیش و پا افتادهترین مطالبات خبرنگاران عجز دارند و حتی کوچکترین اقدام خوشایندی در این راستا انجام ندادند چگونه میتوانند فردایی بهتر برای پیشگامان عرصه اطلاعرسانی رقم بزنند به راستی اصحاب رسانه باید به کدامین اقدام انجام شده این تشکل صنفی امیدوار باشند، خبرنگاران دیگر رمقی برای آینده شغلی خود در عرصه رسانه و مطبوعات ندارند که چشم به انتخابات پیش رو بدوزند.
هر چند در آستانه انتخاباتی دیگر برای تشکل صنفی خبرنگاران یعنی خانه مطبوعات استان سمنان هستیم خانهای که سالهاست دیگر خانه نیست فعالیتش هم دچار تلاطم حاشیهها است افرادی که چندین سال بر کرسی خانه مطبوعات از بدو تأسیس تاکنون تکیه زدند اکنون باید در معرض پاسخگویی به افکار رسانهای قرار بگیرند، خبرنگاران توقع دارند که بدانند در این چند سالی که گذشت چند درصد مطالبات جزئی و کلان جامعه رسانهای با دستان گرهگشای متولیان باز شد و چند درصد مطالبات بر زمین مانده و همچنان در سایه تکرار، خاکِ غفلت میخورد.
جامعه رسانه استان سمنان انتظار دارد تا بداند در این سالها چه وعده به خبرنگاران داده شد و چند درصد آن تحقق یافت اصلاً این خانه با برنامهریزی پیش رفت یا فقط سقف و برندی برای تصمیمگیران و مسئولین مادام العمر آن شد.
*فعال رسانهای استان سمنان
نظر شما