خبرگزاری مهر، گروه بین الملل -عبدالحمید بیاتی: از ماه گذشته و بعد از اقدام ایران در ارسال کمک به ونزوئلا و در حد حرف باقی ماندن تهدیدهای آمریکا برای جلوگیری از حرکت نفتکش‌های ایرانی، معادلات بین‌المللی بویژه در حوزه آمریکای لاتین وارد مرحله جدیدی شد.
رسیدن کمک‌های ایران به ونزوئلا که ششمین مورد آن روز یکشنبه اول تیرماه وارد آب‌های این کشور شد، بقدری برای کاراکاس اهمیت دارد که شخص نیکلاس مادورو از ایران تشکر کرده و اعلام داشت که برای بجا آوردن مراتب قدردانی خود به زودی راهی تهران می‌شود.
اعزام نفتکش‌های ایرانی به ونزوئلا در حالی انجام شد که کاراکاس از کشف و خنثی سازی طرح کودتا در آب‌های ساحلی خود خبر داده بود و در میان عوامل بازداشت شده این کودتا نظامیان سابق آمریکایی دیده می‌شدند.
شرایط اقتصادی ونزوئلا به دلیل تحریم‌های آمریکا و تلاش واشنگتن برای براندازی دولت قانونی مستقر در کاراکاس، بسیار وخیم است اما با این وجود ونزوئلا همچنان در برابر فشارهای آمریکا ایستادگی می‌کند به طوری که روز یکشنبه هفته جاری «دونالد ترامپ» رئیس جمهور آمریکا، با اعلام دلسرد شدن از «خوان گوایدو» رهبر مخالفان دولت مادورو، از آمادگی خود برای دیدار با نیکلاس مادورو خبر داد.
اعلام دلسردی از گوایدو در حالی است که آمریکا و سایر کشورهای غربی هر گونه حمایت ممکن را از گوایدو انجام دادند تا شاید او و همراهانش بتوانند مادورو را سرنگون کرده و یک دولت گوش به فرمان را در سرزمین چاوز روی کار بیاورند.
برای تحلیل بهتر شرایط موجود در آمریکای لاتین بویژه مناسبات میان ایران و ونزوئلا و همچنین تقابل آمریکا با کاراکاس، خبرنگار مهر گفتگویی با پروفسور «سباستین استرزر» انجام داده که در ادامه می‌آید.
استرزر رئیس حوزه روابط خارجی در بخش نظارت بر تجارت‌های بین‌المللی دانشگاه ملی آرژانتین است. وی سابقه فعالیت در آسیا گلوبال مدیا و کشورهای حوزه آ سه آن را نیز دارد.
متن این گفتگو به شرح زیر است:
*شما سطح مناسبات جدید ایران و ونزوئلا بویژه پس از اقدام تهران در ارسال کمک به کاراکاس را چگونه می‌بینید؟
در شرایطی که هر دو کشور در شرایط سختی هستند فرصتی برای قوی‌تر شدن همکاری‌های آنها به وجود آمده است. هر دو کشور تحت تحریم‌های آمریکا هستند و امکان زیادی برای یافتن شرکای بین‌المللی ندارند.
با در نظر گرفتن اینکه نفت برای هر دو کشور تا چه اندازه اهمیت دارد و همچنین این موضوع که در سال جاری چه اتفاقی برای قیمت نفت افتاده، دولت مادورو باید ایران را به عنوان یک شریک قابل اعتماد در نظر بگیرد.
آنچه در مورد نفت اتفاق افتاد می‌تواند در مورد سایر کالاها بویژه دارو و غذا نیز رخ بدهد.
*پیش از رسیدن کمک‌های ایران به ونزوئلا آمریکا تهدید کرده بود که جلوی نفتکش‌های ایران را می‌گیرد، اما این نفتکش‌ها وارد آب‌های ونزوئلا شده و در بنادر این کشور پهلو گرفتند؟ به نظر شما دلیل سکوت و عدم مداخله آمریکا در این موضوع چه بود آن‌هم در شرایطی که دولت ترامپ اعلام کرده برای به زانو درآوردن ایران و ونزوئلا فشار حداکثری خود را به کار گرفته است؟
آمریکا هم اکنون با مسائل دیگری در داخل مواجه است. مواردی همچون شرایط اقتصادی، مرگ جورج فلوید و اعتراضات ضد نژادپرستی و بحران سلامت (بهداشتی) که در نتیجه شیوع کرونا به وجود آمده است.
علاوه بر این مسائل داخلی، آمریکا در بخش خارجی نیز سرگرم چین است. به عبارت دیگر برای آمریکا در حال حاضر جبهه‌های زیادی وجود دارد که باید به آنها بپردازد و البته این بدان معنا نیست که ایران و ونزوئلا مهم نیستند. اینگونه نیست و دست کم آنکه آنها (آمریکا) در شرایط فعلی رویکرد صبر و تماشا را در پیش گرفته‌اند. تحریم‌ها علیه این دو کشور ادامه می‌یابند.
* در شرایطی که تا همین اواخر آمریکا از «خوان گوایدو» حمایت می‌کرد، ترامپ از علاقه خود برای دیدار با مادورو سخن گفته است. شما این موضوع را چطور ارزیابی می‌کنید و اینکه آیا این اظهارات می‌تواند نشانه تغییر سیاست‌های آمریکا در قبال ونزوئلا باشد؟
این فقط یک استراتژی نظامی است. ما نظیر این استراتژی را می‌توانیم در قبال «کیم جونگ اون» و کره شمالی ببینیم. حقیقت آن است که به اشتراک گذاشتن احساس خوب و اینکه ترامپ حاضر است با دشمنانش به گفتگو بنشیند به معنای تغییر در سیاست خارجی آمریکا نیست. اگر به طور صادقانه بگویم من انتظار هیچ نوعی تغییری را در روابط ترامپ-مادورو ندارم.
نظر شما