به گزارش خبرگزاری مهر، چندی پیش شبکه خبری العالم اعلام کرد که رژیم صهیونیستی در جهت یهودی کردن شهر بیت المقدس اشغالی و از بین بردن هویت اسلامی آن، همچنان به شهرک سازی و اخراج ساکنان فلسطینی آن ادامه می دهد.
درهمین حال، جنبش صهیونیستی "اومینا" به تازگی اقدام به ساخت 130 واحد مسکونی در شهر بیت المقدس اشغالی کرده است.
تلاش های اخیر رژیم اسرائیل تلاش هایی برای تغییر هویت بیت المقدس است و این بدان سبب است تا زمانی که این شهر همچنان هویت فلسطینی،عربی و اسلامی داشته باشد؛ رویای صهیونیستی تشکیل دولت یهودی به پایتختی اورشلیم به وقوع نخواهد پیوست؛ لذا تغییر بافت این شهر از شکل فعلی آن به شکل یهودی، اقدامی مهم برای پایتختی این شهر برای رژیم عبری به شمار می رود.
تل آویو از زمان اشغال قدس شرقی در سال 1967 در راستای تثبیت حاکمیت خود بر شهر تلاش کرد، تا بدین وسیله طرف‌ها نتوانند در آینده این شهر را تقسیم کنند و این شهر تا ابد پایتخت این رژیم باقی بماند.
به موجب موافقتنامه آتش بس که میان رژیم اسرائیل و اردن در آوریل 1939 به امضا رسید، شهر به سه بخش تقسیم شد.
بخشی که تحت سیطره رژیم اسرائیل قرار داشت و مساحتی در حدود 1626دونم ( هزار متر مربع) را شامل می شود، بخشی که تحت حاکمیت اردن باقی ماند که مساحتی در حدود 2220 دونم را شامل می شود، و قدس که 850 دونم می شد، منطقه خالی از سلاح و تحت حاکمیت نظام بین المللی قرار گرفت.
از آن زمان صهیونیستها به طور مکرر و عمداً در سخنان خود تاکید می کردند قدس غربی پایتخت آنهاست و مدت زمانی پس از این تحولات بیشتر وزارتخانه‌ها و مؤسسات و مراکز دولتی به این منطقه از شهر منتقل شد.
به محض ورود ارتش رژیم اشغالگر قدس در ژوئن 1967، این رژیم تلاش خود را بر اجرای سیاست منظم نمودن اراضی عربی و مصادره آنها متمرکز نمود. با وجود اینکه بیانیه رسمی الحاق قدس شرقی در 30/7/1980 صادر شد، اما اشغال و الحاق قدس شرقی مرحله آغازین اشغال و طی مراحل طولانی کاهش جمعیت عربی قدس یهودی سازی شهر بود.
آمار و ارقامی که در این زمینه وجود دارند نشان می‌دهند که در سال 1967 رژیم صهیونیستی 71 هزار دونم زمین را که اکثر آنها را اراضی اعراب تشکیل می داد، اشغال و مصادره نمود تا از آنها برای اهداف شهرک سازی خود استفاده کند، اما عملیات تصفیه اعراب و یهودی سازی قدس چگونه به مرحله اجرا درآمد؟
اجرای پروسه یهودی سازی قدس
رژیم صهیونیستی از سه شیوه برای فرض حاکمیت خود بر قدس استفاده کرد.
شیوه نخست : تصفیه مؤسسات عربی مانند دستگاه دادگستری و ادارات عربی، منحل نمودن شهرداری قدس و الحاق ساکنان شهر به اسرائیل به این بهانه که آنها مقیم رژیم اسرائیل بوده وشهروند آن به شمار می آیند و بالاخره اینکه آنها تابع قوانین اسرائیلی هستند.
شیوه دوم : جهت حاکمیت بر مساحت‌های وسیع و گسترده‌ای از اراضی اعراب و تملک این اراضی و زمین‌ها درتصویب قوانین ویژه‌ای مختص این اراضی تجسم پیدا می‌کرد. در رأس این قوانین، قانون تملک اراضی به سود منافع عمومی و قانون اوضاع و احوال غایبان بود که به وسیله آن رژیم صهیونیستی توانست بر مساحت‌های وسیعی از اراضی اعراب دست یابد.
شیوه سوم : در طرحهایی نظیر شهرک سازی نمود پیدا می کرد که دولتهای رژیم صهیونیستی به آن روی آوردند. طرحهایی که از آن تاریخ تاکنون به اشکال مختلف به مورد اجرا گذاشته شده است.
