ایرج رضایی در گفت وگو با خبرنگار مهر، اظهار کرد: یکی از بحرانهای اصلی که از سالهای پیش شهر را تهدید میکند، بحران حاشیهنشینی است.
وی افزود: حدود ۳۰ سال از بحران امنیتی که توسط ساکنین اراضی «ولی آباد» اراک ایجاد شده بود، میگذرد اما هنوز هیچ قدم مثبت برای ساماندهی وضعیت حاشیهنشینی اراک برداشته نشده است.
رضایی خاطر نشان کرد: از سوی دیگر افزایش آمار طلاق و همچنین اعتیاد به خصوص در بانوان نگرانیهای اجتماعی بسیاری برای شورای شهر ایجاد کرده است. این امر درست نیست که بحران را فقط در امور سیل و زلزله باور داشت.
وی ادامه داد: به عنوان نماینده مردم سوال این است که آیا از بحرانهای فعلی شهر اراک چه طبیعی و چه اجتماعی لیستی تهیه شده است؟ آیا امکانات اراک برای مقابله با بحرانها کفایت میکند؟ آیا کمبود بیمارستان و تختهای بستری که در دوران بحران کرونا به وضوح نمایان شده از قبل شناسایی شده بود و اقدامی برای رفع آن صورت گرفته است؟
رضایی خاطرنشان کرد: برای آنکه بتوان مدیریت بحران شهر اراک را تقویت کرد، ابتدا باید بحرانهای این شهر را شناسایی کرد. در سند چشم انداز توسعه ۲۰ سالهای که پارلمان شهری اراک آن را تهیه کرده، این شهر به عنوان یکی از شهرهای امن کشور و پایگاه مقابله با بحران در مرکز ایران شناخته شده است.
دبیر شورای اسلامی شهر اراک بیان کرد: عدم رسیدگی به کمبودهای اراک در حوزه مدیریت بحران، جفا در حق شهروندان است. مدیریت شهری موظف است که نقاط پرخطر اراک را شناسایی کند و بر اساس برنامه مدون بودجه مشخص برای اصلاح ساختار این نقاط مشخص کند تا رفته رفته در سالهای آینده شاهد برطرف شدن تمام خطرات موجود باشیم.
نظر شما