حضرت فاطمه(س) تبلوری از عشق و عرفان

سخن و عمل حضرت زهرا(س) به همراه کتاب و سنت، سرمایه گران‏ سنگى است که مى‏توان براساس آن به نگاهى یکپارچه از وحى دست یافت و در کنار آن با ملاحظه ظرفیتهاى اجتماعى و تاریخى، الگویى جامع از شخصیت زن در عصر حاضر تدوین کرد.

فاطمه‌ ‌زهرا(س‌) در قله‌ بشریت‌ قرار دارد و کسی‌ از او بالاتر نیست‌ و می‌بینیم‌ که‌ آن‌ بزرگوار به ‌عنوان‌ یک‌ بانوی‌ مسلمان‌، این‌ فرصت‌ و قدرت‌ را یافت‌ که‌ خود‌ را به‌ این‌ اوج‌ برساند .

فاطمه‌ زهرا(س) روح مجرد و خلاصه نبوت و ولایت

ستارگان درخشان عالم بشریت اغلب در زمان حیات خود به‏ وسیله هم‏ عصرانشان شناخته نشده‏اند، مگر عده کمى از برجستگان که انبیا و اولیا باشند، آن هم به ‏وسیله عده معدودى.

اما فاطمه‌ زهرا چنان است که در زمان خود، نه فقط پدر و همسر و فرزندان و شیعیان خاص، بلکه حتى کسانى که شاید رابطه صمیمانه و گرمى هم با ایشان نداشتند، زبان به مدح آن بزرگوار گشودند.

در کتابهایى که درباره فاطمه‌ زهرا(س) به‏ وسیله محدثین اهل سنت نوشته شده ، روایات بسیارى را مى‏بینیم که از زبان پیغمبر در ستایش صدیقه طاهره صادر شده و یا رفتار پیغمبر با آن بزرگوار را نقل مى‏ کنند .

ام ابیها؛ تسلی ‌بخش پیغمبر

تا قبل از ازدواج که دخترکى بود، با آن پدر به این عظمت کارى کرد که کنیه ‏اش را ام ابیها ( مادر پدر) گذاشتند . در آن زمان، پیامبر رحمت و نور، پدید آورنده دنیاى نو و رهبر و فرمانده عظیم آن انقلاب جهانى - انقلابى که باید تا ابد بماند در حال برافراشتن پرچم اسلام بود. بى ‏خود که نمى‏گو یند ام ‏ابیها، نامیدن آن حضرت به این کنیه، به دلیل خدمت و کار و مجاهدت و تلاش اوست.

آن حضرت چه در دوران مکه، چه در دوران شعب ‏ابی‌ طالب با آن‏ همه سختیها که داشت و چه آن هنگام که مادرش خدیجه از دنیا رفت و پیغمبر را تنها گذاشت، در کنار و غمخوار پدر بود . دل پیغمبر در مدت کوتاهى با دو حادثه وفات خدیجه و وفات ابی‌طالب شکست. فاطمه زهرا در آن روزها قد برافراشت و با دستهاى کوچک خود غبار محنت را از چهره پیغمبر زدود .

چرخ عظیم تاریخ اسلام بر دوش فاطمه زهرا(س)

زندگى فاطمه زهرا به خاطر عظمت و شگفتیهاى فراوانى که در آن است، شبیه اسطوره‏هاى تاریخ است. حقیقتاً چشم ما نمى‏تواند مقامات معنوى آن بزرگوار را ببیند . ما نمى‏توانیم آن قامت رسا و آن عظمت را حتى در چشم کوته‏ بین ذهن خود تصویر کنیم، بنابراین همان چیزى که چشمان سطحى‏نگر ما مى‏بیند، خیلى باعظمت است.

یعنى آن زندگى کوتاه چه در دوران کودکى، چه در دوران نوجوانى و چه در دوران تأهل و ازدواج و خانه ‏دارى این ‏قدر پرمغز است، مگر هر کسى مى ‏تواند همسر امیرالمؤمنین باشد؟ عظمت على آنگونه است که کوه هاى عظیم را در مقابل خود آب مى‏ کند.

همسرى امیرالمؤمنین، خود نشانه بزرگ عظمت است، این و دیگر فعالیتها و ویژگیهای اخلاقی و رفتاری حضرت فاطمه زهرا را فردی نمونه، شایسته، ویژه و خاص کرده است که اقدامات وی در دوران کوتاه زندگی وی، از او الگویی ارزشمند برای زنان تاریخ ساخته است .

سال یازدهم هجری ، در آخر ماه صفر رحلت جانگداز پیامبر پیش آمد و چه دردآور بود جدایی این پدر و دختر .

پس از رحلت پیامبر اکرم، فاطمه سرور زنان عالم و سرور زنان این امت ، این نو گل خندان باغ رسالت بر اثر تندبادهای حوادث ، زود پر پر شد و چندی بعد از پدر بزرگوارش به وی پیوست .

مرگ پدر مهربان و دگرگونیهایی  که پس از رسول خدا ایجاد شد ، روح و جسم دختر پیغمبر را آزرده ساخت . وی در روزهایی که پس از مرگ پدر زیست ، پیوسته رنجور ، پژمرده و گریان بود . هرگز رنج جدایی پدر را تحمل نمی کرد . او مردن را بر جدا از پدر زیستن ترجیح می داد .

سرانجام ، آزردگیها و ناتوانی تا بدان جا کشید که دختر پیغمبر ( ص ) در بستر افتاد . دختر پیامبر ( ص ) بر اثر مصائب جانکاه و دوری از پدر مهربان و گرانقدرش رسول مکرم ( ص ) ، سر انجام به " گلشن رضوان " شتافت .

وفات حضرت زهرا بنابر روایاتی هفتاد و پنج روز پس از وفات پیامبر(ص) و در 13 جمادل الاول سال یازدهم هجری است و در برخی روایات  نیز نود و پنج روز پس از رحلت پیامبر و  سوّم جمادی الثانی نیز ذکر شده است .

از آنجا که پیکر مطهر حضرت فاطمه (س) بنا به وصیت ایشان ، شبانه و مخفیانه به خاک سپرده شده است ، محل دفن ایشان مشخص نیست .

سیاست پس از مرگ

فاطمه (س) آن زن سیاستمدارى است که حتى از پیکر و مرگ خود ابزارى سیاسى ساخت. دستگاه خلافت حتى از مرگ فاطمه (س) وحشت داشت و این وحشت او بى مورد نبود. آنها مى ‏ترسیدند فاطمه (س) موضعى اتخاذ کند که بر رسوائى آنها بیفزاید و پیش بینى آنها درست از کار در آمد. اینکه فاطمه (س) خطاب به حضرت علی(ع) وصیت کرد" مرا شب غسل بده، شب کفن و دفن کن، شب بر جنازه‏ام نماز بگذار و احدى را خبر مکن،" خود سیاستى عظیم است و نفرت عظیم او را به دستگاه حاکم وقت نشان مى‏دهد و این است که طاغوت را مى ‏لرزاند .

به ویژه که فاطمه (س) سفارش کرده بود، مگذار آنها که بر من ستم راندند و حق مرا گرفتند بر من نماز گذارند که آنها دشمن خدا و رسول هستند و اصرار او که قبرش مخفى بماند خود بیان این خواسته است که نشانه ‏اى از مظلومیت ابدى او در جامعه باقى باشد. او مى‏خواست دشمنان دوست نما معرفى گردند، ابهام‏ها از بعضى اذهان دیر فهم زدوده شوند و دریابند که فاطمه (س) چگونه مى‏اندیشید .