به گزارش خبرگزاری مهر موسسه مطالعاتی بروکینگز در تحلیلی نوشت : سیاست آمریکا برای عراق باید به استراتژی نظامی و دیپلماتیک در کنار هم توجه داشته باشد تا هر گونه فرصتی را برای یک صلح پایدار محقق کند. این یکی از موضوعات اصلی گزارش گروه تحقیق عراق موسوم به بیکر -همیلتون بود.
" کارلوس پاسکوال " (Carlos Pascual) و " لری دایموند" (Larry Diamond ) نویسندگان این تحلیل خاطر نشان می کنند: هدف نیروهای آمریکا در عراق باید برقراری امنیت مورد نیاز برای ایجاد یک فضای سیاسی به منظور مذاکره درباره توافق صلح برای پایان دادن به جنگ عراق باشد. اگر گروههای درگیر در عراق نتوانند به یک توافق سیاسی برای کاهش خشونتها و در نهایت صلح دست پیدا کنند ، سپس نیروی نظامی به تنهایی نمی تواند موفق شود.
بروکینگز چارچوبی را برای یک استراتژی امنیتی و منسجم آمریکا برای اقدام کنگره این کشور در آینده نزدیک پییشنهاد می دهد که شامل 6 مرحله است :
نخست ، کنگره باید از رئیس جمهور بخواهد تا همانطور که در گزارش گروه تحقیق عراق آمده، یک تلاش دیپلماتیک را برای رسیدن به توافق صلح کارآمد برای عراق در پیش بگیرد. رئیس جمهور آمریکا باید به شدت به دنبال مشارکت یک فرستاده ویژه سازمان ملل به عنوان داور بی طرف در کمک به ایجاد یک سازش سیاسی بین گروههای درگیر عراقی باشد.
کمیسونر ارشد سازمان ملل در امور پناهندگان نیز باید فورا یک روند منطقه ای و بین المللی را همراه با عراق، همه همسایگان عراق ، آمریکا ، اتحادیه اروپا و دیگر سازمانهای بین المللی آغاز کند تا یک استراتژی را توسعه دهد و اجرا کند که پیامدهای انسانی و امنیت دو میلیون مهاجر عراقی را بررسی کند.
سازمان مل باید یک روند سیاسی را پیشنهاد دهد که مورد حمایت وزرای خارجه شرکت کننده در" کنفرانس معاهده بین المللی برای عراق" باشد ، روندی که می تواند به طور قابل ملاحظه ای خشونتها را کاهش دهد و به یک صلح پایدار منجر شود. این تلاش برای موفقیت باید از سوی نماینده برجسته سازمان ملل همراه با یک تیم منتخب هدایت شود و گزارشهایی را در اختیار دبیرکل قرار دهد و همکاری نزدیکی با آمریکا، اتحادیه اروپا و یا یک قدرت بزرگ این اتحادیه همچون انگلیس داشته باشد. این روند به تقسیم درآمدهای نفتی، روابط فدرال منطقه ای ، عفو برخی از مبارزان ، حقوق اقلیتها و خلع سلاح شبه نظامیان خواهد پرداخت.
دوم، هدف این تلاش دیپلماتیک باید جمع کردن نمایندگان نیروهای مهم سیاسی و نظامی در عراق به شکل کنفرانس صلح " به سبک دیتون" باشد به گونه ای که همه موضوعهای مهم روی میز قرار گیرد و برای یک توافق جامع تلاش شود.
لازم به ذکر است که بوسنى و هرزگوین در سوم مارس 1992 استقلال خود را از یوگسلاوى اعلام کرد که پس از آن جنگى هولناک در یوگسلاوى درگرفت. این مناقشه پس از آنکه ۲۰۰ هزار کشته برجا گذاشت بالاخره با میانجیگرى سازمان ملل طى توافقى با نام "دیتون" در سال ۱۹۹۵ میان دو طرف درگیر به پایان رسید.
سوم، در راستای ابتکار عمل دیپلماتیک، کنگره آمریکا باید از رئیس جمهور بخواهد تا ارتش و وزارت خارجه را راهنمایی کند تا طرحهای دیپلماتیک و نظامی احتمالی را در صورتی که ایجاد یک توافق گسترده در بین گروهها و یک صلح پایدار ممکن نباشد، آماده کنند .
چهارم، کنگره باید از اختیارات FY 2008 وزارت دفاع و لوایح تخصیص بودجه برای ایجاد یک اساس شفاف و قابل پیشگویی برای وجوه مالی ارتش در سپتامبر سال 2008 استفاده کند که این اقدام نشان دهنده جدیت اراده آمریکا در استفاده از حضور نظامی برای ایجاد شرایطی در جهت یک توافق سیاسی است و همچنین به شکلی صریح این مسئله را روشن می کند که آمریکا به استقرار نیروها اگر عراقیها از مزیت ابتکار عمل دیپلماتیک بین المللی برای کمک به صلح استفاده نکنند، ادامه نخواهد داد.
پنجم، جلسات استماع بازنگری کنگره باید پیشرفت تلاشهای دیپلماتیک و نظامی و همچنین اقدام عراقی ها در آزمونهای پیشنهاد شده از سوی بوش در استراتژی خود در ژانویه سال 2007 درباره عراق را ارزیابی کند. اگر پیشرفت قابل ملاحظه سیاسی و نظامی ایجاد شده باشد، کنگره باید از تلاشهای مداوم دیپلماتیک و نظامی برای رسیدن به یک راه حل سیاسی در جهت برقراری ثبات در عراق حمایت کند.
شکست در رسیدن به یک پیشرفت محسوس به سوی سازش سیاسی ، امنیت و دیگر زمینه ها به بازنگری جزئی گزینه های احتمالی منجر می شود . کنگره باید انتظارات خود را از انجام مذاکره از طریق یک میانجی بین المللی در سال جاری اعلام کند.
ششم، کنگره باید تصمیم بگیرد که اگر یک توافق سیاسی در عراق با مشارکت گسترده تر عراقیها و حمایت چندجانبه سیاسی، اقتصادی و امنیتی برای اجرای آن حاصل شود ، سپس آمریکا باید از استقرار نظامی مداوم درعراق تحت حکم حافظ صلح سازمان ملل با مشارکت گسترده تر بین المللی حمایت کند.
در قسمت نتیجه گیری تحلیل بروکینگز نیز آمده است : صلح در عراق مستلزم تلاش سیاسی و نظامی همراه با هم است. اگر طرفهای درگیر برای مصالحه در جهت صلح آماده نشوند، آنگه کنگره باید از توانایی خود برای بازنگری ، تنظیم و تناسب به منظور فشار بر استقرار دوباره ارتش آمریکا و تلاشهای سیاسی استفاده کند. دولت بوش باید از این ابتکار عمل به گونه ای مطلوب در همه زمینه ها استفاده کند و اجازه دهد تا کنگره نظارت مسئولانه ای داشته باشد. اما همچنین کنگره باید نقش مهمی را برای هدایت سیاست در صورتی که دولت نتواند، ایفا کند.
نظر شما