حال در اینجا این مطلب جای ذکر دارد که روند شهرک سازی چگونه بوده است؟
شهرک سازی در بخش قدیمی قدس شاهد چندین مرحله بود که عبارتند از:
مرحله اول : مستقیماً پس از اشغال آغاز شد، هنگامی که نیروهای اشغالگر رژیم صهیونیستی "حی المغاربه" (کوی مغاربه) را تخریب و ویران کردند و ساکنان آن را به هدف ایجاد و ساخت میدان وسیعی جهت نمازگزاران یهودی مقابل دیوار ندبه از محل سکونت خود بیرون راندند. در این مرحله تخریب مسجد قدیمی براق و مسجد الافضلی نیز به وقوع پیوست.
مرحله دوم : از زمانی آغاز شد که وزیر دارایی در 18/4/1969 دستور مبنی بر تملک 116 دونم از اراضی بخش جنوبی شهر را جهت حفظ منافع عمومی صادر کرد. هدف این دستور گسترش و توسعه منطقه بود، به گونه ای که خانواده های یهودی جدیدی وارد شهر شده و حضور یهودیان در بخش شرق شهر دوباره احیاء شود.
گفتنی است که تا پایان دهه هشتاد طرح‌های شهرک سازی قدس به شکل سه کمربند به مورد اجرا در آمد.
کمربند اول: هدف این کمربند محاصره بخش قدیمی شهر درون دیوارها و شهرک های عربی مجاور است تا زمینه را برای جدایی کامل آن و تخلیه تدریجی ساکنان عرب منطقه فراهم کند.
این کمربند از "شهرک یهودیان" که در بخش قدیمی و در جنوب دسن ساخته شده و پارک ملی که بر دیوار شهر از شرق و جنوب احاطه دارد و مناطق وسیعی که ساخت و ساز در آن منع شده است، تشکیل می شود. طبیعی است این کمربند تلاش دارد در جهت غرب نیز امتداد پیدا کند تا بتواند قدس شرق را از قدس غربی جدا نماید.
کمربند دوم : از شهرک های مسکونی که به شکل هلال، قدس غربی را از سه جهت جنوب، شمال و شرق قدس واقع شده اند، جدا می نماید.
کمربند سوم : کمربند خارجی است که قدس را از سمت جنوب و شرق و شمال در بر می گیرد و از یک مجموعه شهرک هایی تشکیل شده که دورترین آن 17 کیلومتر از مرکز قدس فاصله دارد. این شهرک ها عبارتند از بیتار، معالیه ادومیم، کفحات زئیف و مجموعه شهرک های عتسیون که از 16 شهرک تشکیل شده اند.
این کمربند جزو حوزه شهرداری قدس نیست به همین دلیل قرار است بر حسب این طرح وارد حوزه این شهر شود.
جمع بندی و نتیجه گیری
سیاستهای جمعیتی از پیش طراحی شده رژیم اسرائیل از سال 1967 تاکنون و نبود حمایتها و پشتیبانی های سیاسی توسط پیمان اسلو و دیگر توافقنامه های امضا شده بین ساف و اسرائیل، تأثیرات مخربی بر حقوق شهروندی و اقامت فلسطینی های بیت المقدس داشته است در این مرحله از مناقشه اسرائیلی - فلسطینی جامعه فلسطینی موجود در شرق بیت المقدس در معرض تهدید جانی و مالی بیشتر، باطل شدن کارتهای شناسایی به خاطر زندگی در خارج از شهر بیت المقدس و عدم امکان همیشگی بازگشت به وطن خود یعنی بیت المقدس و یا در نهایت، پذیرش حق شهروندی و تابعیت اسرائیلی قرار گرفته است. تمام گزینه هایی که پیش روی این جامعه مورد تهدید قراردارد انتخاب میان بد و بدتر است. از طرف دیگر تشکیلات خودگردان نیز تاکنون با سهل انگاری یا عدم توجه لازم نتوانسته است مکانیزمی به وجود آورد که حتی حمایتهای موقتی و فوری از فلسطینی های این شهر صورت پذیرد.
لذا تا زمانی که رژیم صهیونیستی با یک مقاومت صادقانه از سوی جامعه جهانی در قبال تغییر هویت این شهر روبرو نشده ؛ به سیاستی که این رژیم آن را در طول بیش از نیم قرن ادامه داده، ادامه خواهد داد.
نظر شما