آبتین امیری در گفتگو با خبرنگار مهر در مورد واکنش به تخریب مکانی در یکی از محلات بندرعباس بیان داشت: تصرفی غیر قانونی در بستر رودخانه صورت گرفته است، ظاهراً این خانم به صورت خانوادگی دو مکان دیگر هم در همان نزدیکی تصرف کرده بوده است. با این وجود هر گونه حرکت تند و غیر قانونی را در مقابل یک اقدام غیرقانونی محکوم میکنیم، اما قانون وضعیت حفاظت از اموال واملاک عمومی را مشخص کرده است، مگر اینکه قانون را عوض کنیم.
این عضو شورا ی اسلامی شهر بندرعباس گفت: از یک سو با بافت فرسوده ۴۳ درصدی در شهر بندرعباس مواجه هستیم. شهر بندرعباس بیش از این توان اسکان غیر مجاز را ندارد و از سوی دیگر با موج مهاجرت مواجه هستیم. باید برای این مشکل به یک راه حل اساسی رسید و مسئولانه و با نگاه به آینده نظر داد. سرنوشت شهر بندرعباس با این همه مهاجرت غیر قابل کنترلی چیست؟
وی اظهارداشت: بدلیل مماشات در سالهای گذشته ما یکی از عجیبترین شهرهای ایران را داریم. شهری با ۴۳ درصد بافت فرسوده، چاه ویلی که میلیاردها تومان از پول مردم برای ساماندهی در آن میریزیم، ولی باز هم نتیجه نمیگیریم.پولی که به عنوان عوارض از مردم میگیریم، بجای اینکه صرف آبادانی و زیبایی شهر و رفاه شهروندان شود، صرف رفع تصرفات و بازگشایی معابر در بافت فرسوده میشود.این وضع تا کی ادامه خواهد داشت؟
رئیس کمیسیون عمران شورای اسلامی شهر بندرعباس عنوان کرد: ما نمیتوانیم از یک سو از نیروهای مسکن و شهرداری بخواهیم با قاطعیت با تخلف برخورد کنند و از سوی دیگر رفتار آنها را محکوم کنیم. کاری نکنیم که هیچ ماموری جرات جلوگیری از تخلف را پیدا نکند و بگویند اگر ما در جایی جلو تخلف را گرفتیم، قربانی بازی بزرگان میشویم.
وی خاطرنشان کرد: طبق اصل ۳۱ قانون اساسی داشتن سر پناه حق هر شهروندی است. ولی مسئول این مشکل کیست؟ لطفاً یک نفر به صراحت به این سوال پاسخ دهد. اگر شهرداری مسئول این مشکل است، زمین و اعتبار لازم را در اختیار شهرداری قرار دهند، از فردا شروع به ارائه خدمات رسانی میکنیم و حرفی هم نداریم.
امیری گفت: بنده قصد دفاع از هیچکس را ندارم. اما ترجیح میدهم قبل از قضاوت در هر موردی صدای هر دو طرف را بشنوم بعد قضاوت کنم. داشتن سر پناه حق هر ایرانی است، اما این اتفاق با ابراز هم دردی به دست نمیآید، بیایید اعتبار و ابزار آن را فراهم کنیم.
این عضو شورای اسلامی شهر بندرعباس تصریح کرد: با تعارف نمیتوان یک مملکت را اداره کرد. مشکلات ما برای مهاجرت افراد ضعیف دیگر استانها به بندرعباس، انتخاب ما نبوده و ما در آن نقشی نداشتهایم. مسائلی است که به دلیل مشکلات عمومی کشور بر ما تحمیل شده است. باید دید چه عوامل و چه عملکردی باعث گسترش فقر و مهاجرت افراد به استان هرمزگان شده است؟ چه شده که زنی بی سرپرست ناچار شود برای کسب روزی، به خود سوزی دست بزند؟ علت واقعی این معضل چیست؟
امیری گفت: اعضای شورا در کمیسیون ماده ۱۰۰ حضور دارند و در این جلسات تمام تلاش خود را میکنند که تا آنجا که امکان دارد خانهای تخریب نشود. روزی نیست که با تقاضای جلوگیری از تخریب از سوی ارباب رجوع مواجه نشویم و سعی میکنیم با پا درمیانی راهی برای جلوگیری از این تخریبها پیدا کنیم، ولی براستی سقف این رویه تاکجاست؟ چرا مردم به چنین روزی افتادهاند؟
رئیس کمیسیون عمران شورا ابرازداشت: بارها گفتهام مردم را به جان هم نیندازیم، به یک طرف نگوییم باید قانونی برخورد کنیم و گرنه با خودت برخورد میشود و به طرف دیگر هم بگوییم تو مظلوم واقع شدهای. این دوگانگی و تناقص چیست؟ اجرای قانون و احساسات با هم نمیخواند، باید از این دو یکی را انتخاب کنیم.
وی گفت: بیاییم علل واقعی این مشکلات که دامن بخش بزرگی از جامعه را گرفته است را شناسایی کنیم، چرا یک نفر باید خود سوزی کند تا مسئولان در فکر خانه و سرپناه برای او باشند؟ آنها که نیازمند هستند و خودسوزی نمیکنند تکلیف آنها چیست؟
وی گفت: از برخی موضع گیری های شتابزده و احساسی برخی مسئولان و حتی ائمه جمعه تعجب میکنم. چرا آنها بدون شنیدن حرفهای دو طرف موضع میگیرند و تنها میخواهند از احساسات عمومی عقب نیفتند؟ مدیران دستگاههای اجرایی خود تجربه مشکل تصرف غیر مجاز را دارند و سابقاً در جلسات خصوصی نسبت به رشد افسار گسیخته حاشیه نشینی ابراز نگرانی کرده و هشدار دادهاند، ولی اکنون در افکار عمومی موضع دیگری میگیرند.
نظر شما