به گزارش خبرگزاری مهر، سید حسین شهرستانی مدیر گروه حکمت هنر پژوهشکده فرهنگ و هنر اسلامی در نشست «سلبریتی ها در ایران؛ مسئولیت اجتماعی یا تخریب سیاست»، گفت: سلبریتی پدیده‌ای نیست که فی‌نفسه موضوعیتی داشته باشد. سلبریتی از فراورده‌های شکل متأخر سرمایه‌داری جهانی یا سرمایه‌داری مصرفی است. سلبریتی مبشر این نوع سرمایه‌داری است و کارش را به درستی دارد انجام می‌دهد؛ کاری که خودش هم از آن آگاه نیست. سلبریتی وقتی احساس مسئولیت اجتماعی و توهم روشنگری داشته باشد، به تخریب سیاست می‌انجامد. سلبریتی در همان نقطه‌ای که مدعی مسئولیت‌پذیری اجتماعی است، در همان نقطه ما را دچار بحران می‌کند.
وی افزود: معنای متأخر از افکار عمومی که در شبکه‌های اجتماعی و رسانه‌های جمعی جدید یعنی پلتفرم‌های شکل جدید سرمایه‌داری مطرح می‌شود، برساختی در این نظم بزرگ است. آیا افکار عمومی به نحو آزادانه و در میدان برابری ارتباطی و عدالت رسانه‌ای و به تعبیر هابرماس در وضعیت عقلانیت ارتباطاتی دارد شکل می‌گیرد یا خیر؟ آیا سلبریتیها نماینده افکار عمومی هستند یا اینکه میانجی تولید پدیده مصنوعی به اسم افکار عمومی هستند و این امر مصنوعی را به‌عنوان امری طبیعی قلمداد می‌کنند و از این پدیده خلق شده کسب مشروعیت می‌کنند؟ آیا آنها باعث می‌شوند سیاست به سمت مردمی شدن پیش برود یا آنها در معامله با زورمندان و زرمندان به سر می‌برند؟
این پژوهشگر تصریح کرد: سلبریتیسم از درون فرایندهای رسانه‌ای که حافظ نظمی از قدرت هستند به وجود آمده‌اند. سلبریتی جزو جدایی‌ناپذیر سیاست امنیتی است. سلبریتی نه جای سرمایه‌داری را می‌گیرد و نه جای سیاست دینی و غیردینی را بلکه جای روشنفکری را می‌گیرد که اجازه نمی‌دهد یک سیاست رانتی بدون پرنسیب و قاعده شکل بگیرد. سلبریتی معامله می‌کند. سلبریتی حتی وقتی نقد هم می‌کند، انرژی نقد را تخلیه می‌کند و هدر می‌دهد. سلبریتی جای روشنفکر می‌نشیند؛ ما ظاهراً روشنفکر واقعی و منتقد اجتماعی نمی‌خواهیم. نباید انتظار داشت که سلبریتی ما را به سمت آزادتر شدن، آگاه‌تر شدن و شکوفایی فرهنگی بیشتر ببرد.
وی اظهار کرد: سلبریتی در غرب کنترل می‌شود چون سیاست و حزب و روشنفکر و دانشگاه وجود دارد. سرمایه‌داری درون‌زا و نه بی‌ریشه وجود دارد. خود غرب در برابر این پدیده‌های نوظهور و آنچه خلق می‌کند منتقد است و همین عقل انتقادی است که غرب را پیش می‌برد؛ این در حالی است که ما منفعل هستیم و هیچ پرسشی نمی‌کنیم. نباید خوش‌بین باشیم که از دل سلبریتیسم، درجه عقلانیت عمومی بالا برود. سلبریتیسم یعنی رفتن به سراغ دستاوردهای زودرس و این یعنی مصرف‌زدگی که سبک زندگی سلبریتیسم است.
نظر شما