به گزارش خبرنگار مهر، مراسم بزرگداشت هشتاد و چهارمین سالگرد تولد آل محمود، یکی از بزرگترین شاعران ادبیات بنگلا در قرن بیستم در بنگلادش برگزار شد. اعضای خانواده و علاقه‌مندان این شاعر به دلیل ویروس کرونا، این روز را با رعایت محدودیت‌های بهداشتی برگزار کردند. آنها دسته‌ای گل را در آرامگاه آل محمود در استان شرقی «برهمنبریا» قرار دادند و نمازهای نافله را به قصد شادی ابدی روح این شاعر اداء کردند.
این شاعر افسانه‌ای سال ۱۹۳۶ در روستای «موریل» در استان «برهمنبریا» به دنیا آمد. او تحصیلات ابتدایی و متوسطه خود را در روستای محل تولد خود به اتمام رساند. آل محمود به خاطر مشکلات مالی خانواده از ادامه تحصیل باز ماند و در سن ۲۱ سالگی به داکا آمد و کار خود را به عنوان یک روزنامه نگار آغاز کرد. وی پس از انتشار شعر معروف، «لوک لوکانتور» (دگرگونی انسان) در سال ۱۹۶۳، مورد توجه و تحسین منتقدان ادبی قرار گرفت و معروف شد.
پس از آن آل محمود به سرعت به یکی از شاعران نوظهور بنگلا تبدیل شد که از طریق نوشتن مطالب خود در موضوعات مختلف از جمله جنبش زبان، ناسیونالیسم، سرکوب سیاسی و اقتصادی و مبارزات علیه دولت پاکستان غربی سخنان خود را به کرسی می‌نشاندند. زندگی روستایی، رودخانه‌ها، مناظر روستایی، زندگی ماهیگیران، عشق و روابط انسانی همواره موضوعات پررنگ در شعر او بوده است. او با خلق یک سبک جدید، غالباً از کلمات محاوره‌ای از گویش‌های محلی استفاده می‌کرد.
آل محمود سال ۱۹۷۵ به عنوان دستیار مدیر تحقیقات و نشر آکادمی بنگلا منصوب شد و در سال ۱۹۹۳ به عنوان مدیر این آکادمی بازنشسته شد. وی در سال ۱۹۶۸ جایزه آکادمی بنگلا را بخاطر آفرینش‌های استادانه خود «لوک لوکانتور» و «کالر کالوش» دریافت کرد. وی به دلیل سهم برجسته‌اش در ادبیات بنگلا در سال ۱۹۸۶ مدال «اِکوشه»، دومین جایزه عالی غیرنظامی در بنگلادش را دریافت کرد. او در ۱۵ فوریه ۲۰۱۹ درگذشت.
این خبر را رایزنی فرهنگی ایران در بنگلادش ارسال کرده است.
نظر شما