خبرگزاری مهر - گروه ورزشی: زمانی که کش و قوس برای برگزاری یا تعطیلی کامل رقابتهای لیگ برتر فوتبال به اوج خود رسیده بود، تیمهای مدعی قهرمانی و تعقیب کنندگان پرسپولیس - که با ۱۰ امتیاز اختلاف صدرنشین بود - حاضر نشدند رای به قهرمان کردن این تیم از سوی سازمان لیگ بدهند و اصرار کردند که حتماً لیگ برگزار شود.
اصرار آنها از روی حق بود چرا که میتوانستند در دیدارهای باقی مانده با کسب امتیازات لازم به پرسپولیس برسند و حتی شانس قهرمانی هم داشته باشند. در فوتبال ایران هم سابقه داشته که یک تیم امتیازاتی بیشتر از این را هم با تعقیب کنندگانش فاصله داشته اما در پایان رقابت را واگذار کرده و به قهرمانی نرسیده است.
شاید مدعیان و تعقیب کنندگان هم با همین انگیزه و نیت خواستار ادامه برگزاری لیگ بودند. اما وقتی لیگ دوباره شروع شد رویاهایشان رنگ باخت. مدعیانی که میخواستند به پرسپولیس برسند از «خودشان» هم جا ماندند.
استقلال با فرهاد مجیدی «نبردن» را تمرین کرد و بیشتر از آنکه رقیبانش برایش دردسرساز شوند خودش خودزنی کرد و هر بار به بهانهای تمرکزش از فوتبال را برداشت و دست به دامن حاشیهها شد.
آبیهای تهران که میتوانستند در بین سه تیم بالای جدول قرار بگیرند و شانس اصلی کسب سهمیه لیگ قهرمانان آسیا باشند حالا در رده ششم قرار گرفتند و کار سختی برای رسیدن به این مهم دارند.
سپاهان با امیر قلعه نویی هم راهی غیر از مسیر استقلال را طی نکرد. زردهای اصفهانی که یکی از پرهزینه ترین تیمهای فصل نوزدهم لیگ برتر هستند به راحتی امتیازات را از دست دادند و حتی در ورزشگاه خانگی هم نتوانستند تیم پارس جنوبی را ببرند.
قلعه نویی که مدتهاست دستش به جام نمیرسد تلاش زیادی کرد که بتواند سپاهان را به پرسپولیس برساند اما تیمش نه تنها به هدفی که داشت نرسید بلکه بزرگترین خدمت را به پرسپولیس کرد و شانس قهرمانی سرخهای تهران را افزایش داد.
شهرخودرو هم که توانسته بود از دو تیم دیگر مدعی بهتر نتیجه بگیرد درست در جایی که میتوانست شرایط را به سود خودش تغییر دهد دو امتیاز هفته بیست و چهارم را بعد از سرمربی اش از دست داد تا آنها هم فرصت سبقت گرفتن از سپاهان و نزدیک شدن به پرسپولیس را از دست بدهند و با ۴۲ امتیاز چسبیده به زردهای اصفهان باشند.
تراکتور دیگر مدعی کسب سهمیه آسیا که از ابتدای فصل به دنبال قهرمانی بود، در روزی که میتوانست با پیروزی برابر استقلال «کم رمق» و کم بازیکن به ردههای بالاتر برسد، زور بردن نداشت و با گرفتن یک امتیاز بی تاثیر از تهران به تبریز برگشت.
حالا پرسپولیس در صدر جدول یکه تازی میکند و شانس اول قهرمانی است و با رقیبانی که دارد خیالش آسوده است که حتی اگر دیدارهای آینده اش را هم با پیروزی پشت سر نگذارد، هستند تیمهایی که با امتیازاتی که از دست میدهند عملاً این تیم را بدون نیاز به بردهای خودش قهرمان خواهد کرد.
پرسپولیس با داشتن این رقیبان کم اثر باید هم به پیروزیهای کم گل و شکنندهاش راضی باشد و با همین مسیر به سمت شکستن رکورد کسب امتیاز در لیگ نوزدهم پیش برود. سرخها بیشتر از آنکه خودشان قامت یک صدرنشین مقتدر را داشته باشند، رقیبانی دارند که رمقی برای رسیدن به بالای جدول ندارند و صرفاً برای اینکه حرف شان به کرسی بنشیند روی برگزاری ادامه لیگ اصرار کردند.
هر چند برخی تعقیب کنندگان هم از این شرایط و موقعیتی که از دست میدهند ترسیدند و اصرار داشتند لیگ برگزار نشود، اما آنچه پس از شروع مجدد بازیهای مشخص شد اینکه اصرار برخی تیمها برای برگزاری لیگ بیهوده بود چرا که آنها برای رسیدن به هدفشان آماده نبودند و نتایجی که کسب کردند بر این اتفاق مهر تایید زد.
نظر شما